FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 6

Urs drinkt genietend zijn koffie. Hij heeft even pauze. Annika heeft het zelfde idee en komt binnen met een kopje thee binnen.
“Ben je nog altijd boos op mij, Annika?”� Annika kijkt hem verbaast aan.
“Ja natuurlijk, maar ik weet wel een manier om het goed maken. Er moet nog een massagetafel uit de kapiteinshut worden gehaald.”� Urs kijkt verbouwereerd.
“Heb jij de kapitein gisteren dan nog gemasseerd?”�
“Ja natuurlijk, wat dacht jij dan?”�
“Oké”� antwoordt Urs “Dan doe ik dat dadelijk wel eerst.”� Als hij zijn koffie op heeft gaat hij gaat op weg naar Carlos hut en klopt op de deur.
“Binnen”� roept Carlos. “Goedemorgen Urs, wat brengt jou zo vroeg op de dag hierheen?”�
“Ik kom de massagetafel ophalen, die hebben we dadelijk weer nodig”� zegt Urs een beetje timide.
“Zeg Urs waarom heb jij mij niet verteld dat je een tweede masseuse hebt aangetrokken?”�
“Sorry Carlos, dat is erbij ingeschoten en vlak voor we vertrokken had jij het te druk. Ik wilde toen niet storen en het jou later vertellen. Weet je ik kreeg het werk alleen niet meer af. Het wordt elke keer drukker op in de massagesalon. Steeds meer mensen maken van deze dienst gebruik.”�
“Urs je weet dat ik niet van dergelijke verrassingen houd. Ik wil weten wie er tot mijn crew behoren. Normaal gesproken overleg je dat met mij.”�
“Ja dat klopt maar ik moest snel beslissen”� zegt Urs. “Maar wat vind je van haar? Is ze een goede masseuse? “
”�Ja hoor”� antwoordt Carlos “Ze heeft een prettige masseertechniek.”� Urs grijnst. Carlos ziet dat.
“En jij bent tot je oren verliefd op die mooie Zweedse?”�
“Is dat zo duidelijk?”� vraagt Urs.
“Nogal, kun je goed met haar opschieten.?”�
“Nog niet, denk ik, ze is alleen maar boos op mij over dat grapje met die masseertafel.”�
“Tja dat was niet zo’n slimme zet jongeman. Maar ik kan je gerust stellen mijn bloed kan ze ook drinken. Maar je weet het: pittige tantes zijn er om getemd te worden. Nodig haar vanavond uit voor diner, zodat jullie ongedwongen elkaar beter kunnen leren kennen. Geen van jullie twee heeft toch dienst vanavond of wel?”�
“Nee”� zegt Urs. “Bedankt Carlos ik ga werk van haar maken. Ik zie je later.”�
“Urs?”�
“Ja Carlos?”�
“ Neem je wel die behangtafel ook even mee?”� Urs grijnst.
“Aye kapitein.”�

Seb is inmiddels in de sauna aangekomen. Er zit één dame in. Hij vraagt beleeft of hij erbij mag komen.
“Natuurlijk”� zegt Gerda. “Ga je gang.”�
“Heb je al eerder gecruised”� vraagt Seb.
“Nee”� antwoordt Gerda “Dit is de eerste keer. Ik ben alleen en het is niet gemakkelijk contacten te leggen op het schip. Gisteren een aardige man aan het zwembad leren kennen, vervolgens mee gedineerd en vervolgens heeft hij de hele avond met een ander gedanst. Van doffe ellende ben ik maar weg gegaan.”�
“Dat is toevallig”� zegt Seb. “Dat is mij gisterenavond ook gelukt. Omdat ik niet wilde dansen stapt mijn vriendin op de beroemde David Miller af en vraagt hem ten dans.”�
“Wacht eens even”� zegt Gerda. “David Miller, lang blauwe ogen, Amerikaan en musicalster?”�
“Yep, dat is hem, ken je hem?”� Gerda lacht.
“Dat is de man die mij liet zitten gisteren.”�
“Dan kunnen we een club van slachtoffers oprichten. Mag ik me even voorstellen ik ben Seb en jij bent?”�
“Gerda, aangenaam”� ze geeft hem een hand.
“Ik moet nog met mijn vriendin over gisterenavond hebben maar ik ben bang dat ze voor David kiest, daar is ze helemaal gek van.”�
“Is je vriendin fan van David?”�
“Ja helaas wel”� antwoordt Seb.
“Maar dat betekent toch niet dat zij verliefd op hem is”� denkt Gerda hardop.
“Nou”� snuift Seb. “Hij kleedde haar uit met zijn ogen.”� Gerda lacht.
“Je bent volgens mij een beetje jaloers.”�
“Zeg kunnen wij geen plannetje maken om David bij Claudette weg te houden? Jij wilt hem vast graag hebben?”� Seb kijkt haar vragend aan.
“Daar moet ik eerst nog over nadenken”� zegt Gerda. “Want dat is eigenlijk een lage streek.”�
“Ja dat is wel”� zo zegt Seb “Maar ik ben ten einde raad.”�
“Misschien moeten wij twee wat meer met elkaar optrekken, misschien wordt je vriendin dan wel jaloers?”� denkt Gerda hardop.
“Dat is pas een goed plan, zullen we dadelijk samen ontbijten?”�
“Graag”� zegt Gerda.
“Dan zie ik je over een kwartier in de ontbijtzaal.”� Seb verlaat de sauna, neem snel een koude douche en haast zich naar zijn hut.

Fris gedoucht loopt David de ontbijtzaal in. Het eerste wat hij ziet is de vrouw uit zijn dromen. Lange bruine haren, lief gezicht met stralende ogen en als ze lacht heeft ze kuiltjes in haar wangen.
“Goedemorgen schone nimf, hoe is het vanmorgen.”�
“Goed”� antwoordt Claudette. “Heb je nog niet ontbeten?”�
“Nee”� zegt David. í�k sport altijd eerst ’s morgens. Zullen we samen ontbijten?”�
“Ik zit eigenlijk op Seb te wachten.”�
“Er is plaats genoeg, die kan nog aanschuiven”� meent David.
“Oké”� lacht Claudette. “Ik zal koffie bestellen.”�

Als Seb in hun hut komt ziet hij dat Claudette weg is. Er ligt een briefje op bed.
“Ik ben al naar de ontbijtzaal, tot zo.”� Seb kleedt zich om en gaat daarna naar de ontbijtzaal. Hopelijk houdt Gerda woord en is ze er op tijd. Gerda en Seb arriveren tegelijk bij de ontbijtzaal. Hoffelijk geeft hij haar een arm, en samen gaan ze naar binnen. Seb kijkt zoekend om zich heen, dan ziet hij Claudette in gezelschap van ………grrr. Gerda ziet het en maant hem rustig te blijven.
“Kom op wij gaan er gewoon bij zitten.”�

“Goeden morgen”� meldt Seb zich een beetje te luidruchtig. Claudette kijkt hem verbaast aan als zij Gerda aan zijn arm ziet.
“Ik heb net koffie besteld, komt gauw zitten dan kunnen we eten.”�
David voelt zich wat ongemakkelijk en kijkt schichtig naar Gerda. Haar gisterenavond zo te laten zitten was niet netjes van hem. Hij schuift ongemakkelijk op zijn stoel. Seb schuift de stoel naast David naar achteren om Gerda te laten plaats nemen. Zelf gaat hij weer naast Gerda zitten zodat hij recht tegenover Claudette zit. De ober komt met koffie en thee en zet verse broodjes en vleeswaren op tafel. Engelse ontbijt, gekookte eitjes, yoghurt en cereals kunt aan het buffet halen, meldt hij.
Als de ober weg is valt een stilte aan tafel niemand weet wat te zeggen. David doorbreekt als eerste de pijnlijke stilte door aan Gerda te vragen wat haar plannen voor vandaag zijn. Gerda kijkt naar Claudette.
“Als je zin hebt kunnen we die leuke winkels aan boord eens bekijken.”�
“Dat lijkt me erg leuk”� zegt Claudette. En wat doen de mannen?”� vervolgt ze. Seb kijkt haar boos aan.
“Je weet dat ik winkelen haat.”� David offert zich hoffelijk op.
“Mag ik deze twee charmante dames dan vergezellen? Ik heb engelen geduld als het op winkelen aankomt.”� Als blikken konden doden had David er niet meer gezeten. Seb is woest, want een ingebeelde kwast. Een man die graag winkelt? Onmogelijk.
“Seb wat ga jij dan doen?”� hoort hij Claudette vragen.
“Ik ga verder met waar ik gisteren mee gestopt ben”� moppert Seb.
“Zal ik dan maar iets leuks met jou gaan doen?”� vraagt ze liefjes. “Gerda en David kunnen ook wel alleen winkelen hoor.”�
“Nee hoor, dat is niet nodig ik amuseer me wel en maak je niet ongerust ik blijf van de cognac af.”�
“Wat ga je dan doen?”� vraagt Claudette weer. Seb zucht.
“Ik ga eens kijken of ik een kijken in machinekamer mag kijken. Onze kapitein heeft mij een uitgebreide rondleiding beloofd. Misschien kan dat dadelijk wel.”� Claudette is enigszins gerust gesteld.
“Kon ze maar eens een keer ongestoord met die stijfkop praten”� denk ze. “Dit gaat niet goed zo.”�
Na het ontbijt vertrekt David met aan iedere arm een dame naar het winkeldek. Seb kijkt het drietal knarsetandend na. Hij verlaat de ontbijtzaal en gaat op zoek naar de kapitein of ander personeel, die hem verder kan helpen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.