FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 23

Carlos zit op het terras van de ranch en heeft barstende hoofdpijn. Het werk is vermoeiender dan hij gedacht had. Hij heeft nog steeds geen technisch manager. Ondertussen herinnert hij zich wel weer waarom hij Shean aangenomen had. Verder weet hij nu ook weer dat Seb gelijk had. Hij houdt van Shean. Maar stijfkoppig als hij is wil hij dat niet toegeven. David komt het terras oplopen en groet:
“Hè broertje.”�
“Schei uit, ik heb koppijn”� moppert Carlos.
“Net goed”� zegt David. Jij hebt Shean weggejaagd, je verdient niet beter.”�
“Waar bemoei jij je mee?”�
“Met jou”� gaat David strijdlustig verder. Normaal bemoeit David zich niet met Carlos’ vriendinnen maar nu heeft hij het wel erg bont gemaakt. Hij is van mening dat iemand Carlos de les moet lezen. Hij kijkt Carlos strak aan.
“Shean is een topvrouw en wat doe jij? Je stuurt haar uit je leven. En dat alleen een ezel zich maar twee keer aan de zelfde steen stoot weet je. Dus laten we het hopen dat jij het weer goed met haar maakt.”�
“Ezel? Twee keer? Man wat bazel jij?”� David zucht en besluit de koe bij de horens te vatten. Het stuit hem tegen de borst hoe Carlos over Shean praat.
“Jij hebt haar nu en 15 jaar geleden weggestuurd en dat twee keer terwijl je van haar hield. Maar ja mijn grote broer moet stijfkoppig zijn. Jij verdient geen vrouw als Shean.”� Carlos vloekt hardgrondig.
“David wat is vijftien jaar geleden gebeurd? Ik dacht verdorie dat mijn geheugen alweer terug had.”�
“Vijftien jaar geleden toen jij als Dean Lewis bij onze oudtante Betty woonde in Bedford, heb jij ook een relatie met haar gehad. En toen was je ineens ook vertrokken en heb haar gewoon laten zitten.”�
“Onmogelijk”� antwoordt Carlos. “Ik had toen wat met Marie Ann…….. Smith”� laat hij er fluisterend op volgen. “O, nee hé, Is Shean de zus van Marie Ann?”� David schudt zijn hoofd.
“Ze heeft mij op de BBQ gezegd dat zij jouw Dean Lewis farce kende van Bedford, omdat zij verkering met jou had.”�
“David wat moet ik doen? Ik moet haar spreken?”�geeft hij, zelf al het antwoord.
“Je weet toch waar ze woont”� zegt David. Carlos kijkt op de klok en ziet dat het bijna negen uur ’s avonds is. Hij springt in zijn auto en rijdt naar Sheans adres in Fort Worth. Als hij aan belt doet een vreemde man open.
“Is Shean thuis?”� vraagt Carlos.
“Sorry”� zegt de man. “Maar ik woon hier alleen hoor.”�
“Sinds wanneer woont u hier?”� vraagt Carlos. De man noemt de datum. Twee dagen na Sheans ontslag bij Sterling Oil.
“Weet u waar de vorige bewoonster naar toe is gegaan”� vraagt Carlos verder. De man weet het niet. Als Carlos weer op de ranch komt, besluit hij een privé-detective in de armen te nemen. Hij moet Shean vinden en met haar praten.
“Stommerik”� scheldt hij zichzelf uit. “Je hebt het weer eens oerstom aangepakt.”� Die nacht droomt hij van Marie Ann en van Shean. Nu ziet hij pas hoeveel deze twee op elkaar lijken. Hij schrikt midden in de nacht wakker. Hij stompt zijn kussen op en probeert weer te slapen.
“Mijn god Shean, wat heb ik jou aangedaan?”� denkt hij.

