FanFic.nl

my dreams come treu|| 1D

vliegveld

Harry’s p.o.v.!
*dag van vertrek*
Ik heb mijn ogen uit mijn hoofd gejankt toen ik hoorde dat nanette niet mee mocht op tour. En zo chagrijnig als nu ben ik echt nog nooit geweest. We lopen met z’n alle door de personeelsingang naar buiten wegens de fans. Het is ook nog niet uit dat maud en niall samen zijn. Eigenlijk geen een van onze relaties. Gelukkig is er geen….
‘’nee he, paparazzi.’’ Klaagt louis.
‘’awhh, loubear, kom op! ik ben er toch?’’ zegt demi. Ik loop achter hun. Ze pakken elkaars handen, en geven elkaar een klein kusje op de mond. Ik zucht, en draai met mijn ogen.
Zodra de paparazzi ons ziet begint er vanalles te flitsen en komt er geroep van de mensen. Opzicht vind ik het nooit echt erg, maar nu ben ik echt niet in de stemming! Ik zucht eens diep, en loop stevig door. Ik stap de tourbus in, en ga zitten. Even later komen de anderen ook binnen. Ze lachen vrolijk alsof het de normaalste zaak van de wereld is om hun beste krullenbollige vriend te zien mokken omdat zijn vriendin niet mee mag op tour!
‘’harry, het komt heus wel goed joh! Jacqueline heeft toch gezegd dat nanette waarschijnlijk later komt?’’ zegt zayn die tegenover me komt zitten.
‘’ja, dus… OKAY IK WEET NIET HOE JULLIE NANETTE ZIEN, MAAR ZIJ IS DUS ECHT HEEL ANDERS DAN TAYLOR! IK HOU VAN NANETTE, EN TAYLOR WAS EEN GEDWONGEN RELATIE EN DAT WETEN JULLIE VERDOMD GOED! IK WERD ECHT HARTSTIKKE GÉK VAN TAYLOR! IK WAUW DAT LARRY STYLINSON UIT KWAM, EN IK MEZELF KON ZIJN, MAAR DATMOCHT GODVERDOMME NIET!’’ floep ik er per ongelijk uit. fuck my freaking life nu! Wat heb ik gezegd? Dit is me nog nooit gebeurd! Ik kan het even niet aan, en sta ruw op, waardoor de stoel bijna valt, ik pak hem nog net op tijd vast, zet hem weer rechtop, en loop naar de slaapplekken. Ik ga op bed zitten in een hoekje. Ik trek mijn knieën op, en voor ik het wil of in de gaten heb, stromen de tranen geluidloos over mijn wangen. Dit kan ik er nu gewoon écht niet bij hebben! Iedereen moet me nu even met rust laten! Ik voel mijn telefoon in mijn broekzak tttrrrriiiiillllleeeeennnnnn. OH MIJN GOD! Dat ding trilt hard! Ik pak zo snel als kan mijn telefoon. En neem zonder op het scherm te kijken op.
‘’harry hier.’’ Zeg ik droog.
‘’heb je een ander?’’ ik hoor de stem van taylor. Koud en kil.
‘’een andere wat?’’ vraag ik verbaasd.
‘’een andere kerstman.. een ander meisje natuurlijk! Een relatie!’’ roept ze boos. Het doet gewoon pijn aan mijn oor.
‘’wat gaat jou dat aan? En waar weet je dat van?’’ vraag ik half in paniek.
Taylor zucht.
‘’harry, ik hou van..’’ ik hang op. dit kan er echt niet bij!
Een kwartiertje later stopt de bus. Ik doe snel een zonnebril op zodat niemand ziet dat ik heb gehuild. Iedereen pakt zijn spullen en dan lopen we naar buiten. Daar staan weer eens een heleboel fans, maar paul heeft ze al duidelijk gemaakt dat we echt geen tijd hebben. De fans maken me altijd blij, maar nu dus niet. de enige die me nu kan opvrolijken is nanette die nu nog komt aangelopen met al haar koffers en toch mee gaat op tour. Daar zal ik maar niet over nadenken, dat gebeurd toch niet.
We lopen naar binnen, naar die lopende band. We zijn er bijna als ik een meisjesstem mijn naam hoor gillen. Ik ken die stem, maar waarvan? Ik reageer er niet op, miemand eigenlijk.
‘’HARRY! HARRY, WACHT EVEN! IK BEN HET!’’ hoor ik weer. Ik geef het op om het te negeren, en kijk om. Ik ben voor even bevroren. Droom ik nu? Is dit echt?

Nanette’s p.o.v.!
Ik mocht al die tijd wel mee op tour, ik moest het alleen als verrassing bewaren. Ik en mam hadden ons verslapen, dus de tourbus was al weg. mam scheurde met haar (mijn zogenoemde) lelijke blauwe botsauto naar het vliegveld. Eenmaal daar maakt ik dat ik binnen kwam. Opeens zag ik uncle simon. Wat doet hij nou weer hier? Ik rende maar door, wat moeilijk ging door al die zware tassen om mijn schouders, en mijn koffers…. Ja, ik neem heel veel mee. Als ik krullen zie, weet ik gelijk dat harry daar is.
‘’HARRY!’’ gil ik, maar hij reageert niet.
‘’HARRY! HARRY, WACHT EVEN! IK BEN HET!’’ gil ik nogmaals, maar harder. Ik ben buiten adem, maar ik zie al dat harry zich omdraait. Vrijwel meteen ziet hij me.
‘’NANETTE!’’ schreeuwt harry. Ik ga stil staan, gooi mijn tassen van mijn schouders, en ik kijk op. harry heeft ook zijn spullen neer gegooid, en naar me toe rent. We spreiden elkaars armen, en ik ren ook naar hem toe. We omhelzen elkaar stevig. Ik wil hem nooit meer loslaten… nooit meer!
‘’nanette?’’ hoor ik de anderen vragen. Oke, nu moet ik hem wel loslaten! Ik kijk om. Iedereen staat om ons 2 heen. Ik glimlach.
‘’uuhh, nanette, je huilt.’’ Zegt maud, die op een of ander moeite moet doen om niet in de lach te schieten.
‘’serieus? Huil ik?’’ vraag ik verbaasd.
‘’ach laat ook maar.’’ Lach ik half, en geef iedereen een knuffel.
‘’madame, uw spullen.’’ Hoor ik een zware mannen stem zeggen. Ik draai me om, en zie een van de bodyguards staan, met al mijn spullen.
‘’oh, dank je!’’ zeg ik dankbaar, en wil mijn spullen pakken, maar harry is me voor.
‘’geef maar hier, dat is veel te zwaar voor je!’’ zegt harry. Ik schud mijn hoofd.
‘’jij hebt je eigen spullen nog schat! Geef nu maar, ik heb ze net zelf ook gedragen!’’ lach ik, en neem al mijn spullen.

Maud’s p.o.v.!
We lopen allemaal samen, hand in hand, naar die ene rare lopende band. Iedereen legt zijn/ haar bagage erop, alleen ik leg mezelf er ook per ongelijk/ express erop. Nanette schatert het uit. Tja, het moet er ook best wel raar uit zien, zie je mij opeens langskomen, op een lopende band, half vastzittend in mijn tassen! Ik laat mezelf eraf vallen, en sta dan weer op. Ik leg mijn tas (nu zonder zelf erop te vallen) op de lopende band. Dan komt mijn tas met eten, en ipod. Snel pak ik hem van de band af.
‘’vol met eten zeker? Lacht nanette.
‘’hoe weet je dat?’’ vraag ik verbaasd.
‘’jij neemt altijd eten mee!’’
‘’oh, ja.. maar ik heb niet alleen eten hoor! Ook mijn ipod en oortjes om muziek te luisteren!’’ zegt maud snel. We schieten in de lach en lopen samen verder.

Reacties: