FanFic.nl

Forest Gone | Ft. 1Dlovez [PAUZE]

-07- Perrie

Tess POV:
'Tess, kom je?' Ik draai me om en zie dat Liam op mijn schouder tikte. 'Sophie denkt dat ze iets heeft gevonden.'
'Echt?!' roep ik. 'Die steen?'
Liam haalt z'n schouders op. 'Denk het. Kom je?' Het valt me op dat hij heel timide is. Normaal is hij een vrolijk type, zo ken ik mijn beste vriend niet. 'Liam. Ik ken je al heel lang en nooit ben je zo stil. Wat is er?'
Liam kijkt me bang aan. 'Tess. Ik… Ik ben bang oké? Misschien zitten we hier nog wel vijftig jaar. Met monsters, rode mieren en een reusachtige totem!'
Ik kijk hem bezorgd aan. 'Liam. Ik ben ook bang. Maar… Ik beloof je dat we hieruit komen.' Opeens verstrakken z'n ogen op één bepaald punt. Ik volg z'n blik en zie Louis naar ons kijken.
'O shit.' zucht ik. 'Nu krijg ik hem nooit.'
'Ik snap nog steeds niet dat je het hem niet gewoon vertelt.'
'Je houdt je mond.' beveel ik, en Liam houdt verslagen z'n handen op.
'Oké!' lacht hij. 'Zie je, even met jou en meteen ben ik weer vrolijk.'
Ik grinnik. 'Ik ook.' Dan omhelst hij me.

Louis' POV
Bedroefd kijk ik naar het mooiste meisje dat ik ken, en een jongen die met haar staat te praten. Ik wist al heel lang dat Tess en Liam iets hadden. Ze zeiden dat ze beste vrienden waren, maar ik weet niet zeker of dat nog steeds zo is.
Ik kijk of Liam of Tess merkt dat ik er ben, maar zover ik zie sta ik geheel onzichtbaar naar ze te kijken.
Tess' gezicht vertrekt even en verdrietig kijkt ze hem aan. Ze zegt iets, maar ik hoor niet wat. Voorzichtig stap ik naar voren en ik hoor Liam antwoorden; 'zie je, even met jou en ik ben weer vrolijk.' Tess lacht op haar Tess-manier. 'Ik ook.' Dan knuffelen ze.
'Tess…' mompel ik, en ik voel tranen naar boven kruipen.
Nu weet ik het zeker.
Ik moet het kwijt. Maar ik kan niet aan een van de jongens vertellen dat ik verliefd ben op Tess. Die verklaren me voor gek! Nou ja, nog idioter dan dat ze al denken dat ik ben. Ze zouden het nooit serieus nemen als ik met iemand zou gaan die vier jaar jonger is dan mij.
Ik moet het vertellen aan iemand die ons niet kent. Dat gaat ook niet lukken, want ja, we zitten hier in de wildernis. Ik scan de omgeving en Zayn is de eerste die me opvalt. Voorzichtig sjok ik naar hem toe.
'Hé Lou…' stamelt hij. 'Ze is zo mooi.'
'Wie?' vraag ik. 'Tess?' Geschrokken sla ik een hand voor mijn mond.
'Perrie.' zucht Zayn, en hij draait zich naar me toe. 'Kijk haar nou.' Ik volg z'n blik en zie Perrie met Lana praten. Ze is best mooi.
Maar niet zo mooi als Tess.
Perrie! Dat is het! Ik vertel het aan Perrie!
'Bedankt Zayn.' lach ik en ik geef hem een vriendschappelijk klopje op z'n schouders. Ik loop naar Perrie en tik op haar schouder. 'Hé, kan ik je even spreken?'
'Tuurlijk.' lacht het blonde meisje, en ik trek haar naar een boompje.
'Perrie.' zucht ik. 'Eh… Ik ben verliefd oké? Maar… dat meisje… ik denk dat ze iets heeft met haar beste vriend.'
'Wie dan?'
'T… Tess.' knik ik en ik zak naar de grond. Al mijn tranen komen eruit.

Perrie's POV
Ik zie Louis langs de boom naar de grond zakken en snikken. Ik zoek de kracht om het verdriet te accepteren, maar ik kan het niet vinden. Onhandig veeg ik wat tranen onder mijn ogen vandaan. Op het moment dat ik mijn hand van mijn gezicht haal, begint het in mijn hoofd te bonken.
Een aantal felle steken schieten door mijn hoofd en ik grijp ernaar. Ik sluit mijn ogen…

'Sharon Blade.'

'Perrie, ik zal je nooit vergeten.'

'Het spijt me zo, maar…'


Ik open mijn ogen direct als ik het idee krijg dat ik weer terug ben op aarde. Gelukkig stá ik nog en heeft Louis niks gemerkt. Ik vind het zielig hoe al die tranen biggelen.
Krijg ik nu medelijden?
Dat kan niet.
Ik kan Hem niet teleurstellen.
En nou ja… Misschien gaat hij toch dood.
Net als… Zayn.
Zayn. Die moet ik nog even verleiden.
O ja… Ik ga Hem niet teleurstellen.

Reacties: