FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 26

Carlos is op zoek naar iets eetbaars in Sheans keuken. Het brood en de broodrooster heeft hij al gevonden. Nu nog thee zetten, wat jam en ander beleg. Als hij klaar is zet hij alles op een dienblad en neemt dat mee naar haar slaapkamer. Shean wordt wakker als hij binnen komt.
“Hé, ben je wakker?”� vraagt hij. Ze geeuwt en knikt. “Hoe voel je, je nu? Blijf liggen, niet opstaan”� laat hij er gelijk op volgen.
“Het gaat wel, ik wilde alleen wat meer rechtop zitten.”�Hij zet het dienblad op het nachtkastje neer en helpt haar rechtop en doet het kussen in haar rug. Ze kijkt hem aan.
“Het verwondert mij dat jij nog hier bent? Weet jij wel dat ik laaiend op jou ben?”� Ze kijkt hem boos aan.
“Shean alsjeblieft laten we erover praten.”� Shean kijkt hem weer boos aan.
“Jij doet het steeds weer. Telkens als ik denk dat jij van mij houd, laat jij mij bruusk vallen. Nu heb jij mij zwanger gemaakt en laat jij mij toch weer zitten. Laat mij maar alleen ik red me best zonder jou.”�
“Shean, zeg dat alsjeblieft niet. Ik houd heel veel van jou. Ik weet dat ik heel veel van jou vraag maar ik smeek je geef mij nog een kans.”� Shean kijkt hem aan en denkt.
“Waarom kan ik hem niet loslaten, waarom kan ik er niet gewoon een punt achter zetten.”�
“Lieveling, zeg iets”� smeekt hij. Ze blijft hem aankijken met tranen in haar ogen. Even later rollen de tranen over haar wangen. Driftig poets zij ze weg. Carlos kijkt hulpeloos en weet niet wat te doen of nog te zeggen. Voorzichtig trekt hij haar in zijn armen. Ze huilt harstverscheurend. Een tijdje zegt geen van de twee iets. Shean maakt zich los van hem en snuit haar neus. Ze kijkt hem met een betraand gezicht aan.
“Ik weet echt niet meer wat ik moet Carlos. Aan de ene kant zou ik jou het liefste buiten zetten na wat jij mij allemaal hebt aangedaan en aan de andere kant….”� Ze zwijgt even en kijkt hem taxerend aan. Het huilen staat hem duidelijk nader dan het lachen.
“Maar aan de ander kant ben ik bang dat ik veel te veel van jou houd”� gaat ze emotioneel verder. Er biggelt nu een traan over Carlos wang.
“Hoe kan ze nog van mij houden naar alles wat ik haar heb aangedaan”� denkt hij vertwijfelt. Hij weet dat hij nu iets moet zeggen. Haar hand veegt zijn traan weg. Hij pakt haar hand en drukt er een kus op.
“Shean ik houd zoveel van jou.”� Ze kijkt hem aan. Hij meent het. “Geloof me als ik zeg dat dit echt niet de bedoeling was. Zeg me hoe ik het goed kan maken?”� gaat hij verder. Er gaat en glimlach over haar gezicht.
“Misschien een kleine lunch?”� zegt ze naast hem naar het dienblad kijkend. Carlos ogen worden donker en met een lage stem zegt hij:
“Je houd me voor de gek. Maar goed mevrouw wil lunch, dan krijgt mevrouw ook lunch.”� Het dienblad op haar schoot zettend.
“Wat een boel eten heb jij gemaakt. Dat krijg ik toch nooit op”� zucht ze. Carlos grijnst.
“Ik dacht dat jij voor twee moest eten”� Ze schudt haar hoofd.
“Mannelijke logica”� denkt ze.
“Ik zou maar helpen als ik jou was. Of heb jij al gegeten?”�
“Nee, dat niet maar ik dacht laat ik jou maar eerst iets te eten op bed brengen, dan wordt je misschien niet zo misselijk.”� Ze kijkt hem verliefd aan.
“Wat een geweldig idee van jou. Eigenlijk heb ik best wel trek.”� Ze smeert een sneetje met jam en geeft het aan hem.
“Dank je wel”� Als de lunch verorberd is wil Carlos nog even rustig met haar praten. Over hun beiden, over de zwangerschap en vooral hoe nu verder. Hij weet echter niet hoe hij moet beginnen. Shean ziet dat en helpt hem.
“Fijn dat je gekomen bent, ik mis de oude Carlos heel erg.”� Hij pakt haar hand en drukt er een kus op.
“Jij bent veel te goed voor mij. In plaats van mij weg te sturen mag ik hier bij jou op bed zitten.”� Ze kijkt gemaakt boos.
“Alsof ik vanmorgen een keuze had, ik was doodziek en nu heb ik ook nog mijn sollicitatie gemist.”� “Gelukkig maar”� antwoordt Carlos. “Jij kunt je baan bij Sterling Oil terug hebben.”� Ze kijkt hem ondeugend aan.
”�Was geen van de mannelijk sollicitanten goed genoeg?”� Hij schudt lachend zijn hoofd.
“Niemand heeft zulke briljante ideeën als jij die altijd hebt.”� Ze lacht.
“Dat zal voorlopig niet lukken zolang ik ’s morgens zo ziek ben. En als dat voorbij is duurt het niet meer lang eer ik super de breedte in ga.”� Nu schiet Carlos in de lach.
“Dat zal toch wel meevallen. Maar als je wilt mag je ook halve dagen werken, bijvoorbeeld alleen ’s middags. En als je het te zwaar vindt worden ga je lekker met zwangerschap verlof.”� Ze denkt even na. Sterling Oil lokt haar wel, ze heeft er al die tijd heel graag gewerkt.
“Oké, ik doe het, maar ik moet eerst weer en woning in Fort Worth zoeken, anders moet ik te veel reizen.”�
“Oké”� zegt Carlos. “Volgende punt." Hoe gaat het verder met ons? Is er een ons? Wil jij mij als vader van ons kind? En het allerbelangrijkste wil jij verder met mij? Naar alles wat ik je heb aangedaan.”� Shean kijkt ondeugend en overweegt hem nog even op de folter te spannen.
“ Wil jij dat eerlijk weten?”� Hij knikt heftig van ja.
“Goed, ja, ja, ja”� beantwoordt ze zijn vier vragen. Het duurt even voor Carlos schakelt.
“Shean ik houd van jou. Wat heerlijk te horen, dat jij ook van mij houd”� fluistert hij geëmotioneerd. Ze knikt met tranen in haar ogen en fluistert:
“Heb jij nog een extra uitnodiging nodig?”� Hij neemt haar in zijn armen en bedelft haar met kussen.
“Mijn lieve schat”� mompelt hij.

Na een avondje op het terras hebben David en Patricia maar een taxi naar huis genomen.
“Wat een gezellige stad is Amsterdam toch”� zegt David als ze in de taxi zitten. Patricia kijkt hem lachend aan.
“Ja ik houd van Amsterdam. Het is hier heerlijk wonen. Maar jij woont toch ook geweldig David. Jullie ranch is zo uitgestrekt en rustig gelegen.”�
“Dat klopt, Patricia. Zou jij daar kunnen wennen? stelt hij als tegenvraag.
“Geen idee.”� David is zo blij weer bij haar te zijn. Het maakt hem niet uit of dat in Texas of Amsterdam is. Zolang ze maar bij hem is. Als de taxi stopt betaalt David en stappen ze uit. Patricia zet haar hele tas op zijn kop, maar kan haar huissleutel niet vinden.
“Wat ben je aan het doen lieverd?”�
“Ik vind de huissleutel niet”� zucht ze.
David staat grijnzend naast haar.
“Schatje, je bent dronken”� zegt hij.
“Niet waar”� roept zij verontwaardigd uit. Driftig begint ze de inhoud van haar eruit te halen. David pakt haar tas af en zet die op de grond. Vervolgens neemt hij haar in zijn armen en steekt zijn hand in haar rechter achterbroekzak.
“En weet jij zeker dat die sleutel in je tas zit? vraagt hij ondertussen haar huissleutel eruit vissend.
“Dat wist ik de hele tijd”� moppert Patricia. Ze doet de sleutel in het slot maar krijgt de deur niet open.
“Tjonge jonge, dat gaat goed”� denkt ze. David draait de sleutel om en laat haar binnen.
“Ik heb jou toch gezegd dat jou tempo met die baileys te hoog was”� moppert hij goedmoedig haar in zijn armen nemend. Patricia trommelt met haar vuisten op zijn borst. David denkt:
“Wat een katje.”� Hij tilt haar op en draagt haar naar boven. Daar helpt hij haar met uitkleden en stopt haar in bed. Als hij even later gedoucht binnen komt ligt ze al te slapen.
“Wat een engeltje is ze nu.”� Hij gaat naast haar liggen en neemt haar in zijn armen en valt zo al snel in slaap.

Saundra is blij dat haar ouders er zijn. Ze krijgt echter niets mee van de problemen waar Urs op dit op dit moment mee kampt. Urs is samen met zijn vader vanmiddag weg gegaan. Als die twee later in de middag terug zin kijkt Urs bedrukt.
“Wat is er lieverd? Je kijkt zo bedrukt?”� vraagt ze hem.
“Niets bijzonders. Ik ben alleen een beetje humeurig volgens mij komt het door de drukte in het hotel”� liegt Urs.
“Druk?”� Dan heb ik goed nieuws voor jou. Mijn ouders hebben ons uitgenodigd om in het najaar naar Texas te komen voor een vakantie.”� Er glijdt een glimlach over zijn gezicht.
“Wat lief van jouw ouders, dat zou ik heel fijn vinden.”� Hij neemt haar in zijn armen en kust haar, om haar vervolgens stevig tegen zich aan te drukken. Twee dagen. Dan pas dan weet hij of zij zijn zus is.
“Waar ben je vandaag met je ouders geweest? vraagt hij. Saundra begint gelijk enthousiast te vertellen over de Alm, het bergmeer en hoe fantastisch haar ouders het daar vonden.
“Zal ik dan morgen maar een uitstapje met jullie maken? vraagt Urs. Saundra vliegt hem om de hals.
“Dat zou geweldig zijn. Waar gaan we dan heen?”� vraagt ze nieuwsgierig.
“Naar Lugano, daar is het zo prachtig.”� Saundra is al weg om haar ouders het nieuws te vertellen. Urs kijkt haar na.
“Dat is misschien precies wat ik nodig heb voor morgen. Even niet aan die uitslag denken en overmorgen weet ik meer.”� denkt hij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.