FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 27

Urs klopt op Annika’s deur.
“Hoi Urs”� groet ze hem. “Wat kijk jij bedrukt? Is er iets gebeurt?”�
“Is dat zo goed te zien?”� mompelt Urs. Ze knikt.
“Wil jij er met me over praten? Volgens mij kan ik goed luisteren.”�
“Graag. Al moet ik wel niet te dicht bij je gaan zitten anders krijg ik weer gekke gedachten.”� Annika moet lachen om zoveel eerlijkheid. Ze mag Urs graag, maar ze weet dat hij het juist daar moeilijk mee heeft.
“Zo begin maar”� moedigt ze hem aan. Urs begint te vertellen van zijn ruzie met Carlos en de gevolgen die dat heeft ook voor haar. Eerlijk vertelt hij wat hij heeft gezien aan het zwembad en hoe hij zich toen voelde. Als hij uitgesproken is kijkt hij Annika verwachtingsvol aan alsof zij een pasklare oplossing heeft.
Annika denkt even na voor ze ook maar iets zegt. Ze wil niet dat Urs ook maar iets verkeerd interpreteert. Zorgvuldig haar woorden kiezend zegt ze:
“Ik weet hoe belangrijk jouw vriendschap met Carlos is en ik vind dat je die nu als eerste moet zien te herstellen.”�
“Ja maar”� roept Urs uit. “Hij heeft de roosters al omgegooid. Morgen doet Eros jouw therapie.”� Annika haalt haar schouders op.
“Maakt mij niet uit Urs wie die oefeningen met me doet. En trouwens ik kan al veel van de oefeningen zonder hulp. Het gaat elke dag beter.”� Urs zucht eens diep.
“Annika wat vind jij van Carlos?”� Annika had die vraag wel verwacht en antwoordt tactisch.
“Hij is een aardige en correcte man. In het zwembad is niks tussen ons gebeurt”�zegt ze een beetje te snel. “Hij heeft me alleen maar geholpen, meer niet.”� Urs knikt.
“Sorry hoor maar ik wordt telkens gek als ik denk dat iemand iets in jou ziet.”� Annika loopt naar hem toe, knuffelt hem.
“Jongen toch maak het jezelf toch niet zo moeilijk. Ik weet dat je van me houd, maar je weet dat ik die gevoelens niet kan beantwoorden. Je komt echt niet verder door spoken te zien en met je beste vriend te ruziën. Heb ik gelijk of niet?”� Urs knikt en drukt haar tegen zicht aan.
“Ik hoop alleen dat die pijn, hierbinnen,”� zich op de borst kloppend, “snel over gaat. Ik weet niet hoelang ik daar nog tegen kan.”� Kom hier jij een dikke knuffel. Stevig houdt Urs haar vast. Het liefste zou hij nooit meer lost laten. Zij maakt zich los.
“Zal ik met je mee naar Carlos gaan om het uit te praten?”� Hij kijkt haar ongelovig aan.
“Zou jij dat voor mij willen doen.”� Ze knikt lachend.
“Auf in denn kampf Brüderherz.”�

Carlos heeft inderdaad alle maatregelen getroffen om Urs bij Annika weg te houden. Dit valt hem vies tegen van Urs. Maar zo verliefd als nu heeft hij zijn vriend ook nog niet gezien. Meestal was het zo dat de dames die Urs bevielen, hij die ook kon krijgen. Aangezien Annika van een ander hout is gesneden, vangt hij bij haar bot. Hij waardeert Annika’s eerlijkheid naar Urs toe. Dat zal voor haar ook niet gemakkelijk te zijn. Maar hij baalt nu wel dat hij weer ruzie heeft met zijn vriend. De tweede in een paar dagen alweer. Er klopt iemand op zijn deur.
“Ja”� wat nu alweer?”� bromt hij ontdaan. De deur gaat open en hij ziet Annika’s gezicht.
“Hé meisje”� roept Carlos “Hoe is het vandaag met je? Wilde je graag zwemmen? De toon waarop hij het zegt is teder. Urs bijt achter de deur op zijn tanden.
“Kom binnen”� hoort hij Carlos zeggen.
“Carlos ik ben niet alleen mag hij ook binnen komen? Carlos lacht”�.
“En wie is hij?”� Urs loopt binnen en weet niet waar hij moet kijken.
“Jij?”� Roept Carlos uit. “Jou heb ik niks meer te zeggen.”�
“Ho, ho, ho”� sust Annika. “Is het mogelijk een gesprek tussen drie volwassen mensen te hebben hier?”� De beide kemphanen kijken tegelijk naar Annika.
“Nou heren, ik hoor?”� Beide knikken.
“Oké, we beginnen bij het begin”� hoort Annika zichzelf zeggen. Daarna volgt een gesprek van een dik uur. Over en weer vallen er verwijten maar worden die ook weer recht gezet. Ten einde komen de drie overeen dat Eros de oefeningen met Annika doet, niet om Urs te straffen maar om hem te ontzien. Omdat Annika al veel oefeningen zelfstandig kan is het voor Eros een kleine moeite haar te begeleiden. Carlos belooft haar geregeld met haar te gaan zwemmen. Te beginnen morgen als ze van boord kunnen op Djerba. Stilletjes verheugt Annika zich op het uitstapje. Al moet ze voortdurend op haar hoede zijn om Urs niet te kwetsen. Carlos is net als Urs blij dat ze weer een beetje normaal kunnen praten. Hij zegt ten slot tegen Carlos:
“Weet je dat ik je nu als vriend het meeste nodig heb? Ik wil niet zielig doen maar ik heb het op dit ogenblik super moeilijk.”� Carlos geeft hem een vriendschappelijke knuffel.
“Alsof jij het mij gemakkelijk maakt. Weet je wat ga eens op vrouwenjacht, dat doe je normaal elke keer als we op zee zijn en nu denk je alleen maar aan haar. Dat is toch zonde?”� Urs lacht en er gaat een grijns over zijn gezicht.
“Aye kapitein”� en weg is hij. Annika kijkt hem verbaast na.
“Stuur jij hem echt op jacht naar dames?”� Carlos lacht.
“Ja maar normaal hoef ik hem dat niet te zeggen. Je moest eens weten hoeveel post er bij de rederij binnen komt voor dhr. Bühler. Zakken vol, maar een antwoord krijgen de dames helaas nooit.”�
“Carlos bedankt voor het gesprek en ik ben blij dat jullie de lucht weer enigszins geklaard hebben.”�
“Ik ook”� geeft Carlos toe. “En Annika bedankt voor je bemiddeling.”�
“Graag gedaan. Zo ik ben weg”� laat ze erop vervolgen. “Ik wil nog even naar de kapper, want mijn haar is een ramp sinds mijn ziekenhuisopname.”� Carlos laat haar lachend uit.
“Tot morgen. Ik heb best zin om een dag strand te doen op Djerba”�. Annika lacht en kijkt naar hem op.
“Ik ook al ben ik nog nooit op Djerba geweest, ik ben benieuwd.”�
“Ik laat je alles zien”� beloofd Carlos knipogend.

De tortelende duifjes zijn naar een hele dag rondhangen aan boord naar de bioscoop van het schip gegaan. Er draait een romantische film.
“Dat is nu net iets rustigs om de dag af te sluiten”� zegt Gerda. “Zijn we voor morgen lekker fit om van boord te gaan.”� De mannen zijn niet zo voor romantische films maar gunnen de meiden hun plezier. David knipoogt naar Seb.
“We kunnen altijd nog een dutje doen als het te saai wordt.”� Gerda draait zich om naar hem en dreigt.
“Als jij maar niet denkt dat ik het jou saai kan laten vinden in het donker.”� David knippert met zijn ogen en fluistert in haar oor:
“Weet je wel zeker dat je een film wilt zien.”� Gerda lacht naar hem.
“Dat zei ik toch”�. Claudette en Seb aanschouwen lachend het tafereeltje.
“Ze passen echt goed bij elkaar”� denkt Claudette. Beide stralen gewoon. Zij gunt David Gerda, die een goede vriendin aan het worden is, elkaar van harte.


De Ms D’amour ligt voor anker voor de kust van Djerba. Hier is geen grote haven en daarom worden de gasten met eigen sloepen aan wal gebracht. Dat is altijd een hele ervaring voor de gasten, want de sloepen dienen tevens als reddingsboten. Meestal worden er grapjes gemaakt, zo ook nu weer Claudette en Seb zitten in de eerste sloep. Seb roept wanhopig uit:
“Waar is het stuur, ik bedoel het roer?”� lacht hij. “Ik wil het heft zelf in handen hebben.”� De bemanning lacht erom en roept terug:
“Misschien is zwemmen wel net zo ver.”� Claudette giert het uit.
“Stil jij, dadelijk moeten wij zwemmen.”� Gerda en David zitten in de derde sloep en weten dat Claudette en Seb op hen wachten. In de allerlaatste sloep stapt Carlos in met Annika in zijn kielzog.
“Heb je alles?”� vraagt hij. Ze knikt.
“Volgens mij wel.”�
“Oké is Urs al van boord?”� vraagt Carlos aan de bemanning. Die bevestigingen dat Urs in de tweed sloep zat in begeleiding van een dame. Annika kijkt verbaast. Carlos lacht erom als hij Annika’s verbaasde gezicht ziet.
“Kijk dat ik de Urs die ik ken, altijd genieten van de dames.”�
“Ach”� denkt ze: “Als hij maar plezier heeft vandaag.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.