FanFic.nl

schrijfwedstrijd!

starving for perfection <3

‘People always told me, that i’m fat. That’s why i starve myself, to prove them wrong.’

Ik weet dat het hartstikke verkeerd is, ik weet dat het niet goed voor je is. Maar ik hou van ze en ik kan ze niet kwijt raken. Over wie ik het heb? Ana en Mia, een van de weinige vrienden die ik heb. Ze helpen me, en steunen me. Ze helpen me te zijn wie ik wil zijn. Het dunne mooie meisje waar iedereen van houd, en niet de dikke lelijke zonder vrienden… Ana zorgt ervoor dat ik niet teveel eet, en als dat toch gebeurt zorgt Mia ervoor dat het binnen een paar tellen uit mijn lichaam is. Om te bewijzen dat ze fout waren, om te bewijzen dat ik wél dun ben, om te zijn wie ik wil zijn.. Zonder gepest van anderen, zonder pijn, zonder al die vetrollen aan mijn lichaam. Eten doe ik alleen in het bijzijn van mijn ouders, zodat ze niks merken. En bij mijn vrienden? Tegen hun zeg ik gewoon dat ik geen honger heb. Het is zó fout, maar het voelt zó goed. Ik lieg tegen ze, ja ik geef het toe. Maar wat zou jij doen in mijn situatie? Wat zou jij tegen ze zeggen als je jezelf aan het uithongeren bent omdat je te dik bent? Juist ja, je zou de boel bij elkaar liegen. Ik bedoel, moeten je vrienden en ouders echt weten van twee verzonnen vrienden? Moeten ze echt weten wat je jezelf aan doet? Nee, je zou ze er alleen maar pijn mee doen, toch? Het is jou geheime obsessie, toch? Jij moet weten wat je er mee doet en niet hun, toch..? En als ze erachter komen heb jij een groot probleem. Dan sturen ze je naar een kliniek, en daar dwingen ze je weer dik te worden. Daar dwingen ze je weer om te gaan eten. Wil je dat? Wil je je perfecte figuur opgeven aan je ouders en je vrienden? Nee, tuurlijk niet. Je hebt er immers hard aan gewerkt. En Je laat je werk toch niet verpesten door anderen? Of wel? Dat zou zonde zijn als je dat doet. Geen plat buikje meer, geen uitstekende ribben, sleutelbeenderen, en heupen meer, geen tigh gap meer.. En de jongens schrik je helemaal af met een zwemband rond je buik! Die willen niks met zo’n zitzak te maken hebben, misschien als hij zelf een zitzak is, of je hebt nog een mooi gezicht, misschien dat je dan nog een kans hebt. Een erg kleine kans.. Ook op televisie zie je bijna alleen nog maar dunne mensen. Jij wilt toch ook net zoals hun zijn, of niet? Je wilt er toch ook bij horen? Je wilt je toch ook mooi voelen, en zelfverzekerd zijn? Nou dan, dan moet je er iets voor doen, en het vooral niet door vertellen, want dan heb je het voor niks gedaan. Het beste is misschien nog wel, dat je door iedereen complimentjes krijgt dat je zo dun bent en dat ze graag je lichaam willen hebben, en ja, sommige zullen zeggen dat je Anorexia of Bulimia hebt, maar ze zijn gewoon jaloers. Jaloers op jóú. Stel je dat eens voor, mensen die jaloers zijn omdat ze je lichaam willen hebben, dat wil toch iedereen? Ik in ieder geval wel, en daarom heb ik twee fantastische vrienden die er voor zorgen dat ik mijn doel bereik. Ana en Mia. De twee beste vrienden die ik ooit heb gehad, ook al weet ik dat ze niet bestaan, dat ze gewoon in mijn hoofd zitten. Niet dat me dat veel uitmaakt, ik bedoel, ze helpen me dingen bereiken die ik zonder hun niet kón bereiken. Met het grootste doel voorop: Het perfecte lichaam krijgen. Ik heb het begin al gemaakt, een paar maanden geleden heb ik ze ontdekt. Voor ik ze had ontdekt was ik 1 meter en 69 centimeter, en woog ik 62 kilo. Nu weeg ik bijna 53 kilo. Ik stop niet voor ik mijn doel bereik: 40 kilo, of misschien zelfs wel minder. In elk geval, genoeg om mezelf te kunnen zijn, en me niet onzeker te hoeven voelen. Om gelukkig te kunnen zijn en diegene die me gepest hebben te bewijzen dat ik níet dik ben, en dat ik níet alleen maar aan eten kan denken. Ik denk nu ook continu aan eten, maar dat komt omdat ik per dag moet uitrekenen hoeveel ik mag eten. En natuurlijk het sporten. Ik sport elke dag van de week, op sommige dagen meerdere keren. Dan blijf ik tenminste dun.
‘Starving for perfection <3’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.