FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 22

De twee verliefde stellen hebben een super dag in Egypte. Als eerste zijn ze de piramides gaan bezoeken. Gerda is gelijk weer in haar element. Geschiedenis, daar kun je haar voor wakker maken, als het zijn, moet midden in de nacht. Onvoorstelbaar dat deze piramides met mensen hand zijn gemaakt. En dan de mensen die leven mee begraven werden om hun farao te dienen en te begeleiden naar het hiernamaals. David kijkt lachend naar Gerda en slaat een arm om haar heen.
“Ik hoef niet te vragen of je geniet, dat zie ik zo wel.”� Claudette daar in tegen loopt verveeld achter Seb aan.
“Bah dit is niks voor haar.”� Zij was het liefste Cairo ingegaan om te winkelen. Seb schijnt het ook machtig interessant te vinden. Ze zucht.
“Nog een paar uurtjes dan gaan ze naar de hoofdstad, misschien dat er dan toch nog een shopgelegenheid komt.”�

Aansluitend brengt de bus hen naar de rand van de woestijn. Hier is gelegenheid om een tochtje op een kameel te maken. David is als één van de eerste uit de bus.
“Yes, dat had hij gehoopt, met zijn tweeën op een kameel.”� Hij draait zich om en roept Gerda. “Ja David wat is er?”� vraagt Gerda.
“Wil jij met mij samen op een kameel”� grijnst David. Gerda kijkt naar de kamelen en vervolgens weer naar David.
“Volgens mij ga ik het heel warm krijgen als ik zo dicht tegen jou aan moet zitten.”� David grijnst weer.
“Mij hoor je niet klagen.”� Ze slaat haar armen om hem heen.
“Graag, maar alleen als jij met stevig vast houdt. Ik heb een beetje hoogtevrees.”� Verliefd kust hij haar. Seb wil ook graag een kameeltochtje met Claudette maken, maar hij denkt dat zij bezwaar heeft. Hij kijkt toe hoe Gerda en David op een kameel worden geholpen. Ze zitten samen tussen de bulten van de kameel. Hij pakt Claudettes hand en kijkt haar vragend aan.
“Zullen we ook chérie?”� Claudette kijkt twijfelend naar de kamelen.
“Gatsie, dat meen je niet.”�
“Kom op”� zegt Seb. “Waar is je gevoel voor humor? Dit kun je nu doen. Als je het nu niet doet, wie weet wanneer er weer een kans is?”� Claudette denkt even na.
“Daar heeft Seb wel gelijk in maar aan de andere kant die beesten zien er vies uit, en misschien stinken ze ook nog wel.”� Ze kijkt naar Seb, die haar verwachtingsvol aankijkt.
“Oké om hem een plezier te doen.”� Ze port Seb in zijn zij.
“Kom snel voor ik me bedenk.”� Seb gaat gelijk tot actie over en tilt haar op om haar naar de kamelen te dragen.
“Die kans krijg je niet”�grijnst hij en plaatst haar tussen de bulten van de kameel in. Vervolgens schuift hij achter haar. Zijn armen om haar middel slaand kust hij haar in haar nek.
“Dank je chérie, fijn dat je met me mee gaat.”� Als de kameel overeind komt en begint te lopen wordt Claudette even beroerd.
“Kan dat stomme beest eens niet zoveel wiebelen”� vraagt ze zich af. Ze kijkt achterom en ziet dat Seb geniet.

David en Gerda genieten van de tocht. Wat een moorduitvlucht om Gerda zo dicht bij zich te hebben. Hij wordt er aardig opgewonden van. Zijn armen liggen om haar middel en hij kust haar voortdurend in haar nek en hals. Stoutmoedig laat hij zijn handen onder haar blouse glijden. Gerda leunt tegen hem aan en zucht.
“Lieveling ik geloof niet dat dit de juiste plaats is.”� David grijnst.
“Misschien niet, maar wel spannend.”�
“Ja dat wel, maar dadelijk moeten we wel van de kameel af”�. Gerda zucht nadenkend.
“Waarom wordt ik nu ook verliefd op een beroemde man? Na de vakantie is hij mij weer snel vergeten.”� Althans dat denkt ze.

Aan boord wordt Annika wakker van een klopje op de deur. Ze gaat rechtop zitten en ziet dat ze haar kleren nog aan heeft.
“Binnen”� roept ze. Urs steekt zijn hoofd om de deur.
“Tijd voor je oefeningen Annika.”�
“Och nee hé”� gaapt Annika. “Daar heb ik nu geen zin in.”� Urs komt binnen en spreekt haar streng toe.
“Je weet hoe belangrijk die oefeningen zijn voor je herstel. Dus nu geen gemaar ik neem je mee naar de massageruimte. Rolstoel of te voet?”� Ze zucht.
“Ik probeer te voet tot daar te komen.”�
“Zo mag ik het horen.”� Hij slaat een arm ter ondersteuning om haar heen. In de massagekamer aangekomen beginnen ze eerst met allerlei been en armoefeningen om de rug te laten aansterken. Als ze na een klein uurtje klaar zijn kijkt Urs haar onderzoekend aan.
“Annika?”�
“Ja”� zucht ze.
“Waar heb je pijn?”� Ze schudt haar hoofd.
“Ja, wel, ik zie het aan je gezicht.”� Hij tilt haar voorzichtig op de massagetafel en begint haar kleren uit te trekken.
“Help eens een beetje mee?”� vraagt Urs. “Dan masseer ik je even. Je gaat hier niet met pijn de deur uit.”� Annika weet dat hij gelijk heeft en stribbelt dan ook niet meer tegen. Urs weet precies waar de pijn zit en dat verbaast Annika niks. Een goede masseur voelt welke spieren gespannen zijn. En Urs is een goede masseur. Genietend laat ze zich de behandeling welgevallen. Langzaam aan neemt haar rugpijn af.
“Zo”� zegt Urs “Nu ben je klaar”�. Hij kijkt naar Annika en lacht. “Is ze toch warempel hier in slaap gevallen.”� Hij kust haar voorhoofd en fluistert in haar oor:
“Het is fijn als je hier lekker ligt te slapen maar Eros heeft dadelijk deze massagetafel nodig, geloof ik.”� Annika schrikt wakker.
“Sorry ik geloof dat ik even weggleed.”�
“Maakt niet uit hoor. Kom ik help je recht op. Kleed je maar aan dan breng ik je zo weer even naar je hut.”� Annika pruilt.
“Moet ik nu de hele dag in mijn hut blijven? Daar heb ik geen zin in. Mag ik niet bij het zwembad liggen?”�
“Natuurlijk mag dat, dan breng ik jou daar wel naar toe. En je hebt geluk de meeste gasten zijn op excursie. Het zal er niet te druk voor je zijn.”�

Nadat Urs Annika bij het zwembad heeft gebracht gaat hij op zoek naar Carlos. Hij heeft dringend de behoefte om te praten. Hij weet dat Carlos hem altijd wil aanhoren. Hij klopt op de deur van de stuurhut.
“Binnen”� klinkt het. Carlos staat met George te praten.
“Sorry ik geloof dat ik stoor”� zegt Urs. Carlos kijkt hem vragend aan.
“Had jij mij nodig Urs?”�
“Nee uch ja als je straks even tijd voor me hebt?”� Carlos lacht zijn vriend toe.
“Weet je wat? Regel voor mij een lekkere espresso, zwart dan zie ik je zo in de koffiebar. Oké?”�
“Dat is goed tot dadelijk Carlos.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.