FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 21

David en Seb hebben er duidelijke plezier in gehad.
“Kom meiden dansen, we zijn helemaal in de mood.”� Claudette lacht.
“Zo uitbundig is Seb normaal gesproken niet.”� Als ze op de vloer aan het dansen zijn ziet Claudette opeens de kapitein langs komen. Ze zucht.
“Wat een knappe man is hij toch.”� Ze pakt hem aan de hand en vraagt: “Kom je ook mee dansen?”�
“Nou eigenlijk niet”� zegt Carlos “Ik heb dienst.”�
“Och kom toch pruilt”� Claudette hem meetrekkend.
“Ik kwam eigenlijk alleen kijken hoe het hier ging.”�
“Goed, en als jij blijft, om met mij te dansen, wordt het alleen maar beter”� meent Claudette haar armen om zijn nek slaand. Hij duwt Claudette met zachte drang een stukje van zich af en dirigeert haar richting Seb. Hij knipoogt naar Seb en zegt: “Onderweg gevonden, ik kom haar even terug brengen.”�
“Bedankt”� roept Seb over de harde muziek heen. Carlos zwaait ten teken dat hij weg is.

Buiten de disco schudt hij zijn hoofd. Er zijn toch altijd vrouwen die achter hem aan lopen. Die Claudette is wel erg vrijpostig. Daar heeft Seb zijn handen vol aan, dat is zeker. Maar gelukkig heeft hij haar weer veilig terug gebracht bij haar vriend. Hij heeft een gouden regel, geen relatie of affaire beginnen met de gasten. Ook al is hij af en toe een beetje bang een vrouw te ontmoeten die hem deze regel zal laten breken. Hij gaat ook nog even kijken bij de cabaret wedstrijd. Het is gewoon leuk om te zien hoe creatief mensen kunnen zijn. Hij staat elke cruise weer verbaasd welke verborgen talenten aan boord van zijn schip zijn. Hij moet straks nog terug voor de prijs uitreiking. Bij de cabaretwedstrijd is de jury zich aan het beraden. Als de jury eruit is mag Carlos de winnaar bekend maken en de prijs overhandigen. Dan is het zo ver, Hij kijkt op het blaadje dat men hem in de hand heeft geduwd.
“Er waren weer heel veel goede, leuke en geinige deelnemers”� zo begint Carlos. “Maar helaas er kan maar een de beste zijn. En de winnaar is…….Juanita met een ludiek optreden van reisleidster.”� Iedereen applaudisseert. Juanita komt naar voor en wordt door Carlos gefeliciteerd. Beleefd geeft hij haar een hand en een kus op elke wang. De prijs een excursie in Cairo voor twee personen worden eveneens overhandigd. Carlos wens haar veel plezier. “Mensen blijf jullie nog lekker zitten en geniet van een drankje.”�

Vervolgens gaat hij weer richting discotheek om te kijken of daar de winnaar al bekent is. Het is hartstikke druk en Carlos moet zich een weg door de menigte banen. Als hij bij de DJ is aangekomen, ziet hij dat de jury de envelop met de winnaar dicht plakt.
“Zijn jullie zover?”� vraagt Carlos. Eén van de juryleden knikt en overhandigt hem de envelop.

Carlos krijgt de microfoon van de DJ en steek van wal.
“Ook hier was veel talent te zien en te horen. De sfeer zit er goed in en ik ben blij dat iedereen zo genoten heeft. Ik wil vanaf deze plaats alle deelnemers bedanken. Maar zoals jullie weten kan er maar één de winnaar zijn.”� Hij maakt de envelop open en kijkt. Vervolgens loopt hij naar de DJ en vraagt de muziek van de winnaar bij de hand te houden.
“De winnaar van vanavond zijn 2 jonge mannen, die speciaal voor deze gelegenheid een act hebben ingestudeerd. Ik wil de DJ vragen het winnende nummer op de draaitafel te leggen en de winnaars verzoeken om naar voren te komen, om het winnende lied nogmaals te zingen. Hiervoor liggen twee microfoons. DJ music please.”� Dan schalt disco inferno van de Tramps door de zaal. David trekt Seb mee.
“Hé Frenchy jij moet beginnen.”� Seb kijkt verbaast
“Wow, zijn wij de winnaars?”� Snel pakt hij de microfoon en begint te zingen. Iedereen swingt mee. Zelfs Carlos moet er aan geloven.
“Verdorie”� denkt hij “ alweer die Claudette die aan mij hangt.”� Claudette ziet haar kans en houdt Carlos stevig vast. Als het lied ten einde is heeft hij moeite om tussen de dames uit te komen.
“Dames alsjeblieft ik moet nog een prijs uitreiken”�. Hij overhandigt Seb en David ieder twee kaartjes voor de excursie in Cairo.
“Mensen amuseren jullie je nog. De disco is nog open tot vier uur vannacht. Veel plezier.”�
Seb en David zijn door het dolle heen.
“Ik wist het wel”� roept David. Seb lacht. Hij had dit niet gedacht en het is heerlijk om te winnen. Hij bedankt David.
“Zonder jouw was dit nooit gelukt.”�
“Jij ook bedankt kerel alleen was ik er nooit aan begonnen.”� Joelend gaan ze de dans vloer op. “Burn baby burn, discoinferno, burn baby burn.”� Gerda roept tegen Claudette.
“Dit wordt een lange nacht.”� Claudette knikt.
“Dat geloof ik ook.”� Ze ziet Carlos nog net de disco uit glippen.

De volgende morgen rond tien uur meert de MS D’amour af in Alexandrië in Egypte. Carlos staat zoals altijd aandek om orders te geven aan de crew. Zijn crew noemt het liefkozend rond commanderen, maar dat mag the boss natuurlijk niet horen. Iedereen let goed op om het schip veilig af te meren aan de kade van pier18.
“Drie bakboord tros laten vieren”� roept Carlos. Danny kijkt verschrikt op. Hij wil geen fouten maken en laat snel de tros vieren.
“En nu langzaam in positie brengen. Oké mannen vast maken.”� Met een kleine schok komt het schip tegen de kade te liggen. De bussen voor de excursiegangers staan al klaar. David, Gerda, Seb en Claudette hebben een ietsie pietse te weinig slaap gehad. Maar als je ’s avonds tot laat kunt feesten, moet je ook je prijs kunnen consumeren. Als iedereen van boord is gaat Carlos aan dek zitten om even van de zon te genieten. Rust heerlijk.

Dan hoort hij een auto toeteren. Hij kijkt naar de kade waar het geluid van afkomt. Een taxi stopt voor de loopplank. Daar stapt Urs uit, hij zwaait naar Carlos en wenkt hem te komen helpen. Carlos haast zich de loopplank af om Urs te begroeten.
“Ursje je ziet er goed uit”� zegt hij plagend. “Dat ziekenhuis heeft je goed gedaan.”�
“Carlos kun je even helpen met Annika, ze kan nog niet zo’n eind lopen. Maar ze wil niet in de rolstoel.”� Carlos trekt zijn wenkbrauw op.
“Nee?”� Hij bukt zich en kijkt in de taxi. “Dus jij wilt niet in een rolstoel?”� Annika schudt haar hoofd. “En tot aan dek is het bergop en vrij stijl. Mmhh wat doen we daarmee?”� denkt Carlos hardop.
“Urs betaal jij de taxi maar dan regel ik het vervoer van deze dame.”�
“Oké”� zegt Urs “Maar hoe ga je dat dan doen?”�
“Kijkt maar”� zegt Carlos. Hij opent het achterportier en zegt tegen Annika. “Leg jij deze arm eens om mijn nek?”� Annika gehoorzaamt. Ondertussen neemt Carlos haar in zijn armen en tilt haar uit de taxi. Annika voelt zich opgelaten. Carlos loopt over loopplank aan boord en zet haar pas neer voor haar hut.
“Zo jongedame ik stel voor dat je eerst wat gaat rusten, je hebt een vermoeiende reis achter de rug.”� Hij kijkt Annika in haar ogen.
“Welkom terug meid, ik heb je gemist. Annika lacht.
“Kapitein?”�
“Ja”� zegt Carlos.
“Bedankt voor alles.”�
“Graag gedaan, maar noem me alsjeblieft geen kapitein, noem me Carlos”� zegt Carlos en vertrekt weer.
Annika is dood moe. De vlucht en de reis hebben veel van haar gevergd. Ze gaat met haar kleren aan op bed liggen en valt vrijwel meteen in een diepe slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.