Seb en Kendall zijn op weg naar het ziekenhuis. Seb heeft speciaal vrijgenomen om mee te gaan naar de zwangerschapscontrole van Kendall. Er gaat vandaag een echo gemaakt worden en het wordt opgenomen op de computer. Het bestandje wordt ook naar de ouders gestuurd. Seb is nerveus. Kendall lacht.
“Het is maar goed dat jij geen kind hoeft te krijgen.”� Ze is nu dikke 4 maanden zwanger en voelt zich geweldig. Als ze eindelijk naar binnen mogen loopt Seb te ijsberen. Kendall zucht.
“Lieverd, kom hier en loop niet zo te ijsberen.”�Als het echo onderzoek begint kijken beide ouders in de wording gespannen naar het beeldscherm. Onvoorstelbaar, daar is hun kind.
“Lieverd”� roept Seb uit. “Kijk toch eens hoe mooi hij is.”� Kendall lacht.
“Misschien is hij wel een zij”� antwoordt zij voorzichtig.
“Wilt u weten wat het is?”� vraagt de arts.
“Ja”� roept Seb gelijk uit.
“Nee”� klinkt het uit Kendalls mond. Seb kijkt haar verbaast aan.
“Ben jij dan niet nieuwsgierig?”�
“Jawel, maar ik vind dat dit een verrassing moet blijven tot de geboorte.”�
“Maar lieverd, je moet het praktisch zien”� probeert Seb nog eens.
“Dadelijk moet je een babykamer inrichten en dan weet je tenminste of je blauw of roze moet nemen.”�
“Dat, mijn lieve schat hoeft geen dilemma te zijn. We nemen een zonnige gele kamer, daar kan een jongen of een meisje in.”� Seb weet dat Kendall gelijk heeft en legt zich er bij neer.
“Jij hebt gelijk lieverd laten we ons verrassen”� Ze kijkt hem dankbaar aan.

Maria en Dave zijn hun koffers aan het pakken om af te reizen naar Zwitserland.
“Heerlijk om onze Saundra weer te zien”� roept ze enthousiast uit. Dave neemt haar in zijn armen.
“Meisje toch, rustig aan we hebben alle tijd van de wereld.”�
“Ik heb pas rust als we in Zwitserland zijn, Dave.”� Dave schudt zijn hoofd.
“Kom dat ik jou help met koffer pakken dat de rust hier wederkeert.”� Maria wordt pas rustiger als ze op het vliegveld zijn beland. Als ze dan eenmaal in de lucht zijn, kan Maria pas een beetje ontspannen en een boekje lezen.

David heeft ondertussen ook en vlucht geboekt. Patricia heeft vanaf zaterdag vrij. Hij wil haar verrassen door op vrijdagavond al bij haar op de stoep te staan. Als hij met haar aan het chatten is vertelt hij haar nog niets van zijn plannen.
“Sorry schat maar de eerste vlucht die ik kon krijgen vertrekt hier pas op zondag.”� Zij is teleurgesteld maar het is niet anders.
“Bel maar als je aankomt dan kom ik je wel halen.”�
“Gelukkig”� denkt David, “dat ik ook haar adres heb. Dan kan ik er ook op eigen houtje komen.”� Zo voorzichtig mogelijk vist hij om te weten te komen tot hoe laat ze vrijdag moet werken.
“Ik denk zo tegen zessen. Waarom?”� klinkt het.
“Nou, dan…….euh dan bel ik jou om een fijne vakantie te wensen”� reageert hij snel.
“Wat ben je toch een lieverd”� zegt ze in de webcam hem een kushandje toewerpend. Nog een paar dagen dan is hij er weer.

Urs is met Saundra op weg naar het vliegveld om Saundra ouders op te halen. Het weerzien tussen haar en haar ouders is hartverwarmend. Saundra laat haar tranen de vrije loop. Ze is zo blij haar ouders weer te zien. Urs kijkt glimlachend toe. Als Saundra zich los maakt van haar moeder, stelt ze beiden aan Urs voor. Urs helpt vervolgens met de koffers en stelt voor naar de auto te gaan. Als ze in het hotel aan komen staan Caroline en Herman Bühler al klaar om hun gasten te begroeten. Als Dave Caroline een hand geeft en zich voorstelt, bevriest de glimlach op haar gezicht.
“Dave Sterling”� denkt ze wanhopig. Ze kijkt hem onderzoekend aan op zoek naar een herkenningspunt.
“Wat leuk u hier te mogen begroeten”� verwelkomt ze Saundra’s ouders. Er is koffie en wat lekkers. Al snel is het gezelschap in een geanimeerd gesprek. Dave vertelt dat hij al eens eerder in Zwitserland is geweest, maar dat is al zo’n 30-35 jaar geleden. Caroline kijkt geschrokken.
“Is hij het dan toch?”� Ze moet vanavond met Herman praten. Dit kon nog wel eens van belang zijn voor Urs.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.