FanFic.nl

Lily Luna Potter

Chapter One

‘Ik weet het niet,’ zeg ik als ik een huisdier mag kiezen. Ik wil een uil, net als mijn vader vroeger. Een kleine witte uil komt richting mijn kant en krast vrolijk. Ik knik vastberaden en zeg: ‘Die witte’ Ik zie dat papa tranen in zijn ogen heeft. Hij zegt: ‘Goede keuze’. Zijn stem is schor, ik glimlach. Ik reken af en hoor de deur open gaan. Mijn nichtje Roos, die 2 jaar ouder is, komt binnen. Daar achter staat oom Ron en tante Hermelien. Papa rekent verder af en de kleine witte gaat op mijn schouder zitten en hij knabbelt aan mijn rode haar. Ik lijk verschrikkelijk veel op mijn moeder, Ginny Wemel. Maar de ogen heb ik van mijn vader. ‘Hoi,’ zegt Roos: ‘Eerste jaar op Zwijnstein?’ Ik knik en ze schenkt me een warme glimlach. Ik zie haar jaloers naar mijn kleine kijken. Ik moet nog een naam bedenken, uhmm… Mini? Nee, te voorspelbaar… Rosa! ‘Wil je haar aaien?’ vraag ik aan Roos. Ze knikt en aait Rosa liefdevol. Mijn toverstok, Berkenhoud, eenhoornhaar en eenendertig komma drie centimeter, buigzaam, rust mooi op mijn hand. Mama probeert me meteen Lumos te leren, raak. Continu probeer ik andere spreuken. Roos leert me ook nog wat, zoals de sommeerspreuk. Rosa vliegt vrolijk rond, om haar poot zit een bandje waardoor ze niet te ver kan. Sommige mensen worden chagrijnig van Rosa, ik vind haar juist leuk en levendig. Bij Klieder&Vlek halen we de school spullen en andere dingen. Een meisje van ongeveer net zo oud als mij staat bij de toonbank hulpeloos te proberen met Dreuzelgeld te betalen. ‘Nee, in totaal kost het 7 Galjoenen, geen stomme briefjes’ Het huilen staat haar nader bij dan het lachen. Met grote passen loop ik naar haar toe. Ik geef de man 7 Galjoenen en het meisje kijkt me verward aan. ‘Hoi, ik ben Lily Potter, en jij?’ Het meisje kijkt me aan en heeft pas laat door dat ze ook wat moet zeggen. ‘Uhhmm… Ik ben Evalynn. Evalynn Stiemer.’ Zegt het meisje. Ik knik aardig, leuke naam. Ze drukt me een briefje van 10 euro in de hand en zegt: ‘Voor de boeken’ Ik glimlach en vraag of haar ouders er zijn. Ze schud haar hoofd. ‘Ga je ook voor je 1ste jaar naar Zweinstein?’vraag ik. Ze knikt en haar haar danst op en neer. Ik voel me net een moeder die tegen een klein kindje vertelt hoe de toverwereld in elkaar zit. ‘Heb je al een toverstaf?’ vraag ik. Ze schud haar hoofd. Haar blonde krullen vallen voor haar ogen. Samen lopen we naar Olivander. Onderweg kom ik Ginny tegen en samen lopen we verder, terwijl mama over Zweinstein verteld. Evalynn krijgt een niet al te dure maar wel heel mooie toverstaf van berkenhout.
Mijn hart gaat als een razende tekeer. Ik knijp mijn ogen dicht en ren op het dranghek af. Als ik mijn ogen weer open sta ik op een ouderwets perron. Perron 9 ¾. De rode Zweinsteinexpress staat klaar en verschdene mensen lopen al naar binnen. Albus en James lopen naar vrienden toe. Ik kijk of Ik Evalynn zie, helaas. Niks. Ik loop zachtjes naar Papa en fluister hem toe: ‘Ik durf niet’ Dat was waar. Zweinstein leek me geweldig maar waarschijnlijk kreeg ik last van heimwee, mensen zouden me uitlachen. Papa kijkt me glimlachend aan en zegt: ‘Waar ben je bang voor? Voor de Sorteerhoed, de leraren?’ Ik keek hem aan en zeg: ‘Voor heimwee.’ Zo zacht dat alleen hij het kan horen. Hij glimlacht en zegt: ‘Maar Lily, je hebt geen tijd om heimwee te hebben.’ Geschrokken kijk ik hem aan. Wat, krijg je zo veel huiswerk? ‘Hoezo?’ zeg ik schor. ‘Je bent veel te druk bezig met lol maken’ Papa glimlacht. Ik pak mijn koffer, geef papa en mama een hele dikke knuffel en loop dan de trein in, op weg naar Zweinstein. ‘WACHT!’ roept papa me na. Snel loop ik daarom naar hem toe. Hij geeft me een stuk oud perkament en zegt: ‘Voor als je de weg kwijt raakt. Zeg “Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb” om hem zichtbaar te maken en zeg “Snode plannen uitgevoert” om hem te sluiten.’ Het fluitje van de Zweinsteinexpress gaat en snel loop ik naar binnen. Het laatste wat ik zie is het kleine uiltje van mijn oom Ron, Koekeroekus, Koe.

Reacties: