FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 12

Het is tegen de avond en de snorkelgroep zit te dineren in een leuk restaurantje met zicht op de haven. Het was een heerlijke middag. De onderwaterwereld was zo prachtig. Niemand raakt erover uit gepraat. Ook David niet.
“Ik heb dat hele rolletje volgeschoten”� lacht hij. “Tjonge jonge, mooie koraalriffen en vissen gezien”� gaat hij verder. “Zelf mooie grote vissen gezien”� roept hij naar Ben, één van de andere deelnemers. Ben lacht.
“Ik weet wat je bedoelt die heb ik ook gezien.”� Hij geeft David een vette knipoog. Gerda kijkt naast zich.
“Hoe zagen die grote vissen er dan uit?”�
“Rood, wit blauw”� giert David het uit. Gerda denkt na
“Rood, wit, blauw? Nederlandse vlag”� denkt ze hardop. Dan schiet ze in de lach.
“Ja die heb ik ook gezien, maar was daar niet een of andere adelaar?”� David verslikt zich in zijn biertje. Behulpzaam klopt Gerda hem op zijn rug.
“Alles goed met je kerel.”�
“Dat bedoelde ik niet helemaal”� zegt David.
“Dat weet ik”� zegt Gerda. “Maar als je mij voor de gek wilt houden, zul je toch echt wel vroeger moeten opstaan. En het is maar goed dat je die opmerking vanmiddag niet hebt gemaakt want anders had ik je snorkel dicht gehouden”� gaat Gerda verder.
“Jij”� roept David uit. Gerda kijkt hem uitdagend.
“Wat nu?”� David kijkt haar diep in de ogen buigt voorover en kust haar. Gerda kust hem terug. Ze vergeten even dat ze niet alleen zijn. De andere gasten beginnen te klappen en joelen.
“Sorry”� mompelt David tegen Gerda.
“Pardon”� zegt Gerda. “Ik mag toch hopen dat je niet nu al spijt hebt van die kus”�.
“Nee”� lacht David. “Alleen niet zo’n goede timing met al die mensen hier.”� Ze lacht.
“Maakt niet uit, we doen het later nog wel over.”�
Na het eten besluit de hele groep het uitgaansleven van Napels in te gaan. David en Gerda slenteren achter de groep aan.
“Weet je zeker dat je uit wilt gaan”� vraagt David aan Gerda.
“Nee”� antwoordt ze. “Heb je een ander voorstel?”�
“Nou ja voorstel”� vervolgt David. “Ik wilde ergens naar toe waar we alleen zijn zonder die pottenkijkers.”� Gerda lacht.
“Waarom gaan we niet terug aan boord, daar is volgens mij bijna niemand. Kunnen we aandek zitten.”�
“Goed”� zegt David. “Ik ga het gelijk regelen.”� Hij roept even naar Ben dat ze ervan tussen zijn.
“Oké”� roept Ben. “Veel plezier.”� Hij neemt Gerda’s hand en samen gaan ze op zoek naar en taxi.

Urs en Annika besluiten te gaan dansen in één van de discotheken. Zolang Urs los kan dansen is hij in zijn element weet Annika. Daarom heeft ze ermee ingestemd dit te doen. Hij kan zelfs jumpen. Zij daar in tegen danst liever vaste dansen, zoals de tango, quickstep, Engelse wals. Maar ook de Latijnse dansen als rumba, salsa en paso doble vindt ze leuk om te doen. Maar daar maakt ze hier geen kans op om deze te dansen. Hier wordt alleen maar gehousd, gejumpt en gerockt. Als na een reeks dansen helemaal buiten adem bij de bar gaan zitten zegt Urs.
“Hier is het pas gezellig hé.”�
“Ja”� zegt Annika. “Echt iets voor jonge mensen.”� Urs kijkt haar.
“Je gaat toch niet beweren dat wij hier te oud voor zijn?”�
“Neen, natuurlijk niet, al moet ik wel bekennen dat ik niet zoveel conditie heb als de jeugd hier. Even bijkomen dan maar.”� Dan meld de DJ:
“Op speciaal verzoek Rumba.”� Annika kijkt achterom naar de dansvloer om te zien of er mensen zijn die rumba dansen. Een groep jongelui springt op de vloer en danst rumba. Niet te geloven. Ze gaat met de rug naar de bar zitten en blijft kijken naar de rumba dansers. Urs vraagt:
“Kun jij dat ook?”�
“Wat blieft?”�
“Deze dans kun jij die ook?”�
“Ja”� mompelt Annika, “dat is de rumba.”�
“Jammer die kan ik niet.”� Dan komt er een jongeman op hen af en vraagt aan Urs of hij met Annika mag dansen. Urs knikt bedrukt ja.
“Als hij deze dans al niet kent laat Annika dan maar plezier hebben denkt hij.”� Annika is blij verrast.
“Graag”� zegt ze. Urs kijkt het tweetal met gemengde gevoelens na.
“Jezus wat kan die Annika dansen. Het lijkt wel of ze alle dansen kan dansen.”� Zijn ogen volgen haar vloeiende bewegingen.
“Wat een vrouw”� denkt hij weer. Hoe moet hij in hemelsnaam verder met haar. Normaal gesproken is hij niet op zijn mondje gevallen, maar telkens als hij haar wil vertellen wat hij voor haar voelt, klapt hij dicht.
Hij durft haar niet te vertellen dat hij om haar geeft en aan de andere kant is hij bang dat zij hem afwijst.

De volgende morgen zijn de meeste gasten weer terug aan boord. Enkele moeten nog komen. Seb en Claudette hebben een heerlijke tijd samen gehad. Na hun vrijage op het strand hebben ze hun romantisch samenzijn vervolgd in het huis. Lekker gegeten en de fles champagne leeg gemaakt natuurlijk. Het hemelbed is uitgebreid getest en nu zitten ze aan een verlaat ontbijt in Carlos’ huis. Claudette gaapt. Seb glimlacht en vraagt liefjes:
“Heb je slecht geslapen vannacht?”�
Claudette kijkt hem verliefd aan.
“Ik heb geen oog dicht gedaan, ik had iemand naast me liggen die niet van me af kon blijven.”� Seb straalt als hij terug denkt aan de afgelopen dag en nacht. Hij weet het zeker hij en Claudette horen bij elkaar. Hij is zo gelukkig. Niemand kan daar meer tussen komen. En als ze dadelijk aan boord zijn gooit hij die David foto meteen in de prullenbak neemt hij zich voor. Even later toetert er een auto.
“Onze taxi is er Claudette, ga je mee, want ik moet nog even afsluiten hier”�.
“Niet graag hoor Seb, kunnen we hier niet blijven de rest van onze vakantie?”�
“Kom op”� zegt Seb. “Ik wil meer zien dan alleen Napels. Op naar Griekenland.”� Ze stappen in de limousine en laten zich terug brengen naar de haven.

Urs en Annika zijn vannacht al terug gekomen en Urs heeft haar hoffelijk bij haar hut afgezet. Ze bedankt hem voor de leuke dag met een kus op zijn wang.
“Is dat alles?”� vraagt Urs.
“Sorry je hebt gelijk”� zegt Annika en geeft hem nog een kus op zijn andere wang. “Welterusten Urs.”�
“Welterusten Annika.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.