FanFic.nl

It All Starts Over Again

Hoofdstuk 11

POV Chantal:
Als ik de trap op wil lopen, hoor ik bekende stemmen.
'Thanks, voor dit alles' zegt Louis tegen Niall. Niall lacht.
'Geen dank, maar je moet het echt goed praten hoor!' zegt hij, en ik hoor Louis wat mompelen.
Ik loop er zachtjes naartoe, en luister stiekem mee.
Ik hoor nog een bekende stem; Harry.
Mijn hart slaat zowat op hol, zoveel hou ik van hem!
'Alleen ik snap het nog steeds niet! Nu heb ik de ring, en alles....jaa...alles is over!' zegt hij wat somber en ik slik.
Wacht.......................
Hoorde......................Ik?..............dat...........nou....goed???
Waattttt??
'Dat komt wel, echt, jullie zijn voor elkaar gemaakt!' hoor ik Niall zeggen, en gil het uit met mijn hand voor mijn mond.
'Ja, de perfecte dag komt nog wel, beloofd!' roept Harry, en ik schud wat ongelovig met mijn hoofd.
Ik hoor de stemmen dichterbij komen, en ik vlieg de trap op.
Nu echt naar Kim!

Ik sta voor haar deur, en klop zachtjes aan.
'Mag ik binnen komen?' vraag ik, en hoor haar wat mompelen.
Ik open de deur, en tref Kim aan op haar bed, ze kijkt wat naar het plafond.
Ik zucht, hoelang gaat dit al zo?
'Hee, hoe gaat het?' vraag ik zo aardig mogelijk,
'Hee, gaat wel, met jou?' antwoordt ze kort af.
Ik knik, 'Ook hoor' zeg ik en kijk haar aan. Het lijkt wel alsof ze me niet ziet.
Ze staart naar boven, die blik in haar ogen, ijskoud.
'Weetje, ik denk dat je met Louis moet praten, het goed....-' zeg ik, maar ze onderbreekt me.
'Weetje, ik bepaal zelf wanneer ik praten, ik moet niks' zegt ze, en kijkt me dan aan.
Okee, dit is even ongemakkelijk!
'Sorry, ik wil je niet boos maken hoor....' zeg ik, en zucht.
'Het spijt me, maar ik heb ook zoveel aan mijn hoofd, en... jaa het spijt me' zegt ze, en kijkt me aan, en zet een pruillipje op.
Ik moet ervan lachen.
'Alles goed?' vraagt ze, en ik knik, 'Alles goed!' lach ik.
Ze lacht ook, en het schiet me ineens weer te binnen over net...
'Ik ga eventjes wat water pakken, zie je zo wel weer' zegt ze, en staat op; net wanneer ik het wil zeggen.
'Niet nu, blijkbaar' mompel ik wat in mezelf, en volg met mijn ogen haar passen.

POV Kim:
Ik loop de trap af, en hoor dat mijn mobiel gaat.

Ik zucht, en druk haar weg. 'Nu eventjes niet hoor Tess, i'm sorry!
Ik druk haar appje weg, en mijn achtergrond schiet in beeld.
Ik slik.
Het is die ene foto van Louis en mij samen, bij dat ijskarretje.
Ik ga op de grond zitten, en open mijn fotogalerij.
Ik open op mijn Iphone de map: 'My everything! <3' en zie daar wel tientallen, honderden, duizenden foto's van ons samen staan.
Ik zucht nu, die foto's, ze zijn zo leuk.
Hij is leuk...hij is....-
'Stoor ik?' vraagt de stem, en ik kijk naar boven.
2 prachtige groengrijzige oogjes staren mij aan, het is hem, hij is het.
What can i do?
Hij komt naast me zitten, en ik ga gewoon verder met mijn foto's bekijken.
Ik klik er eentje aan, en hoor dat hij lief lacht.
'Die is mooi he?' vraagt hij, en ik knik.
Het is een foto, samen van ons; hand in hand op het strand.
De zon schijnt prachtig op zijn gezicht, perfect gewoon!
'Maar dat mooie komt door jou' zegt hij, en ik voel dat hij me aankijkt.
Ik voel ook dat ik tegelijkertijd rood wordt, en slik.
Dit-is-moeilijk!
'Ik mis je Kimmie!' zegt hij menend, ik voel het.
Maar ik kan toch de somberheid, verdrietigheid, en verliefdheid in zijn stem horen.
'Ik hou van je' zegt hij.
Ik kijk hem aan, en hij mij.
'Sorry, ik wilde niet...- zegt hij...
Ik kom wat dichterbij, en zoen hem op zijn mond.
'Nee, het spijt mij!' zeg ik menend, en kijk hem aan.
'Al die dagen waren dus een nachtmerrie voor me!' zegt hij, en ik moet ervan glimlachen. Het is zo lief, hij is zo lief.
'Kan je me ooit vergeven? Het spijt me zo erg, ik dacht dat je vreemdging en...-' zeg ik wat snel, en hij onderbreekt me.
'Wie denk je dat ik ben? zegt hij lachend .
Ik kijk hem aan, en moet ook lachen, en hard ook nog is!
Dan geef ik hem een knuffel, en nog een kus.
Opeens horen we klapjes om ons heen, en ik zie dat iedereen daar staat.
Ik moet ervan grinneken, en voel dat ik rood word.
'Yeaahahhh!! EINDELIJK!' roept Niall, en geeft Louis een knipoog.
Ik kijk hem wat verward aan, maar hij schudt lachend zijn hoofd.
'Nog niks' fluistert hij lief in mijn oor....
'Hoe bedoel je?' vraag ik, en hij kijkt me aan.
'Niks, laat maar' zegt hij, en pakt mijn hand vast.
Ik kijk hem aan, hij lacht.
..............................................................................................

Reacties: