FanFic.nl

Because fuck you all

two

Het is half zeven als ik het meest vreselijke geluid op de hele wereld hoor. De wekker. Ik haat dat ding meer dan alle fangirls op concerten, alle hartige taarten die eruit zien alsof ze 3 jaar in de kast hebben gelegen en het hele verhuizen. Ik besluit me er overheen te zetten en stap mijn bed uit. Ik stommel naar de woonkamer waar een briefje ligt.
Ik ben al weg, veel plezier op school xoxo mama
Oh nou geweldig. Ik verkreukel het briefje en gooi het in de prullenbak. Ze is er bijna nooit en erg vind ik het niet, maar op mijn eerste schooldag had ze er best voor me mogen zijn. Snel smeer ik een boterham en pak wat lunchgeld en stop het in mijn schooltas. Ik besluit mijn pierce the veil shirt aan te trekken maar dan herinner ik me dat dit Engeland is, en dat we allemaal in uniform naar school moeten. Bah, bah en nog eens bah. Veel zin om er tegenin te gaan heeft het toch niet en vol afschuw bekijk ik mezelf in de spiegel. Ik zie er zo mislukt uit. Zwarte schoenen moesten eronder werd er gezegd. Ik pak mijn zwarte vans, als het niet goed genoeg is hebben ze maar pech. Het is mijn lichaam. Dat wou ik ook zeggen op het rokje, maar dat was een voorschrift. Het rokje komt tot net boven mijn knieën. Het heeft plooien en het ziet er niet uit. Ik voel me zo mislukt. Ik pak mijn tas vol met boeken en stap naar buiten. Ik besluit naar de bus te lopen en ik voel me redelijk bekeken. Jammer dan. Ik pak mijn oortjes en zet pierce the veil op. Lekker hard, zodat ik niets hoef te horen behalve Vic zijn stem en de muziek.

Een kleine drie kwartier later sta ik op het schoolplein. Jezus wat is die school groot. Ik kijk op mijn uitgeprinte mail, en zie dat ik naar lokaal 301 moet. Dat zal wel op de derde verdieping zijn, net als op mijn vorige school. Ik loop het schoolplein over en ik merk een groepje meisjes op die rond een paar jongens staan. Ze gillen en ik irriteer me eraan. Het zijn gewoon een paar jongens. Ik krijg de kans niet om hun gezichten te zien en ik negeer het. Krijgen we nou serieus fangirls voor normale schooljongens? Ik loop snel naar binnen en ga opzoek naar lokaal 301. Krijg nou de tering, er hangen bordjes rond in de school. Lokaal 301.. Ik heb het binnen een paar minuten gevonden en ik zie een paar stoelen en tafels staan langs de lokalen. Ik ga nonchalant zitten en ik pak mijn telefoon, kijken of ze hier gratis wifi hebben.. Ik heb geluk, want ja. Langzaam komen er nog meer mensen naar het lokaal en af en toe kijk ik op. Op dat moment komen er 3 jongens aanlopen met een horde meisjes achter zich aan. Ik kijk op en schud mijn hoofd. Ze zijn redelijk knap, maar waarom loopt elk meisje er als een domme hond achteraan? Het kan me niet veel schelen en kijk weer terug op mijn telefoon. Tumblr is een stuk interessanter dan een paar jongens die achtervolgd worden door meisjes. Dan gaat de bel en ik sta op en loop naar binnen. De enige vrije plek is naast een van de jongens, ik weet niet waarom, ze werden net nog achtervolgd. Ik ga naast hem zitten en let verder niet op hem. 'Hey.' zegt hij na een halve minuut en ik kijk op. 'Hoi.' zeg ik droog terug om weer verder te gaan met het tekenen in mijn agenda. Dat ding is nog in het Nederlands. Het is grappig hoe hij erin kijkt. 'Ik denk niet dat ik me hoef voor te stellen, maar ik ben Harry.' zegt hij en steekt zijn hand uit. Hij denkt niet hij zich hoeft voor te stellen? Wat voor een arrogante zak is dit? 'Waarom zou je denken dat je je niet hoeft voor te stellen, Harry?' zeg ik achterdochtig. Op dat moment zie ik de ogen bijna uit zijn hoofd floppen van verbazing, hetzelfde gebeurd met de twee jongens achter hem. Zei hebben helemaal nog niks gezegd. De ene heeft blonde haren en de andere zwarte. Harry heeft bruine haren en grijs/groene ogen. Het ziet er schattig uit, maar de arrogantie die hij uitstraalt bevalt me niet. 'Hoezo, ken je me dan niet?' vraagt hij vol verbazing en ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik heb geen idee wie je bent. Ik ben nieuw op deze school. Ik ken hier niemand.' zeg ik droog en ik hoor de meisjes door wie de jongens achtervolgd werden giechelen. 'Wat is er zo grappig?' vraag ik droog als ik me omdraai en ze houden gelijk hun mond. Mooi want ik was in gesprek met onze Harry. De arrogante Harry met zijn twee meelopertjes achter hem. 'Zegt Harry Styles je dan wat?' vraagt hij nu bijna wanhopig en ik voel een lachbui opkomen. 'Ik heb die naam gelezen in de klassenlijst. Voor de rest zegt het me niks.' zeg ik langzaam en hij draait zich wanhopig om naar zijn vrienden. 'Zeg maar niks, als ze niet weet wie we zijn hebben we een stalker minder.' zegt de blonde jongen. Ha, alsof ik überhaupt van plan was om een paar schooljongens te gaan stalken. 'Harry! Mag ik asjeblieft een handtekening?' roept een meisje wanhopig als ik weer terug ga naar het tekenen in mijn agenda. Wat? Hoor ik mezelf bijna denken. Populaire schooljongens worden om handtekening gevraagd? Ik begin te lachen als het meisje dichterbij komt. 'Hij is arrogant als je niet weet wie hij is, maak hem nou niet blij.' zeg ik langzaam en het meisje kijkt me geschokt aan. 'Wie ben jij om zo over Harry te praten?' vraagt ze ontzet en ik moet nog harder lachen. 'Waarom ben jij zo dom om een handtekening te vragen van een arrogante zak?' vraag ik droog en het word stil. 'Hij is niet arrogant! Hij is van one direction!' gilt ze uit en ik kijk hem beduusd aan. One Direction dus. Dan moeten die andere twee Zayn en Niall zijn. Ik vat het en ik moet nog harder lachen. 'One direction dus?' vraag ik en draai me om. Zayn en Niall knikken en Harry kijkt me nog steeds beduusd aan. 'Waarom gil je niet?' vraag hij langzaam. Ik moet nu keihard lachen. 'Word je er blij van als ik zou gillen? Of kan je het niet hebben dat ik je muziek niet luister?' vraag ik. Het is stil nu en hij draait zich om naar de twee andere jongens. Het kan me niks schelen, ik hoef geen arrogante jongens. Ik draai me ook om en ga weer verder met mijn tekening.

Reacties: