FanFic.nl

Unpredictable Love || Harry Styles

Chapter 2

Vier en een half uur later stopte de trein in Holmes Chapel. Ik verliet de trein en stapte het station op. Het was klein, en er liepen niet veel mensen rond. Toch vroeg ik me af hoe ik in hemelsnaam Anne en Mick moest vinden. Of één van de twee.
'Morgan!' Hoorde ik een vrouwenstem achter me. Ik draaide me om en herkende haar nu wel duidelijk. Ik zette een glimlach op mijn gezicht en sleepte mijn koffer- en mezelf naar een, vrij jong uitziende man en vrouw. 'Anne, Mick.' Glimlachte ik. Anne sloeg meteen haar armen om me heen en drukte een kus op mijn wang. 'Dat is wel even lang geleden. Wat ben je gegroeid.' Serieus? Ben ik gegroeid sinds ik negen jaar was? Wat een verrassing.
'Heb je een goeie reis gehad?' Vroeg Mick. Ik knikte en haalde mijn hand door mijn haren.
'Bedankt dat ik hier mag verblijven..ik bedoel sorry...ik...mijn ouders zijn echt overbezorgd.' Hakkelde ik moeilijk. 'Ach meisje. Je ouders geven om je. We hebben het hele verhaal al gehoord en ze willen gewoon dat je jong bent zo lang het nog kan.' Zei Anne meteen op een mede levende toon. Ik perste mijn lippen op elkaar en vestigde mijn blik op mijn voeten.
'Zullen we maar naar de auto gaan? Het eten staat op en waarschijnlijk vergeet Harry dat hij het vuur op tijd uit moet doen.' Opperde Mick, en hij grinnikte zachtjes.

We liepen naar de auto, stapte in, reden weg en kwamen niet veel later aan bij het huis waar ik al zeven jaar niet meer was geweest. Anne en Mick liepen meteen naar binnen en ik strompelde er met mijn koffer achteraan. De geur van verbrand eten drong mijn neus in.
'Harry, je bent vergeten de pan van het vuur te halen!' Riep zijn moeder naar boven. 'Sorry!' Hoorde ik een jongens-stem terug roepen.
'Zet je koffer nog maar even hier neer. Ik laat je zo wel de logeer kamer even zien. Doe verder als of je thuis bent.' Glimlachte Anne vrolijk. Ze was wel een kwebbel-wijf.
'Wil je wat drinken, kom maar mee dan laat ik meteen even zien waar de bekers staan.' Ze trok me mee naar de keuken en liet zien waar de bekers stonden. Ik kreeg een glas cola in mijn handen gedrukt voor ze in de pan met verbrand eten begon te roeren.
'Harry, tafel dekken!' Gilde ze door het huis. Ik liep naar de woonkamer en ging op het hoekje van de bank zitten. Mick zat lang uit in een stoel en had zijn ogen op de televisie gericht. Ik mocht hem op dit moment meer van Anne. Begrijp me niet verkeerd, maar hij was in ieder geval rustig.

Reacties:

RivLovee zei op 21 nov 2013 - 6:45:
Ohh, ik loop blijkbaar achter, LEUK!