FanFic.nl

More than a fan.

O4: You feel warm and nice.

De volgende morgen word ik langzaam wakker. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en zie dan pas dat er iemand naast me ligt. Van de schrik probeer ik op te staan en weg te lopen maar na de eerste stap denk ik pas aan de wond onder mijn voet. Ik val op de grond door de pijn, tegen de muur en er valt een schilderi naar beneden. Lekker dan. De persoon naast me staat op en loopt naar me toe. Ik zucht van opluchting als ik zie dat het Niall in zijn boxer is. Ja inderdaad, hij draagt alleen maar een boxer. "Amy, gaat het?" Vraagt hij met zijn schorre ochtend stem. Ik schud hevig mijn hoofd en pak zijn hand als hulp om op te staan. "Ik dacht dat ik een kamer alleen had, daarom schrok ik." Leg ik hem uit en ik hinkel samen met hem naar beneden. Daar maakt hij een voetenbad met speciaal spul om mijn voet te genezen. Ik bal mijn vuisten om de pijn tegen te houde maar het werkt niet echt. "Ah." Schreeuw ik best hard en ik bijt snel op mijn lip. Niall komt naast me zitten en pakt mijn hand vast, meteen voel ik kriebels door mijn lichaam gaan. Even over mijn keuze, ik heb voor Niall gekozen. Hij kent me veel beter, hij is veel liever en hij is gewoon geweldig.
Ik heb mezelf voorgenomen niet meer aan Louis te denken en/of iets 'klef' te doen. Na een kwartiertje mag mijn voet eindelijk uit het bad. Niall droogt het af en doet er niet verband om. "Morgen kan je denk ik weer lopen." Zegt hij en ik glimlach lief terwijl ik probeer op te staan. Wanneer dat gelukt is, knuffel ik Niall. "Dankje Nialler, voor nu en gisteren." Ik druk een klein kusje op zijn bank en plof dan weer op de bank neer. Ik moet een dag rusten van Niall en dat doe ik zonder problemen, ze worden alle 5 gewoon mijn persoonlijke slaaf.
De rest van de jongens komen ook naar beneden gelopen, de meeste ook in hun boxer. Ze schamen zich gewoon niet, dat betekend dat ze me vertrouwen. En dat geeft een warm en fijn gevoel. Ik bijt op mijn lip als ik Louis zie en wend mijn blik meteen weer op de tv, die ik inmiddels al had aangezet. "Is het goed als ik morgen weer naar huis ga? Ik wil jullie geen last zijn." Vraag ik zachtjes aan Niall die naast me komt zitten met Harry. "Gaan?" Zeggen ze beide tegelijk en ik knik. "Je hoeft echt niet te gaan, je bent alles behalve een last." Gaat Liam die het ook had gehoord vanuit de keuken. "Dat is lief, maar ik heb wel kleren en wat make-up nodig. Niall ga je morgen mee naaf mijn huis voor de spullen?" Vraag ik en ik glimlach lief naar hem als hij knikt. Het gaat eigenlijk beter dan verwacht met Louis. Gewoon focussen op Niall en dan komt het goed. Ik ga tussen Niall's benen liggen en leun met mijn rug tegen zijn blote bovenlijf aan. Hij legt zijn warme handen om mijn middel en ik glimlach. Het voelt goed. Vertrouwd. Het voelt net als toen ik bijna elke dag met hem aan het skypen was. Toen had ik zoveel gefantaseerd over Niall en mij. Het was niet normaal meer. Nu is het anders nu het echt gebeurd. Veel veel beter eigenlijk.

Reacties: