FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 25

Wat Kendall en Seb niet weten is dat Carlos op dat moment geconfronteerd wordt met het feit dat ook hij vader gaat worden. Schaapachtig blijft hij Shean aankijken.
“Zwanger van hem”� gonst het door zijn hoofd. Hij trekt haar nog dichter tegen zich aan en fluistert in haar oor.
“Lieverd is dit echt waar? Krijgen wij een baby?”� Ze heeft geen fut om te liegen. Ze is doodziek en eigenlijk wil ze het liefste weer terug het bed in.
“Ben jij elke dag zo ziek?”� vraagt hij bezorgd.
“Alleen ’s morgens. Zolang ik plat blijf liggen gaat het maar als ik opsta is het gelijk weer mis.”�
“Nou dan ga ik je nu eerst weer terug in bed stoppen" zegt Carlos resoluut. Shean wil protesteren maar laat zich uiteindelijk toch haar bed in dirigeren. Als ze eenmaal in bed ligt gaat Carlos op de bank zitten en denkt na. Wat is hij toch een verschrikkelijke kerel. Zou hij bijna niet geweten hebben dat zij zwanger is. Maar goed dat hij op onderzoek is uitgegaan. Hij houdt van haar. Hij heeft haar nodig. En niet alleen voor Sterling Oil, maar vooral voor zich zelf. Nu hij zijn geheugen terug heeft, weet hij dat hij zich afschuwelijk heeft gedragen. Hij belt Seb op kantoor.
“Met Seb”�
“Met Carlos, heb je even tijd voor me?”�
“Hé Carlos. Heb je haar gevonden?”� vraagt Seb.
“Ja gelukkig wel. Ze woont in Dallas en ik ben u bij haar. Ze ligt in bed. Ze is misselijk”� vertelt Carlos.
“Hebben jullie gepraat?”� vraagt Seb.
“Ja eventjes, maar ik blijf hier zodat ik later nog verder met haar kan praten. Seb even wat anders. Hoe voelt het om vader te worden?”�
Seb vertelt enthousiast over de echo en over de baby. Dan bedenkt hij zich.
“Van waar die interesse Carlos?”� Carlos lacht.
“Ik had gehoopt dat je mij kon helpen met wennen aan het feit dat ik vader wordt.”� Even is het stil aan de andere kant van de lijn. Dan schiet Seb los.
“WOW. Dat heb je snel gedaan zeg.”� Carlos legt hem uit dat Shean zwanger is van hem.
“Ik moet nog veel met haar bespreken maar daar is ze nu te ziek voor. Het schijnt alleen ’s morgens te zijn. Misschien dat ik vanmiddag verder met haar kan praten.”�
“Wat leuk, dan word ik toch nog oom”� lacht Seb.
“Ja”� zucht Carlos, “en ik vader. Het voelt vreemd moet ik zeggen. Kon ik maar iets voor haar doen. Ze is zo beroerd.”�
“Mag deze aanstaande vader, jou een tip geven?”� vraagt Seb. “Ja, graag.”�
“Maak dadelijk, zo tegen de middag een geroosterd boterhammetje en een kopje thee en dat breng je haar dan op bed. Zolang ze blijven liggen gaat het meestal goed. Kendall is ook een tijdje zo misselijk geweest, maar geloof me dat gaat voorbij met de tijd.”� Carlos bedankt zijn broer en gaat op onderzoek uit in de keuken.

In Amsterdam hebben Patricia en David de avond van hun leven. Patricia’s vakantie is begonnen met het weerzien van David. Een beter begin had ze zich niet kunnen wensen. Verliefd kijkt ze hem aan. Ze zitten een hapje te eten in een knus restaurantje.
“Wat heerlijk dat jij er bent, schat. Ik had nog niet op jou gerekend. Het logeerbed moet nog opgemaakt”� gaat ze plagend verder.
“Logeerbed?”�roept David quasi verontwaardigd uit. “Na al die nachten alleen, bied jij mij een logeerbed aan? En ik had me zo verheugd om weer eens naast jou te kunnen liggen. Ze schatert het uit als ze zijn gezicht ziet.
“Oké, voorstel: Jij masseert mijn rug en houdt mijn voeten warm, dan mag je naast me liggen.”� Er verschijnt een grote grijns op zijn gezicht. Haar handen pakkend zegt hij:
“Jij gaat het warm krijgen dat beloof ik je, en niet alleen jouw voeten. Weet je, jij hebt mijn hele leven op zijn kop gezet. Ik kan nog maar aan één ding denken. Jou.”�
“Ah, jij arme stakker”� klinkt het medelevend. “Wat zullen we doen? Nog een terrasje pikken of wil je al naar huis? vraagt ze.
“Dat terrasje zie ik wel zitten, dan voer ik jou dronken en dan heb ik een engel in bed”� antwoordt hij droog. Ze lacht.
“Kijk jij maar uit want ik doe gekke dingen als ik dronken ben. Dan kan ik vast en zeker niet meer van jou afblijven.”� Als ze na een tijdje het restaurant verlaten besluit David tot actie.
“Laten we de proef op de som nemen. Wij gaan vieren dat wij weer bij elkaar zijn.”� Op het terras vraagt ze: “Wat drink jij?”�
“Biertje”�klinkt het naast haar. Ze heeft eigenlijk wel zin in een baileys mint, maar dan zal ze het biertempo van David niet bij kunnen houden.
“Ach wat maakt het ook uit ik ga voor de baileys”� denkt ze.

Saundra is op weg met haar ouders naar de alm, die wilde ze zo graag zien. Ze waren enthousiast geworden na het zien van de foto’s die Saundra hen gestuurd had. Urs kon niet mee omdat het erg druk in het hotel is op het ogenblik. Als Herman Urs vraagt of hij even tijd heeft vraagt hij:
“Is het dringend pa, ik heb ik mega druk?”�
“Eigenlijk wel, kun je even mee komen naar het kantoortje?”� Urs is verbaast daar ook zijn moeder aan te treffen. Zijn moeder begin te praten over vroeger, over haar liefde voor Dave Sterling. Dat hij met 8 maanden geboren is en dat dit kan betekenen dat Herman niet zijn biologische vader is. Urs denkt na als Herman niet zijn vader is maar Dave wel, dan is Saundra zijn zusje. Saundra’s ouders zijn 40 jaar getrouwd weet hij, dat betekent dat hij vreemd is gegaan. Zijn moeder is echter kort na haar relatie met Dave getrouwd met Herman. Theoretisch kan het dus allebei mogelijk zijn.
“Wat wil je doen, pap?”� vraagt hij zijn vader. “Wil je met de Sterlings gaan praten?”�
“Nog niet jongen. Ik wilde eerst samen met jou een DNA test laten doen. Als daaruit mocht blijken dat ik wel jou vader ben, vind ik dat we het er niet persé over hoeven te hebben. Of jullie moeten willen. Als blijkt dat ik jouw vader niet ben, dan zullen we alles op tafel moeten leggen en de Sterlings erin betrekken. Want dat heeft dan consequenties voor jou en Saundra.”�
Urs voelt zich niet lekker bij de gedachte dat Saundra zijn zus kan zijn. Caroline mengt zich ook in het gesprek.
“Ik heb de huisarts gebeld en jullie kunnen vanmiddag al DNA afstaan en er zal met spoed worden uitgezocht of jullie vader en zoon zijn. Sorry, jongen dat ik je dit moet aandoen.”� Urs neemt zijn moeder in de armen.
“Mam, jij kunt er niets aan doen. Wat de uitslag ook is, pa hier zal altijd mijn vader zijn.”�
“Dank je wel jongen”� mompelt Herman geëmotioneerd.

Bij Sterling Oil loopt de werkdag ten einde en Seb gaat nog heel even de stad in. Hij wil een cadeautje voor de baby kopen. Hij glimlacht als hij terug denkt aan de echo. Hij heeft inmiddels het bestandje per mail gekregen en er al heel vaak naar gekeken. Wonderbaarlijk, zo een klein wezentje en dat is hun kind. Hij heeft Kendall beloofd om zaterdag een kinderkamer uit te gaan uitzoeken. Als hij een babyzaak binnen loopt weet hij niet waar hij eerst moet kijken. Naar lang wikken en wegen koopt hij een levensgrote pluche st bernardhond, voor op de babykamer.
“Die beschermt hem ’s nachts”�denkt Seb terug denkend aan zijn eigen nacht knuffel, een pluche tijger. Als hij gaat betalen valt zijn blik op een partij rammelaars, hij kiest voor de gele, ten teken dat hij achter zijn vrouwskeuze staat. Als hij later op de ranch komt heeft hij al ruzie met de st bernhardhond, die prachtig ingepakt is. Kendall schiet in de lach als ze hem ziet.
“Paste dat niet in jouw aktetas? Voor mij?”�
“Nee natuurlijk niet voor jou, maar voor onze baby. Jij mag hem wel uitpakken hoor.”� Kendall pakt de rammelaar uit en kijkt Seb verbaast aan.
“Betekent dat jij het ermee eens bent dat de babykamer geel wordt?”� Hij knikt.
“Natuurlijk, dat was een goed idee van jou. Pak je het grote cadeau ook nog uit?”� Als de hond te voorschijn komt roept ze uit:
“Hemel Seb, die is nog groter dan de baby. Daar kan hij of zij wel heerlijk tegenaan liggen. Dank je lieverd.”�
“Ga jij mee eten? We hebben de ranch voor ons alleen”� zegt Seb.
“Kom jij maar niet op gekke gedachten Mr, Sterling”� waarschuwt zij hem.
“Helemaal niet, maar jij brengt mij wel op andere gedachten.”� Verliefd kijk hij haar aan. Ze zijn overgelukkig dat is wel duidelijk.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.