FanFic.nl

Het leven van Jill - PAUSED

H3 - Nieuwe dag, nieuwe.. school?

'Wakey wakey sunshine!' riep Noa enthousiast terwijl ze mijn kamer binnen kwam lopen.
Ik schrok me kapot en schoot meteen omhoog 'Huh? Wat? Hoe laat is het?'
'Half 6 's ochtends.' zei Noa lachend.
'Half 6 's ochtends?' herhaalde ik slaperig.
'Ja,' zei Noa 'ik denk dat je in slaap bent gevallen tijdens het lezen.'
'Hm, ja, ja dat zal vast. Maar waarom maak je me eigenlijk wakker, het is half 6!?' Noa lachte 'Was jij niet diegene die iedere ochtend een rondje wou gaan hardlopen in het park?'
'Ja maar Noa dit is onze eerste schooldag hier en ik moet nog zo veel doen en..' Noa onderbrak me 'Nee! Geen ge-maar! Opschieten, over een 5 minuten sta je buiten.'
Ik zuchtte en stapte mijn bed uit, liep naar de badkamer poetste mijn tanden en liep weer terug naar mijn kledingkast en pakte mijn zwarte joggingsbroek en oude appeltjesgroene sweater. Liep naar beneden de trap af en trok de bovenste lade van de dressoir open pakte mijn Nikes eruit en schoof het weer dicht. Ik ging op de trap zitten en trok mijn hardloopschoenen aan. Dat was trouwens de enige reden dat ik ooit het idee kreeg te gaan hardlopen, mijn neon-roze Nike hardloopschoenen, toen ik die in de winkel zag staan was ik meteen verliefd ik moest en zou ze hebben!
Ik haalde mijn elastiekje uit mijn broekzak en zonder mijn haar te borstelen deed ik het in een warrige knot. 'Zo klaar.' dacht ik bij mezelf en ik liep naar buiten. Mijn zusje stond natuurlijk al klaar om weg te gaan in haar strakke donkergrijze sportbroek en fel roze sweater met bijpassende hardloopschoenen, haar haren netjes in een staart waardoor de slag in haar haren nog mooier uitkwam. 'Wauw wat zie jij er goed uit!'
Noa draaide om 'Ik wou dat ik dat ook over jou kon zeggen zusjelief, had je je haar niet even kunnen borstelen? Of tenminste je roze sweater aan kunnen doen? Je ziet er niet uit!' 'Ja ja, we kennen hier toch niemand, kom op. Laten we gaan.' en ik jogde langs haar de voortuin uit richting het park.

'Kom laten we hier even rusten.' zei Noa terwijl ze een flesje water mij kant op stak. Ik nam een paar grote slokken 'Aah, net wat ik nodig had. Ik ben kapot!' zei ik terwijl ik mezelf in het gras liet vallen. Noa pakte mijn hand en trok me direct weer omhoog, 'Kom op zus, geen tijd om te zitten. We moeten weer terug naar huis. We moeten zo naar school!' We jogde naar huis en eenmaal daar stapte Noa meteen onder de douche. Ik besloot vast maar voor ons beide brood te smeren. Ik pakte een mes, brood en de Nutella en begon met smeren.

'Let's go crazy, crazy, crazy, 'till we see the sun. I know we only met but let's pretend it's love. And never, never, never stop for anyone, tonight let's get some and live while we're young' 'STOP, alsjeblieft Jill stop. Bespaar me die verschrikkelijke One Direction muziek.' zei Noa geïrriteerd toen ze de keuken in kwam lopen. 'Wat nou verschrikkelijke muziek? Het zijn gewoon super goede nummers, sommige maken je vrolijk en sommige..' Noa onderbrak me 'Jill, please niet weer.' ze pakte haar bord van het aanrecht en ging aan de keukentafel zitten. Ik pakte mijn brood in mijn hand en ging tegen over haar zitten. 'Ik heb echt geen zin om naar die nieuwe school te gaan. Al die vreemde mensen, wat moet ik daar nou mee?' 'Wacht het gewoon af Jill, misschien maak je wel super snel nieuwe vriendinnen.' 'Ja, vast!' Ik stopte het laatste stukje brood in mijn mond en liep naar boven, stapte onder de douche, ik waste mijn haar en lichaam vlug en zette de weer douche uit. Pakte mijn handdoek van de verwarming en wikkelde hem om me heen, zo liep ik mijn kamer binnen en opende ik mijn kledingkast. 'O wauw, drama. Wat doe ik in godsnaam aan!' dacht ik. Hardop blijkbaar want Noa kwam mijn kamer binnen en zei 'O, ik help je wel!' Ik keek Noa opgelucht aan!
'Neem die zwarte jurk met die grote kraag en doe daar deze grijze legging onder. En dan hier je zwarte enkellaarsjes.'
'Ja maar Noa..' 'Doe nou maar gewoon' zei ze. 'Oke, oke' ik duwde haar de kamer uit en trok de outfit die ze voor me had uitgekozen aan. Ik keek in de spiegel, die aan de binnenkant van mij kastdeur zit, en sloeg de deur met een klap dicht. Liep mijn kamer uit en de trap af. 'Noa, waar is mijn mascara!?' Geen reactie. 'NOA!?'
'Ja, ik heb hem hier.' kwam er vanuit de woonkamer. Ik liep de woonkamer binnen, daar was Noa bezig om zichzelf nog mooier te maken.
Haar mooie blonde haren zaten perfect en haar blauwe ogen kwamen super goed uit door de dikke laag mascara. Ik slaakte een zucht. 'Kom hier dan doe ik jou make-up en haar ook.' zei Noa. Ik glimlachte en ging naast haar zitten op de bank. 'Ik wou dat ik jou donker bruine haar had zus. Het zorgt er voor dat je ogen goed uitkomen, het maakt ze zo mooi fel groen.' zei Noa. 'Ja, hm. Dank je.' mompelde ik terwijl Noa bezig was met het opdoen van lipgloss. 'Niet praten, straks zit het op je neus.' giechelde ze.

Mama kwam de woonkamer binnen lopen met een kop thee in haar handen 'So, beautiful young ladies, are you ready for your first day?' 'Yes! Let's go!' riep Noa luid. Mama nam een laatste grote slok van haar thee en pakte de auto sleutels van de dressoir in de gang. We liepen naar de auto en stapte in, het was een ritje van ongeveer 7 minuutjes.
Mama stopte de auto voor het hek van de school 'Moet ik nog even met jullie mee naar binnen dames?' 'Nee hoor mam, is niet nodig wij redden ons wel!' zei Noa en ze sprong de auto uit. Ik gaf mama een snelle kus op haar wang en ging snel achter Noa aan.

We liepen naar binnen en keken wat rond, het was gigantisch. 'Noa, ik ga verdwalen ik weet het zeker!' zei ik bang. 'Ach maak je geen zorgen het zijn nog maar 3 weekjes daarna hebben we als het goed is allebei ons diploma en kunnen we vakantie houden.' Noa had gelijk, we zitten allebei in ons laatste jaar van de middelbare school Noa van het VMBO en ik van het VWO.
Nog drie weken vol met examens en andere toetsen en dan zijn we voorlopig klaar.
Gelukkig hadden papa en mama een internationale school gevonden in Londen, je kent dat wel zo'n school waar allemaal buitenlandse jongeren op zitten om hun opleiding af te maken in hun eigen taal. Dat scheelde enorm.
We liepen op de receptie af. 'Hello sir, we're Noa and Jill van den Berg from the Netherlands. This is our first day here and .. uh.. ' De man lachte vriendelijk 'Jullie willen vast weten waar jullie moeten zijn?' 'O gelukkig Nederlands.' zei ik opgelucht 'Ja we hebben echt geen idee.' zei Noa er achteraan. 'Kom maar, ik loop wel even met jullie mee naar jullie mentor.' en de meneer liep de trap op, de gang door en het tweede lokaal aan de rechter kant mochten we naar binnen. 'Zo, jullie zijn er! Mevrouw Jansen zal zo wel komen. Succes dames.' 'Dank u wel meneer.' zeiden we in koor. We gingen aan de tafeltjes zitten en pakten onze agenda's uit onze tassen. Op dat moment kwam mevrouw Jansen binnen lopen. 'Hee, jullie moeten Noa en Jill zijn. Klopt dat!?' zei ze vriendelijk. We knikte beide glimlachend.
'Nou dames, ik zal gelijk maar vertellen wat er van jullie wordt verwacht. Jullie hebben van jullie oude mentor als het goed is een lijst gehad met wat jullie moeten leren en wanneer je daar een examen over zult hebben. Klopt dat?' Ze keek eerst naar Noa en toen naar mij. 'Ja.' zei Noa. Ik knikte verlegen 'Ja, ik ook.'
'Mooi, jullie moeten dus gewoon zorgen dat je de aangegeven leerstof uit je hoofd kent op het moment dat je er een examen over krijgt. En ik ben er voor jullie als jullie iets niet begrijpen of met andere schoolprobleempjes zitten.'
'En moeten we dan iedere dag hierheen komen om te leren of mogen we dat ook thuis doen?' vroeg Noa.
'Jullie mogen gewoon alles thuis doen alleen voor de examens moeten jullie naar school komen.' zei ze glimlachend. 'Is er nog iets dat jullie willen weten of hebben jullie nog een vraag?' 'Nee, alles is wel duidelijk denk ik. Bij jou ook Jill?' vroeg Noa 'Ja, ik denk wel dat ik er uit kom.' zei ik. 'Jullie hebben mijn telefoon nummer toch?' zei ze tenslotte. 'Ja, die heb ik!' 'Nou super, dan wens ik jullie nog een fijne dag dames.' We pakten onze tassen weer in en liepen het lokaal uit, de gang door en de trap weer af.

'Wat gaan we nu doen? Zal ik mama bellen om te vragen of ze ons komt halen?' vroeg ik aan Noa.
'Laten we naar huis lopen, dan kunnen we de buurt nog een beetje verkennen.' antwoordde ze.
En we liepen het school uit en het plein af richting huis.

Reacties: