FanFic.nl

They are dangerous|| Zayn Malik {samen met DjMalikjuh}[Afgerond]

>26<

Javadd;
Ik grinnik en loop de kamer uit. Zayn had Evans gezicht moeten zien!
‘Hm, ik ga eventjes naar Zayn!’ mompel ik en loop naar mijn fiets, die mijn moeder toen ik werd gebracht heeft afgezet. Ja, je denkt nu vast; ‘Da faq, hij heeft niet eens een motor, laat staan een scooter!’ Ik weet het, maar het komt allemaal door mijn vader. Ik zucht diep en stap op. Dan rijd ik weg, richting het politiebureau aan de rand van het centrum van de stad. Ik fiets en fiets en dan komt het gebouw in zicht. Ik grinnik en fiets door tot de parkeerplaats. Ik parkeer mijn fiets en loop relaxed het bureau binnen. Achter de balie zit een vrouw achter de computer. ‘Hallo, wat kan ik voor u doen?’ vraagt ze. ‘Ik kom voor Zayn Malik,’ zeg ik. De vrouw knikt. ‘Familie? Vriend? Iets anders?’ ‘Broertje, familie dus,’ antwoord ik. ‘Legitimatie?’ vraagt ze. Ik pak mijn ID-kaart uit mijn achterzak, die heb ik altijd mee om drank mee te kunnen kopen. ‘Ziezo,’ zeg ik en leg hem op de balie. De vrouw kijkt ernaar, knikt en staat op. ‘Kom maar mee naar de verhoorkamer, dan zal ik daarna uw broer halen.’ Ik loop mee en ga in de verhoorkamer zitten. Even later komt Zayn binnen. Hij ziet er verdrietig uit, maar zijn ogen spuwen vuur wanneer hij mij in gaten krijgt. ‘Jij…’ mompelt hij. Ik glimlach en loop naar hem toe.
‘Mijn lieftallige broertje, ik heb een geweldig plan!’ zeg ik en kijk hem recht aan. ‘Ik dacht; als iedereen nu toch al denkt dat jij een misdaad begaan hebt, kan ik lekker mijn gangetje gaan. Ik verspreid dat jij weer op vrije voeten bent, ik ga lekker mijn gangetje en tegen de tijd dat jij vrij komt, mag je meteen weer opdraaien voor alle dingen die ik in de tussentijd heb kunnen doen. Wat denk je ervan, broertje?’ Zayn kijkt me aan met zijn dodelijke blik, maar gek genoeg doet het me niks. ‘Weetje, het kan me eigenlijk niet schelen wat jij van mijn plan vind, ik ga het toch doen! Haha!’ En met die woorden draai ik me om en loop de kamer uit. De deur knalt dicht en ik loop grinnikend terug naar mijn fiets. Zo, wanneer Avelin wakker wordt, zal ze waarschijnlijk niks meer herinneren. Dan zal ze geloven dat Zayn haar dit heeft aangedaan en dan zal ze voor mij kiezen! Ik lach kwaadaardig en stap weer op mijn fiets.

Ik fiets richting de supermarkt, hierop moet geproost worden! Ik parkeer mijn fiets weer en loop de winkel binnen. Ik loop tussen de schappen door, opzoek naar een geschikte drank met een geschikte snack. Eerst maar eens een drank zoeken, daarna een bijpassende snack. Na een kwartier heb ik al gekozen; bier met een XXL-zak paprikachips. Ja, je denkt nu vast; ‘Da faq, hij drinkt bier met chips?!’ Ja, als mijn moeder sterkere drank of vreemd eten vind… Ik zucht en ga betalen bij de kassa. ‘Legitimatie?’ vraagt de vrouw achter de kassa. Ik pak mijn ID-kaart weer en laat hem zien. De vrouw knikt en even later sta ik weer buiten de winkel. Ik hang het tasje aan mijn stuur en fiets naar huis. Ik gooi de fiets in de voortuin, ga naar binnen en loop direct door naar mijn kamer. Daar pak ik alles uit en open ik een flesje bier en de zak chips.
‘Op mezelf!’ zeg ik en dan neem ik een slok.

Zayn;
Ik leun met mijn hoofd in mijn handen. Ik zit hier nog maar even en toch voelt het alsof ik hier al weken zit. Hoe zou het met Avelin zijn? Zou Evan zijn vader al hebben kunnen overtuigen? Wat als Javadd zijn plan echt gaat uitvoeren en dingen gaat uitspoken die mij fataal kunnen worden? Wat als hij mijn vingerafdruk op het pistool krijgt waarmee hij heeft geschoten? Allemaal vragen schieten door mijn hoofd en tranen vormen zich in mijn ooghoeken. Opeens gaat de celdeur open en ik schiet overeind. Daar staat een agent.
‘Bezoek van ene Robbie en Evan Zakolta. Ik veer overeind en loop mee met de agent. Zou het nog goed gaan komen?

Evan;
Zenuwachtig zit ik naast mijn vader in de verhoorkamer. Ik ben met mijn moeder nog kort gebleven bij Avelin en ben daarna zo snel ik kon naar mijn vader gegaan. Ik heb hem alles uitgelegd en hij wil graag zijn verhaal verder horen. Er klinken in de verte deuren die open en dicht gaan. Hij komt! Ik stoot mijn vader aan. ‘Daar komt hij!’ De deur gaat open en Zayn stapt het kamertje binnen. ‘Evan!’ roept hij blij uit en neemt plaats aan de andere kant van de tafel. De agent doet de deur weer open en zegt: ‘Ik geef jullie wat privacy. Ik wacht aan de andere kant van de deur.’ Dan sluit hij de deur achter zich. Mijn vader wrijft in zijn handen. ‘Zayn Malik is het, toch?’ vraagt hij en zet zijn tas op tafel. Zayn knikt en zucht. Ik kijk hem aan, hij ziet er echt heel verdrietig uit… Ik hoop maar dat mijn vader hem kan helpen!

Reacties: