FanFic.nl

Kiss me || Louis Tomlinson

---> 5

26th december 2013 11:45
P.O.V Louis Tomlinson

Een keiharde schreeuw verlaat mijn mond voor de tweede keer. Ik schreeuw al mijn frustatie er uit. Als ik me even later bij elkaar geraapt heb draai ik me om. Cloe die blijkbaar binnen was gelopen is lijkbleek. Ik schrik er van. Het is nooit me bedoeling geweest om haar bang te maken. Heel zacht hoor ik haar me naam zeggen. Waarom ben ik ook zo'n fucking klote sukkel? Waarom doe ik juist de gene waar ik het meest om geeft pijn? Zwijgend loop ik langs haar. Ik weet niet wat te zeggen. Het voelt alsof er touwtjes kruisgewijs in me lippen zijn gehecht. Ik besluit Harry weer eens op te zoeken. Snel sms ik hem dat ik er aan kom. Ik loop de houten trap af. Cloe vind hem foei lelijk. we hebben er toen nog een hele ruzie over gehad. "als ik iets koop denk ik ook aan jou! Als ik weet dat jij het niks zou vinden dan neem ik het niet! Jij denkt ook echt alleen maar aan jezelf he!" Ze raasde maar door. Natuurlijk heeft ze gelijk. Ik had het met haar moeten bespreken. Oeff ze was zo mooi toen. Ze is altijd mooi als ze boos is. Soms vergeet ik dat wel eens. Soms vergeet ik hoe mooi en lief ze is. Ik pak me leren jasje en me wanten. in een iets te ver open badjas opent Harry zijn deur. Ik ben het gewend. Hij laat me binnen. " Wil je wat drinken? " Vraagt hij. Ik knik. Harry loopt weg en ik doe de deur dicht. "sorry hoor maar soms denk ik waarom zijn jullie nog samen?" Ik ben stil weet niet wat te zeggen. "Daarvoor ben je hier toch?" Met een zucht plof ik in de heerlijk zittende bank."Soms weet ik dat ook niet haz" de woorden doen me pijn. Het is de waarheid maar het is alsnog zo hard. Harry geeft me een koffie die hij heeft gezet. "Oke wwhat happend?" Vraagt hij. "Ik heb Andy op zijn bek geslagen" begin ik me verhaal. "Het is gewoon allemaal weer het zelfde als met hannah. Hij wil dat ze voor het gaat werken de klootzak. Hij denkt alleen maar met zijn lul!" Ik wordt weer agressief. "Wow lou chill! Cloe is echt heel goed in ontwerpen he. Hij kan haar ook echt alleen om haar talent." zijn woorden maken me rustig. "Ik heb haar verboden om die baan te nemen." met dat uitgesproken te hebben realiseer ik me pas hoe dom ik ben geweest. Mijn reactie sloeg echt nergens op.

p.o.v Cloe White
26th Decemberr 2013 11:57

Ik voelde me vreselijk schuldig daarom besloot ik om Andy op te zoeken. En dus nu sta ik voor Andy en Liams huis. ik twijfel moet ik het wel doen? Wat als het verhaal van Hannah wel waar is? En wat als louis opeens naar buiten komt. Hij is tenslotte twee huizen veder bij Harry. Nee ik moet het niet doen. Het risico dat louis het ziet is te groot. Ik draai me om. ik heb nog geen drie stappen gezet of de deur swaait open. Andy loopt met een zak ijs tegen zijn wang langs me. "Wow wat gaan jullie doen?" Zeg ik als Liam hem inhaalt. "Naar het ziekenhuis een bepaalt persoon heeft zijn jeukbeen gebroken " andwoord Liam terwijl hij de autoportier van de zwarte porsche 911 carrera S open houd voor Andy. " Ik ga mee. "ga jij je relatie met louis nou maar fiksen" komt uit Andys mond. "Nee, ik ga mee." dring ik aan. "stap in dan" snauwt Liam duidelijk geïrriteerd. ik stap in en ga op de zwart leren achterbank zitten. "Hoe erg is het?" vraag ik aan Andy. "heel erg" zegt Liam met de zelfde geirirriteerde toon als net. "Liam ik kan zelf praten" geeft Andy tegengas. "het is niet zo erg" wilt hij me gerust stellen. "niet zo erg?" zegt Liam verontwaardigd terwijl hij de porsche ruw laat afslaan. "De klootzak heeft je geslagen." Valt Liam nu naar Andy uit. "waarom ben je zo opgefokt!" roep ik. Normaal kan er een bom naast Liam vallen en hij is nog niet boos. Figuurlijk dan. Er komt een klein brommetje uit zijn mond.

Zo'n half uurtje later rijden we het parkeerterrein op. Liam die gelukkig weer zichzelf is parkeert de auto nadat hij mij en Andy heeft af gedropt bij de ingang. We lopen meteen naar de balie waar we meteen worden opgevangen. "komt u maar meneer." de vrouw in de witte jas begeleid ons naar een kamertje. De muren zijn smetteloos wit. Er hangt een poster met daarop een skalet. Er staat een simpel burootje met daarop stapels papieren en folders. De vrouw vraagt aan Andy om op de behandeltafel te gaan zitten. Omvervolgens zelf op een krukje ervoor te gaan zitten. Ik laat me zelf in een van de niet zo comfortabele stoellen die tegen bet burotje zijn geschoven zakken. Ik kijk toe hoe ze voorzichtig met haar vingertoppen over zijn wang gaat. Andy houd zich overduidelijk in. "Wat is er gebeurt? " vraagt de arts na wat onderzoek. "ik uuh..." Andy kijkt me aan. Ik kijk terug naar hem. Ik hoop dat hij snapt dat ik niet wil dat hij zegt dat hij geslagen is. "ik ben tegen een keukenkastje gelopen." verzint hij en richt zich weer naar de arts. De arts kijk hem aan. Ze gelooft er niks van. "ik ben heel onhandig" probeert Andy die dit ook gemerkt heeft. De arts kijkt mij kort aan maar richt zich dan weer naar Andy. "ja dat kun je wel zeggen." reageert ze. Dan staat ze op van het beukenhouten krukje. "waarschijnlijk is het gebroken"deelt ze mee als ze in de leren burostoel zakt. Andy gaat in de stoel naast mij zitten. "we kunnen je vandaag nog opereren als je wilt. Maar ik wil eerst een foto nemen voor de zekerheid." Andy knikt. "wat gaat u dan precies doen?" vraagt hij. "kijk je hebt een scheurtje in je bot." begint de arts met een daaropvolgend een eindeloze lange uitleg.

------------------------------------------------------------------------------------
Dit hoofdstukje is voor Sydney aka Phoebe. Omdat ik haar nu al vreselijk mis! Love you phoebeeeeee!!

Reacties: