FanFic.nl

Life can be very unfair! (AF)

Hoofdstuk 10

Niet veel later komt Niall mijn kamer in rennen met een wit gezicht.
,,Nola, ze ademt niet meer..." Zegt hij en tranen lopen over zijn wangen.
,,Wat...?!" roep ik geschrokken uit. Ik spring uit mijn bed en ren naar de intensive care. Ik zie daar een lijkbleek meisje liggen...tranen stromen over mijn wangen en ik val huilend naast haar bed op de grond. Ik pak haar hand vast en al mijn tranen stromen over mijn wangen. Na een uurtje word ik terug gebracht naar mijn kamer. Ik val huilend op bed en val huilend in slaap.

.Nola.
Ik probeer mijn ogen open te doen. Niks, geen resultaat. Ik probeer te schreeuwen...ik kan niets! Ik hoor gehuil en iemand pakt mijn hand vast. Dan hoor ik de deur open vliegen. Een zachte stem fluistert lieve woordjes in mijn oor. Ik hoor mensen de kamer verlaten...
,,Nola, word nou wakker..." Fluistert een stem. Een kus word op mijn mond geduwd.
,,Meneer Tomlinson u moet terug naar uw bed. U bent nog niet gecontroleerd en uitgerust." Hoor ik een verpleegster zeggen.
,,Ik ben in orde." Hoor ik Louis roepen.
,,Meneer!" roept de verpleegster nu wat bozer. Ik wil zeggen dat hij moet gaan...maar het lukt niet! Ik word gek hier! Ik wil niet meer verder...kan ik het ook opgeven? Dan opeens wordt het wit...van zwart naar wit! Ik zie twee deuren. Dan verschijnt mijn oma.
,,Nola, je kan kiezen...wat wil je?" Zegt een zachte stem. Ik kijk haar verbaasd aan. ,,Links is de dood...rechts is weer leven...maar als je voor leven kiest...blijf je nog een paar dagen in coma." Zegt mijn oma. Ik zucht en kijk haar aan. ,,Voordat je kiest wil ik dat je nadenkt. Daar beneden zijn de mensen die van je houden. Denk maar aan je familie...en Louis. En de rest van je vrienden. Ze zouden kapot zijn als je voor de dood kiest." Zucht ze. Ik knik en loop naar de linkerdeur. Ik wil hem open trekken, maar bedenk me dan...Alle mooie herinneringen komen weer terug...van toen ik het optreden had...de jongens ontmoette...de kus van mij en Louis. Ik laat de klink los en ren naar de rechterdeur en trek hem open voordat ik me bedenk. ,,Goede keus Nola." Hoor ik een stem nog zeggen en dan opeens wordt alles weer zwart.
,,Ze ademt weer!" Hoor ik mensen roepen. Wat?! Ik was halfdood? Cool. Iemand vliegt me om mijn hals en geeft me een kus op mijn mond.
,,Nola...verlaat me niet." Hoor ik Louis zeggen. Iemand pakt mijn hand vast. Ik wil zeggen dat ik van Lou hou...wacht ik kan proberen om in zijn hand te knijpen! Ik zet al mijn kracht en probeer een knijpje te geven. ,,Nola?" zegt hij verbaasd. Ik geef er nog een. ,,Nola!" roept hij weer. De dokter komt binnenlopen.
,,Meneer, gaat u terug naar uw kamer?" Zegt de dokter. Hij laat me los en verlaat de kamer.

.Louis, dezelfde dag maar dan iets eerder.
Ik word al vroeg wakker en loop naar Nola toe...
,,Nola, waarom laat je me nou achter?" Snik ik. Ik leg mijn hoofd op haar borst en opeens begint het te bewegen. Ik hallucineer...Ik word hier gek. Nola is dood...Nola is dood...spookt er door mijn hoofd. Dan voel ik haar hart kloppen en hoor ik haar weer ademen. ,,Nola?" vraag ik verbaasd en pak haar hand. Ik geef haar een knuffel en druk een kus op haar mond. ,,Nola, verlaat me niet..." Snik ik. Ik voel opeens een knijpje in mijn hand. Ondertussen staat er een dokter naast het bed. ,,Ik hallucineer hé?" vraag ik zacht. Hij schudt zijn hoofd.
,,Nee, ze leeft weer." Glimlacht hij. Ik wordt naar mijn kamer gebracht en ik plof in mijn bed.

.Nola, 4 dagen later.
Weer probeer ik met alle macht mijn ogen open te doen. Kom op Nola!
,,Hey! Ik zie haar oogleden bewegen." Roept een meisje. Ik zie wit fel licht. Ik hoor allemaal mensen juichen.
,,Nola is er weer!" roept iemand. Ik kijk verbaasd om me heen.
,,Nola!" roept Louis en rent op me af en vliegt me om mijn hals. ,,Ik ben gisteren ontslagen uit het ziekenhuis." Glimlacht hij. Ik geef hem een kus.
,,Nola, je was één dag dood hé." Zegt Niall zacht.
,,Nee...ik zat tussen twee werelden in." Glimlach ik. ,,Ik mocht kiezen wat ik wilde...ik stond eerst bij 'De dood', maar later ging ik naar 'Leven'." Ze kijken me met open mond aan. Ik grinnik en sluit mijn ogen weer. Ik val in een heerlijk diepe slaap.


Ok, niet mijn beste hoofdstuk....sorry dat het niet zo goed is!

Reacties: