FanFic.nl

Subtropische verrassing

Hoofdstuk 32

Tussen Claudette en Seb is het voortdurend bonje. De gemoederen lopen zo hoog op dat Gerda besluit haar hut aan Claudette af te staan. Hoofdschuddend kijkt ze toe hoe de twee elkaar het leven zuur aan het maken zijn. Ze snapt er niks van. David en zij hebben gehoord wat er in Malaga is gebeurd, maar dat de twee daar niet meer uit zouden komen hadden ze niet gedacht. David besluit met Seb te gaan praten. Als hij dit tegen Gerda zegt, neemt zij gelijk de telefoon om Claudette te vragen mee naar de koffiebar te gaat. David kust Gerda.
“Succes lieverd.”�
“Jij ook tot straks.”�

Seb is laaiend op Claudette dat ze haar intrek neemt in de hut van Gerda.
“Jij loopt voor de problemen weg”� werpt hij haar voor de voeten.
“En jij maakt problemen waar er geen zijn Seb.”�
“Ik wil weten wat jij met de kapitein hebt”� gaat Seb verder.
“Dat weet je, een heleboel en volgens de sage ben ik binnenkort een getrouwde vrouw.”�
“Als je domme vragen stelt kun je domme antwoorden krijgen”� denkt ze. Ze pakt haar koffer in en gaat naar de deur. Seb pakt haar schouders en schudt haar door elkaar.
“Zeg dat dit niet waar is”� roept hij uit. Ze kijkt hem aan draait zich om en vertrekt zonder hem te antwoorden.

Urs komt de kapiteinshut in en grinnikt.
“Hé boss ga je trouwen?”� Carlos gromt.
”�Wil jij een klap of zo?”�
“Nee, nee”� sust Urs. “Maar ik hoorde dat verhaal van dat jij een dame hebt gekust onder de boog.”�
“En wat heb jij dan allemaal gehoord?”�
“Dat jij die mooie pittige Franí§aise van die piloot hebt ingepalmd.”�
“Het is hier ook nog erger dan op een dorp”� zucht Carlos. “Ik heb niet haar, maar zij heeft mij gekust. En gelijk daarop kreeg ik een klap op mijn neus. Dat is alles.”�
“Wat voel je voor haar? Mij kun je dat toch wel zeggen”� gaat Urs verder. Vol ongeloof kijkt Carlos hem aan.
“En jij denkt dat ik jouw dat onder je neus wrijf? Ik dacht het niet.”�
“Mooi”� denkt Urs. “Dan hoef ik dus niet meer bang te zijn dat hij op Annika valt.”� Snel neemt hij afscheid.

David zit tegenover Seb.
“Hé jongen je ziet er belabberd uit.”�
“Weet ik”� antwoord Seb. “Wat een mooie vakantie moest worden is inmiddels een grote nachtmerrie.”�
“Denk je echt dat Carlos iets met Claudette heeft?”�
“Ik weet niet meer wat ik moet denken. Maar Claudette ziet Carlos in ieder geval wel zitten.”� “Mij eerst ook weet je nog?”� Verbaasd kijkt Seb naar David.
“Je hebt gelijk. Nu niet meer.”� David knikt.
“Misschien is het een manier van aandacht vragen, dat ze zo doet. Misschien moet je haar laten zien dat je voor haar vecht.”� Seb kijkt naar zijn vuist, die hij gebruikt heeft om Carlos op zijn neus te timmeren.
“Weet je David toen ik dat verhaal hoorde van die boog dacht ik leuk, dat doe ik gelijk met Claudette. Ik had het nog niet gedacht zie ik haar in de armen van die Latino. Achteraf denk ik had ik met hem moeten praten want ik ben hem heel dankbaar voor de mooie dagen in Napels die hij mogelijk heeft gemaakt. Maar als hij nu Claudette inpalmt komt hij op voet van oorlog met mij te staan.”�
“Wil jij wel nog verder met Claudette? Ja maar zij niet met mij. Ze is al verhuisd en de eerste beste gelegenheid ligt ze in Carlos’ armen daar ben ik zeker van.”�

Claudette en Gerda zitten aan de kopje cappuccino.
“Claudette wat is er in Malaga gebeurd?”� vraagt Gerda.
“Ik weet niet waarom maar toen ik de kapitein onder die boog zag staan kon ik en alleen maar kussen en dat heb ik toen gedaan.”�
“Maar Claudette toch en Seb dan?”�
“Daar heb ik niet aan gedacht.”�
“Houd je niet meer van Seb dan?”� gaat Gerda verder.
“Ik weet het echt niet meer”� zucht ze. “Hij maakt het me op dit ogenblik zo moeilijk.”�
“Nou zegt”� Gerda. “Ik was ook boos geweest als ik in zijn schoenen zou staan.”�
“Oh mooie vriendin ben jij”� snuift Claudette.
“Ik keur in ieder geval niet goed wat jij hebt gedaan. En eigenlijk vind ik dat jij moet kiezen Seb of Carlos. Denk daar maar eens goed over na en als je daaruit bent, praat dan open met zowel Seb als Carlos.”� Ze laat Claudette achter en gaat terug naar Davids hut. Wat een toestanden door zo’n stomme kus. Ze hoopt van harte dat die twee elkaar weer zullen vinden. Maar het ziet er op dit ogenblik somber uit.

Urs is op weg naar zijn hut. Normaal neemt hij de trap, maar nu neemt hij de lift. Hij wacht geduldig tot deze komt. Als hij de deur hoort open gaan trekt iemand hem aan zijn shirt naar binnen en zoent hem. Zo hé wat een actie. Hij maakt zich los uit haar omarming en kijkt haar lachend aan.
“Je verrast me, dat had ik niet achter jou gezocht.”� Ze glimlacht mysterieus.
“Er zijn nog wel meer dingen die je niet van mij verwacht.”� Ze laat haar handen onder zijn shirt verdwijnen en kust hem weer. Urs kreunt.
“Als je nu niet ophoud sta ik niet meer voor mezelf in.”�
“Houd je alsjeblieft niet in lieverd. Alleen is dit niet zo een geschikte plek.”�
“Mijn hut ligt vlak bij.”�hoort Urs zichzelf zeggen. Als de lift stopt tilt hij haar op en draagt haar naar zijn hut. Behoedzaam legt hij haar op bed en begint haar uit te kleden. Al snel is hij alles om zich heen vergeten. Vergeten is de ellende van de afgelopen weken. Het ziet er weer positief uit.
Wat wil je ook anders met deze mooie vrouw.

Inmiddels zijn weer een paar dagen verstreken. Morgen zal de MS D’amour weer aanmeren in Marseille.
“De vakantie is veel te snel gegaan”� denkt David. Hij kijkt naar Gerda die naast hem zit aan dek.
“Wat een heerlijke avond hé al die mooie sterren.”� David lacht.
“Ik moet even serieus gaan doen. Ik hoop niet dat je dat erg vind.”� Ze schudt van neen.
“Weet je ik loop al een aantal dagen dingen te regelen en vind eigenlijk dat jij moet weten hoe ik verder wil na deze cruise.”� Ze slikt.
“Dat klinkt erg serieus.”� David steekt van wal.
“Ik ben me heel zeker van het feit dat ik van jou houd. Daarom heb ik mijn agenda door mijn manager om laten gooien. Als ik van boord ga stap ik in het vliegtuig naar Amsterdam ipv Londen. Van daaruit wil ik graag met jou mee naar Groningen om jou familie te leren kennen. Ik wil jou ouders dan hoffelijk vragen om de hand van hun dochter vragen, om jou vervolgens mee te nemen naar New York.”� Gerda staart David aan met open mond. Voor dat Gerda echter heeft kunnen reageren zit David op één knie voor haar met in zijn hand een ring.
“Mijn allerliefste schat, jij bent op stormachtige wijze in mijn leven gekomen. Ik kan nu naar 4 weken met jouw alleen maar zeggen ik houd zielsveel van jou, ik wil dat je in mijn leven blijft. Daarom vraag ik jouw: “Wil jij mijn vrouw worden?”� Gerda huilt van geluk.
“Ja, David ik wil heel graag je vrouw worden maar gaan we niet veel te snel?.”�
“Misschien wel maar ik kan niet anders. Dit is de enigste manier om jou bij mij de buurt te houden. Ik kan niet meer zonder jou. En als je het prettiger vind kunnen we ook eerst een jaartje verloofd zijn. Als jij maar bij mij bent”�. Zij lacht door haar tranen heen.
“Weet jij dan niet dat ik alles in Nederland zou willen opgeven om bij jou te zijn? Hij lacht.
“Dat hoeft niet want je komt nog heel vaak in Nederland. Ik ga namelijk proberen de musical naar Europa te krijgen.”� Ze lacht en huilt te gelijk dit te mooi om waar te zijn. Ze slaat haar armen om hem heen en kust hem hartstochtelijk.
“Zeg David ik heb nog een vraagje.”�
“En dat is?”�
“Waar heb jij die ring gekocht?”� David grijnst.
“In Malaga, toen jij in die boetiek in de paskamer zat.”� Ze zucht.
“Daarom houd ik zo van jou. Jij verrast me telkens weer.”� Zijn arm om haar heen slaand vraagt David:
“En Mrs Miller wil je vannacht aan dek blijven slapen?”�
“Niets liever dan dat Mr Miller klinkt haar antwoord.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.