FanFic.nl

Exhale • Zayn Malik

Exhale • 001

"Kom op, dit is ons laatste schooljaar. Doe gewoon mee, het is hartstikke geinig," zei ik, terwijl ik de krullenbol met een grijns aankeek en mijn rugtas op de achterbank van zijn auto gooide. Het verbaasde me, werkelijk, dat Harry een rijbewijs had kunnen halen. Natuurlijk had ik er ook een, maar ik liet mezelf liever vervoeren dan het zelf te moeten doen.
"Nee, Zayn. Je weet dat ik me daar verschrikkelijk bij zou voelen. Ik weet niet eens hoe jij er rustig onder blijft."
Ik haalde mijn schouders op, ging zitten op de bijrijdersstoel en sloot de autodeur. "Het is maar een spelletje."
"Ik speel liever niet met iemands hart," antwoordde Harry, waarna hij met zijn ogen rolde en de auto startte. Het was een geluk dat hij reed met een moordend tempo, waardoor we in ieder geval niet te laat op school zouden aankomen. Niet dat het mij veel zou uitmaken, maar sommige meisjes hielden niet van jongens die nooit op tijd konden komen.

Toen we op school waren aangekomen, parkeerde Harry zijn auto op de bijbehorende parkeerplaats. Beiden stapten we uit, om vervolgens onze rugzakken van de achterbank te halen en ze om onze schouder te slaan. Harry verliet me al snel met een korte groet en liep naar één van zijn vele vriendengroepjes toe. De krullenbol had heel veel vrienden, zelfs meer dan ik. Hij was niet voor niets de meest aardige en populaire jongen van deze school. Ikzelf was ook populair, maar zo vriendelijk als Harry was ik bij lange na niet. Toch raakten vele meisjes niet uit gekwijld over een typerende bad boy zoals ik. Jongens daarentegen waren bang voor me, voornamelijk de nerds. Anderen mochten me niet omdat ik elk meisje voor hun neus wist weg te kapen. Er was maar een klein handjevol jongens dat me aardig leek te vinden en zelfs vriendschap met me sloot, en Harry hoorde daar zeker bij. Ook was er nog Jared, de bruinharige sportzwemmer die om zijn gezonde levensstijl én wasbordje bekend stond. Als laatste hadden we nog Trevor, wiens uiterlijk vrij onschuldig afstak tegenover zijn brute karakter. Je vond hem na school standaard tussen de nablijvers. Verder waren er geen mensen waar ik uitdrukkelijk veel mee omging. Ik had geen meisjesvriendinnen, dat hielden zij nou eenmaal niet vol. Velen hadden het geprobeerd, maar over het algemeen deelden we onze eerste zoen na enkele weken. Het record was twee maanden, overigens.
Ik slaakte een zucht en wierp nog snel een blik op de krullenbol, voordat ik het grote schoolgebouw binnenliep en de welgemeende arendsblikken in ontvangst nam. Tijdens de vakantie had ik niet veel aan mijn uiterlijk veranderd. Het waren voornamelijk nieuwe tatoeages waar ik nu mee kon pronken.
"Zayn, schat. Ik heb je gemist."
Ik had pas vrij laat door dat er iemand tegen me praatte, maar toen ik me omdraaide zag ik Lori staan. Je zou zeggen dat het een schat van een meisje zou zijn als je haar naam hoorde. En geloof me, dat was ze ook. In de tweede klas. Nu, in het examenjaar, was ze eerder het stereotype dat zich probeerde op te stellen als een stoere meid, terwijl ze eruit zag alsof ze in een pot met make-up met een vleugje arrogantie was gevallen. Ik kon nog steeds niet begrijpen wat ik ooit in haar had gezien.
"Goh. Hoi Lori," antwoordde ik met een grimas.
Ditmaal had ze gekozen voor een veel te felle haarverf, een korte broek waardoor je haar billen gedeeltelijk kon zien en een shirtje wat ze had opgeknoopt, waardoor haar gloednieuwe navelpiercing duidelijk te aanschouwen was.
Lori leek niet blij te zijn met mijn stugge antwoord. Ze keek me aan met een geërgerde blik en keek vervolgens naar de ingang van de school. Haar ogen werden ietsjes groter, waardoor ik verwachtte dat er een of andere knappe jongen langsliep die haar hart wederom een stuk sneller liet slaan, maar haar mond vertrok.
Uit nieuwsgierigheid draaide ik me om, waarna ik verrast opkeek naar het gezicht van de binnenkomer. Haar lippen waren vol van kleur en haar zeeblauwe ogen bezaten een kleine twinkel. Haar haren waren zo donker dat ze zwart leken en de enige oneffenheden die ik aan haar kon opmerken waren de lichtgekleurde sproetjes rondom haar kleine, gevormde neus en een schoonheidsvlekje naast haar linkeroog. Ik herkende haar niet, dus ze was vast en zeker nieuw.
Een onwillekeurige grijns verscheen rondom mijn lippen. Ik had een nieuwe pion verkregen. Tijd voor actie.

Reacties: