Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One day at a time [end] » Sweet revenge aint so sweet
One day at a time [end]
Sweet revenge aint so sweet
Yasmine's POV
'POLICE!! LAAT DE WAPENS VALLEN!!!' Mijn hoofd draait naar rechts en de politie staat met pistool geheven in de deuropening. Ik zie hoe Jake schrikt en het mes verschrikt stil houdt. Ik hou mijn adem in kijk toe hoe Phil in de boeien wordt geslagen. Zayn wordt weggeleid door het ambulancepersoneel, waarschijnlijk voor al dat opgedroogde bloed op zijn gezicht. 'Laat het meisje gaan, dan kunnen we vredig dit pand weer verlaten.' Een eng lachje verlaat zijn mond en hij draait zich om naar de politie. 'Denken jullie echt dat ik zo met jullie meega?' Een cynisch lachje klinkt. 'Dit wijf is een gevangenisstraf niet waard.' Hij drukt het pistool tegen zijn slaap en het mes vindt zijn weg richting mijn keel weer. Ik realiseer wat hij van plan is en slik. Dit wordt het einde, voor ons beide.
'Jake, alsjeblieft...' Ik hou mijn adem in als hij zijn attentie op mij focust. 'Ik weet dat ik je pijn heb gedaan, en iedere dag heb ik gedacht aan hoe ik onze vriendschap heb beëindigd. Maar weet je hoe moeilijk het was om jou te horen zeggen wat ik al die jaren al had willen horen?!' De tranen stromen over mijn wangen, maar ik blijf doorgaan. Ik moet. 'Ik vond je leuk vanaf de eerste dag dat ik je zag. Ik heb van je gehouden vanaf die dag dat we samen gingen zwemmen. Nooit leek je geïnteresseerd! En dan op het moment dat ik je eindelijk niet meer zag als meer dan een vriend, en mijn gevoelens had opgesloten in een deel van mijn hart, kom jij.' Ik snik luid en kijk in zijn verbaasde ogen. 'Het heeft een half jaar geduurd voor ik erover heen was! Elke dag zag ik de blik in je ogen voor me, de manier hoe je keek toen ik zei dat weg moest. Vermoord me, neem je wraak, maar nu weet je tenminste mijn deel van het verhaal.'
Hij laat het mes zakken, en ik laat een klein zuchtje ontsnappen. Zijn vinger gaat naar de trekker en een schreeuw verlaat mijn mond. 'Nee Jake!!' 'Meneer! Voor de laatste keer! Laat het wapen vallen!' Tranen verblinden mijn zicht en een gil verlaat mijn mond bij het horen van twee trekkers die over worden gehaald. Ik kijk naar links en zie een kogel in de muur, links staat de politie met grote ogen naar de grond te kijken.
Ik kijk naar beneden. Voor me ligt Jake, bewegingsloos, bloed as een waaier onder zijn hoofd. 'Jake!!!' Ik zak door me knieën en mijn tranen vermengen zich met zijn bloed. 'Klootzak!! Waarom Jake?!?!' Ik sla met mijn vuisten op zijn borstkas en na een minuut laat ik ze zakken. Ik voel een paar handen op mijn schouder en kijk op. Mijn zicht is wazig door de tranen die blijven lopen maar ik zie dat het Zayn is. Ik sta trillend op en hij slaat zijn armen om me heen. 'Het komt wel goed,' fluistert hij zacht in mijn oor. Ik schud mijn hoofd en ik voel hoe zijn overhemd langzaam doorweekt raakt van mijn tranen. 'I-ik w-w-wil weg...' Ik voel hem knikken en we lopen de wc des doems uit. 'Mevrouw, we hebben uw verklaring nodig, u kunt nog niet weg.' Woede borrelt op en ik draai me om. 'Ik leg geen verdomde verklaring af! Hij is al dood! Wat heeft het nog voor een nut?!' Ik snik en loop met Zayn de wc uit. Met zijn duim veegt hij de tranen van mijn gezicht en ik leun wat dichter tegen hem aan. 'Zayn, kan je M-Max zeggen dat we gaan en d-dat alles goed is?' 'Tuurlijk love,' hij geeft me de autosleutels, 'wacht maar in de auto, ik ben er zo.' Hij laat me los uit zijn omhelzing en ik slaak een trillende zucht. Niemand in die zaal heeft ook maar enig idee wat er is gebeurt, gelukkig. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld in een spiegel in de hal. Mijn make-up uitgelopen, zwarte vegen onder mijn ogen, een grote scheur gaat dwars door mijn jurk, gepaard met bloedspetters. Ik sla een hand voor mijn mond als ik ernaar kijk. Dat is gewoon zijn bloed. Ik ren naar de dichtstbijzijnde prullenbak en ik voel het gal omhoog komen. 'Yasmine!' Ik hoor Zayn roepen en aan komen rennen. Mijn haar wordt achter gehouden en een hand gaat geruststellend over mijn rug. Zodra ik er zeker van ben dat er niks meer uit gaat komen sta ik voorzichtig weer rechtop. 'Kom.' Ik voel Zayn's armen in mijn knieholtes en niet veel later lig ik bridal-style in zijn armen. 'Je pak wordt vies,' zeg ik zachtjes. Hij grinnikt en geeft een kus op mijn kruin. 'Maak je je daar maar geen zorgen over.' 'Zayn wacht!' Ik kijk op en over Zayn's schouder Paul aankomen rennen. 'Wat is er?' Ik kijk van Zayn naar Paul, en terug. 'Er zijn papz buiten, ik ga jullie proberen er zo snel mogelijk doorheen te loodsen. Maar je moet je jas over Yasmine leggen, zodat ze het bloed niet zien.' Voorzichtig word ik weer op me voeten gezet. Zayn trekt zijn jasje uit en geeft hem aan Paul. Hj tilt me weer op en Paul legt het jasje zorgvuldig over me heen. 'Yasmine, verberg je gezicht zo veel mogelijk in Zayn.' Ik knik en verberg mijn gezicht nog dieper in zijn borstkas. 'Daar gaan we dan.'
Ff een kort iets dat ik wou zeggen, mensen die dit verhaal lezen en ook een SA hebben aangevraagd, ik doe echt mijn best, en ik weet dat ik er heel lang geen heb gepost maar school en familiedrama en ugghh.......
Mr misschien post ik vandaag een SA, ligt eraan 
LOVE YOU ALL 
Xxxx
Reacties:
Yayyyy
echt goed geschreven ik vond het best zielig toen jake dood ging
Snel doorgaan
ga verder please omg in love aaaah
meldingggggg