FanFic.nl

Lily Luna Potter

Chapter Four

‘Kom binnen, kom binnen’ begroet professor Lelieblad ons.
‘Hoi,’ antwoord Evalynn opgewekt. Nick Rater kijkt haar raar aan en zucht, als of hij haar bijna gek vind.
Ik snap haar wel, ik heb er erg veel zin in.
‘Nou, welkom! Is dit jullie 1ste lesuur?’ vraagt professor Lelieblad enthousiast. ‘Jaa,’ antwoorden de meeste leerlingen braaf, waaronder ik.
‘Nou,’ zegt professor lelieblad, ‘dan gaan we er een leuke les van maken! Leg jullie boeken maar weg, we doen vandaag praktijk’ De meeste kinderen mompelden opgewonden. Ik niet, ik kan de les wel vertikken, ik bak niks van welke praktijk dan ook.
‘Mensen, pak allemaal jullie toverstok’ zegt professor Lelieblad. Met tegenzin pak ik mijn toverstaf uit mijn leren schooltas.
‘Als je je tegen zwarte kunsten wil verdedigen moet je licht weten te maken. Dus probeer allemaal dit: “lumos”’Oke, het was minder erg dan ik had gedacht. ‘Lumos,’ mompel ik en de punt van mijn toverstok gaat branden. Als ik om me heen kijk zie ik dat iedereen de lichtspreuk is gelukt.
‘Wie weet wat de spreuk is die zorgt dat je toverstok weer “uit” gaat?’ vraagt professor Lelieblad terwijl ze haar haar naar achter strijkt. Mijn hand gaat als 1 van de eersten omhoog. ‘Ja juffrouw’ ‘Potter’ zeg ik snel. ‘Ja juffrouw Potter?’ ‘Nox,’ zeg ik en mijn lichtje gaat uit. Nog voor dat professor Lelieblad kan zeggen dat iedereen dat mag doen heft iedereen zijn lichtje al gedoofd.

‘Potter hè?’ zegt professor Lelieblad aan het einde van de les. ‘Ben jij de dochter van Harry en Ginny?’ Ik knik. ‘Leuk, dat ik nog een echte Potter mag ontmoeten!’zegt ze en dan loopt ze weg, richting de bewegende trappen.
Evalynn komt aanlopen. ‘Echt kei leuke les hè?’ zegt ze opgewonden. Het was niet echt een vraag, eerder een opmerking. Ik knik verdoofd en samen lopen we naar de bewegende trappen toe, die ik verafschuw. Al meerdere keren en ik in een verborgen trede gestapt en al meerdere keren werd ik met de trap de verkeerde kant op gestuurd, vooral door James, omdat hij denkt grappig te zijn.
‘Pas op! Dit is een val-trede’ helpt Evalynn me. ‘Thanks,’ mompel ik.
Mijn aandacht word afgeleid, Malfidus loopt langs. Ik dacht dat ik de neiging zou krijgen hem te trappen maar nu ik hem van dichtbij zie is die helemaal weg. ‘H-hoi,’ stotter ik, verbaasd van mezelf. Als Malfidus weer weg is sist Evalynn: ‘Waarom zei je dat? Die eikel verdient dat niet!’ Niet, alsof jij ook niks zou verdienen als je bij Zwadderich zat, hij is toch ook een mens!? Ik haal mijn schouders op en loop door.
‘Lily, kan ik je even spreken?’ fluistert Albus. Ik knik en loop met hem mee naar een hoekje van de leerlingenkamer van Griffoendor. ‘Heb je hallo gezegd tegen Malfidus?’ vraagt hij op een scherpe toon. ‘Jij óók al?’ zucht ik vermoeid. Waarom heeft iedereen iets tegen hem en Zwadderich? ‘Nee, gelukkig jij ook niet,’ zucht Albus. Verbaasd kijk ik hem aan, ik weet niet hoe lang.
‘Ben je verliefd op Malfidus?’ hoor ik Albus vragen, terwijl hij er zelf van schrikt. Ik haal mijn schouders op, maar nu ik er over nadenk, ja, waarschijnlijk wel. ‘Je kan echt alles aan me zeggen,’ zegt Albus en even later loopt hij weg.

‘Evalynn, begin ik, ‘haat jij Zwadderich?’ Ze antwoord resoluut: ‘Ja’ Waarschijnlijk zonder er bij na te denken.
‘Wat zou je doen als er 1 dood ging?’ vraag ik nu. ‘feesten’
‘Okee,’ zeg ik niet echt verbaasd. ‘Kom je mee naar Toverdranken?’
‘Toverdranken is een zeer belangrijke kunst voor verscheidene beroepen,’ zegt de kille stem van professor Hotrek, familie van Sneep.
‘Als je schouwer wil worden moet je goede toverdranken kunnen brouwen’ vertelt hij verder, en verder. Mijn gedachten zijn er niet meer bij. Scorpius, ben ik verliefd op Scorpius? Op een Zwadderaar? Ik weet het niet, deze saaie les helpt ook niet.
Ik word uit mijn gedachten getrokken door Evalynn die me aanstoot en daardoor hoor ik nog net professor Hortek zeggen: ‘Pak je ketel’
Ik knik en uit mijn tas komt een grote tinnen ketel tevoorschijn, met behulp van een sommeerspreuk.
‘Pak je ketel,’ imiteert Evalynn bespottelijk.
‘Stiemer, kom na de les maar even bij me, kunnen we je strafwerk bespreken’ zegt professor Hotrek zonder ons aan te kijken.

‘Wat was er nou met die zin “pak je ketel”? Hoezo moest je dat bespottelijk maken?’ vraag ik, verbaasd om haar manieren tegen professor Hotrek. ‘Nou,’ zegt Evalynn, ‘hij zei het zo grappig.’ Een zucht verlaat mijn mond, alleen daar om? ‘Okee, cool,’ zeg ik, me opeens beseffen dat we nu Vliegen hebben, eindelijk.
‘Kom je mee, we moeten naar de andere kan t van het gebouw,’ help ik Evalynn, die erg langzaam de trap af loopt. Door mijn gehaast stap ik in een verborgen trede en vloek ik een paar keer binnensmonds. Grinnikend trekt Evalynn me omhoog en lopen we samen naar Vliegen, dat buiten naast de kassen van Kruidenkunde ligt.
‘Kies allemaal een bezem uit, en ga er nog NIET op zitten,’ waarschuwt professor Lugt oons, de Vlieg-leraar.
Ik loop naar de gehavendste bezem toe, die lekker dicht bij staat.
‘1 Been over de steel en proberen te gaan zitten!’ roept professor Lugt ons toe, we zijn zo opgewonden, dat is te merken aan het volume.
Onhandig sla ik mijn been over de steel van de bezem, die je blijkbaar naar beneden kan duwen, kom ik achter als ik naar de anderen kijk. Met een klein hupje zit ik op de bezem. Wankel, maar ik zit.
‘Als je je met een klein hupje van de grond komt mag je een paar centimeter boven de grond gaan zweven,’ deelt professor Lugt mee.
Erg onhandig probeer ik iets, wat mislukt. Als mijn ogen over het veld glijden, om de kunst af te kijken zie ik dat Hugo, het broertje van Roos, zijn voeten met zijn tenen afzet. Ik probeer het ook en weer mislukt het.
‘Hier, ik help je,’ zegt professor Lugt, van uit een hoek waar ik hem niet verwacht had. Hij houd mijn middel vast en tilt me een beetje omhoog, zodat ik zweef, boven de grond.
Als professor Lugt het teken geeft om naar voren te vliegen gaat alles goed. De rest van de les verloopt op rolletjes, ik kan omhoog, opzij en bijna alle kanten op.
‘Oke mensen, de bel gaat zo, pak je spullen maar vast in,’ hoor ik professor Lugt zeggen, als teken voor mij om van de vliegende bezem af te stappen.

‘Super leuke les,’ merk ik opgewekt op. Ik hoop dat ik als ik oud genoeg ben in het team van Griffoendor kom, net als Albus en James!
‘Gaat wel,’ mompelt Evalynn, ze kon het niet zo goed. Ze kwam niet verder dan op de bezem zitten. Zacht grinnik ik, zo hard dat Evalynn het net niet kan horen.
‘Wat hebben we nu?’ zucht Evalynn. ‘Niks!’ zeg ik opgewekt, ik wil bij Teddy kijken, ik heb hem al zooo lang niet gezien!
‘Wat ga jij doen dan? Loop je mee naar de leerlingenkamer?’ vraagt Evalynn. Ik knik bij wijze van antwoord en zeg vervolgens: ‘Daar kijk ik of Ted er is’ ‘Ted? Wie is dat?’ vraagt Evalynn verbaads, Ik mompel iets in de trant van: ‘Oh, gewoon Ted’
‘Is Teddy er? ‘vraag ik aan James. ‘Ja,’ antwoord hij met een vies gezezicht. Ik weet waarom, sinds 2 jaar geleden vind hij het vreselijk als Ted met Victoire zoent.
Ik kijk om me heen en mijn oog valt op het opvallende groene haar van Ted. Met grote stille passen loop ik naar hem toe.
‘Lily,’ zegt hij, ‘ik hoor je wel.’ Poep, mislukt.

Reacties: