FanFic.nl

Unpredictable Love || Harry Styles

Chapter 6

'Morgan..Morgan..' Ik kneep mijn ogen nog steviger dicht en kreunde zachtjes. 'Kom je uit bed?' Ik opende mijn ogen langzaam en keek de donkere kamer rond. Voor een heel kort moment begreep ik niets van waar ik was, maar al snel kwam alles van gisteren terug.
'Ik ben moe.' Mompelde ik zachtjes. 'Je kan in de auto slapen als je wilt, maar je moet er zo wel uit, want we vertrekken een half uur eerder dan geplant.' Ik draaide mijn hoofd zodat ik Harry aan kon kijken. Hij droeg een simpele boxer en zijn (klurrilige) haren zaten helemaal door de war. Het bleef voor een moment stil en hij keek me moe aan.
'Ik zie je zo.' Ik was gelukkig niet de enige die niet van vroege ochtenden hield. de deur sloeg dicht en ik sloeg de dekens met een diepe zucht van me af. Ik kwam uit bed en trok snel wat kleding aan. Ik deed geen moeite voor make-up. Ik snapte het punt er niet van. Knap zou ik me er toch niet door voelen en het kon me momenteel niet echt schelen wat andere mensen van mijn verschijning dachten. Ik gooide mijn laatste spullen in mijn koffer en sleepte hem naar beneden. Was ik hier eindelijk, kon ik die koffer al weer ergens anders heen sleuren. Anne en Mick zaten aan tafel en hadden beide een bak cornflakes voor zich staan. Ik glimlachte waterig als begroeting en ging bij ze zitten.
'Hier heb je een bakje voor je cornflakes. Of wil je liever brood? Of fruit? Je zegt het maar hoor,' Glimlachte Anne vrolijk. 'Cornflakes is goed.' Knikte ik, terwijl ik chocopops in mijn bakje deed en er wat melk bij goot. Ik pakte de lepel, die naast het bakje lag en lepelde het ontbijt snel naar binnen. Harry kwam ook naar beneden en begon ook in stilte aan zijn ontbijt. Toen ik klaar was liep ik nog snel naar boven om mijn tanden te poetsen en weer naar benden te komen.

'Ben je klaar?' Vroeg Harry, terwijl hij zijn eigen weekeind-tas van de grond pakte. Ik knikte en pakte ook mijn koffer vast. 'Gelukkig, want de taxi staat voor.' Bemoeide Anne zich er lachend mee. Mick deed de voordeur open en legde zijn hand op mijn schouder.
'Veel plezier, en als er iets is kun je ons bellen.' Zei Anne nog snel er achter aan.
'Bedankt,' Antwoordde ik beleefd. 'en jij Harry, maak er wat leuks van. Heel veel succes. We gaan je weer missen.' Harry glimlachte scheef.
'Ik ga je ook missen.' Zijn moeder sloeg haar armen om hem heen en drukte een kus op zijn wang. 'Ik hou van je.'
'Ik ook van jou.' Antwoordde hij zachtjes. Het was wel lief. 'En morgan, als die jongens je te veel worden bel je me maar, dan kom ik langs.' Glimlachte ze breed. 'Ik zal het onthouden.' mompelde ik, met een kleine glimlach, die verdween toen ik wegkeek.
'Here we go.' Harry liep richting de taxi voor het huis en ik slofte er langzaam achteraan.

Reacties: