FanFic.nl

Broken Eyes

[20.]

Ze……. Ze dansen! Stilletjes tegen elkaar aan. Zonder muziek, alleen hun zachtjes schuifelende voeten verbreken de stilte. Gewoon Lisa’s armen rond Bill’s nek, Bill z’n handen op haar rug. Dicht tegen elkaar, met allebei hun ogen gesloten. Ik zet me naast Tom neer en blijf kijken hoe hun lichamen één worden. Hoe ze niet één mistap doen. Hoe kon ik dit proberen verpisten, Bill zal me nu wel haten. Hoe hard ik het hen ook gun, toch voel ik een steek van jaloezie opzetten, maar dit moment is dan ook zo perfect. Nog nooit zag ik zo’n prachtig passend plaatje. En ik weet dat Melissa en ik vroeger net zo waren. Mijn gedachten dwalen weer af naar die prachtige tijden.

‘Kom dan, dit moet ik je tonen!’ gibbel ik terwijl ik haar achter me meetrek. Haar fluweel zachte handen in mijn handen, die gehavend zijn door de uren dat ik doorbreng met m’n bas. We zijn nu al een jaar bezig met ons bandje Devilish en we beginnen eindelijk iets te produceren dat we - met een beetje schaamte maar toch- muziek kunnen noemen. Melissa giechelt en ik kan het niet laten om met m’n ander hand door haar haar te woelen. Dat lang, dun, zwart haar. Met twee fonkelende donkere ogen erachter verborgen. Een zwart engel, dat is ze. MIJN zwarte engel. We komen aan in het bos en ik trek haar mee naar de berk, die helemaal verlaten in het midden van een open vlakte staat. Omringd door gras en bloemen die dit alles tot een sprookjesplaatje maken. Verwonderd staat Melissa rond zich heen te kijken, ze zegt niks. We zijn al zo vaak in het bos geweest, maar deze plek heb ik altijd voor haar verborgen gehouden. Het geluk is in Melissa’s ogen te lezen en ze slaakt een gilletje als ik haar opneem. Al rondjes draaiend met mijn engel in de armen loop ik naar de berk toe. Pas als Melissa omhoog kijkt ziet ze wat ik haar wil tonen. Ik heb haar meegenomen naar m’n boomhut. Nog nooit was ik hier met iemand anders dan de boys van de band. Maar Melissa is niet zomaar iemand, ze is mijn zwarte engel. Mijn maatje, mijn liefde, mijn vreugde, mijn geluk, mijn leven. Ik weet dat we jong zijn, pas 12 geworden. Maar wat wij hebben, het voelt als iets perfect. Nee, het Is perfect en ik hoop dat het eeuwig kan blijven duren. Zacht wrijf ik over Melissa’s neus, en zet haar neer. Ik begin naar omhoog te klauteren als ik voel dat Melissa met haar tintelende vingers over m’n been loopt. Elke aanraking brengt zoveel gevoelens naar boven. Ik slik en kruip vlug verder naar boven. Met mijn hoofd duw ik het luik open en kijk eens rond in de typische jongensboomhut. Dan trek Melissa verder naar boven, die me met haar stralende lach aankijkt. Alles is perfect aan haar, en zij, zij is van mij. We zijn nu twee weken samen en Tom lacht me uit omdat we nog niet gekust hebben. Maar ik wil niet te rap gaan, ik wil niet weten wat Tom later gaat worden. Als hij nu al elke week een nieuw liefje heeft. Maar eigenlijk kijk ik ook wel uit naar die eerste zoen, die eerste échte zoen. Die ik van niemand anders wil krijgen van Melissa. En dit is een perfect moment, maar zelf durf ik de eerste stap niet te zetten. We zitten blozend naast elkaar en we schuiven stiekem, maar toch heel duidelijk, steeds dichter naar elkaar toe. Ze weet waar ik aan denk en ik voel dat ook zij er klaar voor is. Zachtjes draai ik me naar haar toe en ze buigt zich naar me toe en we………..

‘NEEEEEEEEEEE!’ Gil ik net voordat Lisa en Bill hun lippen elkaar raken.

Reacties: