FanFic.nl

Northerncross-Ranch

Hoofdstuk 35

Seb voelt zich alleen. Wat jammer dat Kendall dit niet mee kan maken. Na de receptie is hij haar op gaan zoeken en heeft haar in geuren en kleuren verteld wat het bruidspaar heeft uitgehaald vanmorgen.
“Dat is nu echt weer iets voor die Carlos van jullie”� zegt Kendall.
“Nou”� zegt Seb. “Als ik Carlos goed begrepen heb was Shean de dader. Ze zei tegen hem: Die bruiloft kan toch wel eventjes wachten. Ze hebben er samen in ieder geval hartelijk om kunnen lachen.“”�
“Shean is werkelijk een fijne meid”� zegt Kendall.
“Zij heeft het behang voor de babykamer uitgezocht”� meldt Seb. Kendall schudt haar hoofd.
“Nee Seb, dat heb ik gedaan. Shean heeft mij laatst de staalboeken hierheen gebracht en toen heb ik gezegd wat ik wilde. En vervolgens heeft zij jou dat weer aan je verstand gepeuterd.”�
“Wat zijn zwangere vrouwen toch duiveltjes. Wacht jij maar tot jij weer thuis ben”� zegt Seb schertsend.
“Reken maar dat jij wat in te halen hebt”� gaat Kendall verder. “Maar dat gaat jou lekker langs je neus want baby's die huilen ’s nachts.”�
“Neen, natuurlijk niet" roept Seb gemaakt verontwaardigd uit. “Ons kind is lief en slaapt ’s nacht door. Lieverd, de babykamer is klaar, hij hoeft alleen nog te komen.”�
Kendall is nu 32 weken zwanger en ze hoopt oprecht dat ze de baby kan uitdragen. Ze houdt de moed erin voor haar baby en Seb en natuurlijk voor zichzelf. Ze mist het dat ze ’s nacht niet tegen hem aan kan liggen. Ze heeft de dokter al gevraagd of ze niet thuis mag rusten. Eventueel met een verpleegkundige erbij. De arts wilde het over twee weken bekijken. Ze vertelt het Seb pas als ze zekerheid heeft. Ze kijkt naar Seb. Die arme man, ze heeft met hem te doen.

De volgende dag. Saundra en Urs besluiten vandaag paard te gaan rijden.
“Ik weet een heel mooie plek voor een picknick. En tegen zonsondergang is het er prachtig”� mijmert Saundra.
“ Hebben jullie hier ook bergen?”� vraagt Urs.
“Niet zoals bij jullie in Zwitserland. Hier zijn het meer kale rotsen.”� Ze lopen naar de stallen en vragen John, de voorman, twee paarden voor hen te zadelen.
“Het is hier prachtig”� zegt Urs als ze enige tijd later onderweg zijn.
“Lieverd, heel anders dan bij ons maar zo geweldig mooi.”� Ze knikt.
“Ik ben ook van Zwitserland gaan houden Urs, maar af en toe heb ik heimwee. Niet zozeer naar Texas maar wel naar mijn familie, mijn pestende broers en mijn ouders.”�
“Ik snap het liefje.”�
Als ze enkele uren hebben gereden stelt Saundra voor om te picknicken.
“Zaten er maar niet zoveel kilometers tussen Texas en Zwitserland”� zucht Saundra.
“Zou jij in Zwitserland niet kunnen wennen? Met mij? vraagt Urs hoopvol.
“Natuurlijk wel Urs, al zal ik mijn familie wel blijven missen.”�
”�Wat ga je doen als je contract erop zit?”� wil Urs weten.
“Hoezo zit er nog een nieuw aan misschien?”�
“Dat weet ik niet, dat is iets van mijn ouders. Wil jij het graag verlengd hebben Saundra?”� Ze knikt. “Als ik zie hoever Patricia en David uit elkaar zijn, gewoon hartsverscheurend. Die jongen is een wrak als zij niet in zijn buurt is. En nu in Amsterdam heb jij zelf gezien hoe gelukkig die twee waren”� Urs lacht naar haar.
“Dat was te zien ja. Maar wij hebben ook een heerlijke tijd gehad in Amsterdam. Saundra ga alsjeblieft nooit zover bij mij weg dan David en Patricia dat nu moeten doen.”�
“Dat zou ik nooit kunnen.”� Ze verklapt Urs, Patricia’s geheimpje.
“Wat geweldig voor David. Wil jij ook dat ik naar Texas kom?”�
“Eigenlijk wel maar Zwitserland is ook een geweldige plek om met jou te wonen.”�
“Ik zal pa vragen je contract te verlengen zodat we nog tijd hebben om er over na te denken.”�
“Dank je wel, schat.”�

Carlos en Shean zijn redelijk op tijd op. Na een onstuimige huwelijksnacht zijn beide in de vroege ochtend in slaap gevallen. Nu lopen ze te haasten om op het vliegveld te komen. Patricia en David kijken het pasgetrouwde stel lachend na.
“Volgens mij hebben die twee vannacht de beest uitgehangen”� meent Patricia.
“Och”� lacht David. “Ik dacht jij het over ons had.”� Ze zwaaien samen met Seb en Davids ouders het bruidspaar uit. Als ze weg zijn pakt Patricia Davids hand.
“Zeg, jij weet vast wel een plekje waar wij ongestoord kunnen praten.”�
“Praten?”�vraagt David verwonderd. “Niet iets intiemers?”� Ze schudt haar hoofd, die man is werkelijk helemaal geweldig.
“Ik laat me verrassen. David.”� David denkt even na en pakt haar hand weer .
“Kom jij maar eens mee. Ik weet een heel romantisch plekje.”� Zij volgt hem, niet wetende wat hij nu weer van plan is. Hij neemt haar mee in de schuur .
“Trap op jij.”� Patricia kijkt naar de steile trap.
“Weet jij dat zeker?”� vraagt ze.
“Yep. Kom ik help je wel even.”� Hij duwt haar onder haar billen omhoog. “Kom op zeg, ben eens romantisch”� moppert David. Eenmaal boven kijkt ze verbaasd rond.
“Romantisch? David weet je wel hoezeer stro kan prikken?”� Dan ziet ze een opgemaakt strobed in de hoek. Hij komt in actie, tilt haar op en legt haar op het bed.
“En wat vind jij ervan?”� Ze neemt zijn stetson af en gooit die in de hoek.
“Ik vind jouw geweldig, jij bent een echte Super David.”� Hij grijnst.
“Dat is de eerste keer dat jij mijn nickname gebruikt. Vond jij hem niet mooi?”�
“Mooi?”� snuift ze.
“Eerder macho, maar nu vind ik hem wel lief.”� David wil gelijk weer verder gaan maar Patricia remt hem af.
“Ik moet met jou praten David en dat gaat niet als jij met mij wil vrijen.”�
“Oops”�zegt David. “Dat klinkt akelig serieus.”�
“Ik heb zonder het jou te vertellen gesolliciteerd bij een ander vliegvaartmaatschappij.”�
“Welke?”� fluistert hij.
“Delta Airlines”� fluistert zij terug.
“Wanneer moet je op gesprek?”�
“Ik ben al geweest, net voor de bruiloft?”� David denkt koortsachtig na.
“Patricia alsjeblieft zeg me, wanneer je de uitslag kunt verwachten. Laat mij niet zo lang in spanning.”� Ze kijkt hem lachend aan.
“Gisteren”�
“Patries kom op. Talk to me. Meid jij maakt mij hartstikke gek.”� Ze glundert.
“Ik ben aangenomen.”� David springt op en maakt een vreugdedans over de hooizolder.
“Hé kom eens hier jij. Ik heb wel nog en aantal problemen, die opgelost moeten worden.”�
“Problemen? Welke?”�
“Ik zal mijn huis in Amsterdam moeten verkopen en hier een ander kopen.”�
“Wat is jouw standplaats bij die baan?”�
“Dallas.”� Onstuimig neem hij haar in zijn armen.
“Dat hoeft geen probleem te zijn lieverd. Ik koop jouw huis in Amsterdam, dan kunnen we daar onze vakanties doorbrengen. En jij komt bij mij op Northerncross wonen. Ik heb ruimte zat. De hele oostvleugel is voor mij en dus ook voor jou.”� Ondertussen houdt Patricia het niet droog. Verschrikt kust hij haar tranen weg.
“Jij wilt toch wel bij mij zijn hé lieverd?”� Ze knikt.
“Natuurlijk, waarom denk je dat ik al deze kapriolen uithaal.”�
“Misschien om met mij te vrijen op de hooizolder”� klinkt het nuchter. Die man is werkelijk een verschrikking, maar van die verschrikkelijke man houdt ze nu eenmaal. Ze trekt hem naar zich toe en begint hem de kussen. Ondertussen zijn haar handen de knoopje van zijn hemd los aan het maken. David gaat opzoek naar een mogelijk haar sweater uit te krijgen.
"Patries help eens even mee, ik krijg dit niet uit." Patricia gaat zitten en kijkt hem lachend aan. En trekt vervolgens tergent langzaam haar kleren uit. David kan alleen maar gefascineerd kijken en vergeet helemaal zich zelf uit te kleden. Ze duwt hem terug op bed en trek zijn hemd open. Alle knopen vliegen in het rond.
“Liefje, dit had ik niet achter jou gezocht.”�
“Oh jij dacht mij te kennen?”� vraagt Patricia ondertussen rustig verder gaand met hem te ontkleden. Als ze daar mee klaar laat ze zich van kussen en strelen. Zelf gaat ze op verkenning uit en gaat naar Davids gevoeligste plekje in zijn nek. Speels bijt ze hem. David kreunt.
“Wat is er liefste, moet ik ophouden?”�
“Waag het, niet Patries om nu op te houden.”� Hij verstevigd zijn greep op haar en draait zich met haar om zodat hij weer boven ligt. Ze grijnst.
“Zo nu is het mijn beurt. Wat wil jij?”�
“Jou, nu hier" antwoordt ze, hem weer in zijn nek bijtend. David laat haar niet langer wachten en gaat verder met haar te liefkozen en met haar te vrijen.

Zes weken later. Seb wordt midden in de nacht gebeld door het ziekenhuis.
“Mister Sterling u mag naar het ziekenhuis komen de bevalling is begonnen.”� Seb raakt in paniek.
“Ik kom eraan”� roept hij gehaast.
“Meneer Sterling blijft u vooral rustig, U heeft alle tijd, zorgt u nu maar dat u in een rustig tempo deze kant uit komt. Met u vrouw gaat alles goed. En het duurt nog wel even voor het kindje er is.”�
Seb bedankt de dame en schiet snel in de kleren. Hij pakt zijn autosleutel en gaat op weg naar zijn auto. Carlos komt net de voordeur binnen en kijkt verbaast naar Seb.
“Waar ga jij nu nog naartoe?”�
“Naar het ziekenhuis, de baby is onderweg”� antwoordt Seb gehaast.
“Rustig aan jij, niet zo gehaast. Ik breng je wel even”� zegt Carlos. Hij brengt Seb weg en wenst hem succes.
“Wel bellen als de baby er is.”� roept hij hem nog na. Maar Seb is al door de klapdeur. Carlos glimlacht over een paar weken is hij aan de beurt om vader te worden. Shean is giga gegroeid. Ze nu net met zwangerschapverlof en geniet thuis van haar rust.

Kendall kan haar weeën nog prima opvangen. Seb staat een beetje hulpeloos te kijken. Hij ziet dat zij hard aan het werk is, maar weet niet wat hij kan doen. Kendalls bloeddruk is toren hoog en de gynaecoloog wil de baby zo snel mogelijk geboren zien worden. Hij besluit een weeën versterker toe te dienen. Als die eenmaal werkt gaat het erg snel. Een klein uurtje later herkent Seb zijn vrouw niet meer. Ze heeft het er duidelijk moeilijk mee. Ze roept dat hij maar weg moet gaan. Natuurlijk niet. Hij blijft hij bij haar. Als het dan eindelijk zover is dat de baby gaat komen zegt Kendall.
“Seb? Waar ben je?”�
“Hier lieverd, ik ben bij jou.”� Dan klinkt er een gehuil. De baby is geboren. De jonge ouders kijken geëmotioneerd naar het hoopje mens wat op Kendalls buik wordt gelegd. Tien vingertjes en teentjes en alles zo klein. Seb pakt het kleine handje en drukt een kus op Kendalls voorhoofd. Kendall lacht en straalt.
“Kijk nou toch eens ons kindje.”�
“Hoe gaat de jongedame heten?”� vraagt de arts.
“Wij hebben een dochter”� lacht Kendall.
“Zij zal Chantal heten, naar haar peettante”� zegt Seb. Als moeder en kind verzorgd zijn gaat Seb de ranch bellen waar ze nu wel aan het ontbijt zullen zitten. Zijn moeder is gelijk in de auto gesprongen om naar het ziekenhuis te komen en Shean is bij haar.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.