Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One day at a time [end] » Because of me
One day at a time [end]
Because of me
'Gaat het love?' Ik ga rechtop op Zayn's schoot zitten, en kijk om me heen. We zitten alweer in de SUV. Door die menigte heenkomen gaat dus toch redelijk snel. Mijn ogen vinden die van Zayn en ik knik. 'Ja het gaat... Ik ben zo moe Zayn,' zeg ik terwijl ik mijn hoofd in zijn nek leg. Een gaap verlaat mijn mond en ik sluit mijn ogen. Een kus wordt op mijn kruin gedrukt en ik voel mezelf langzaam wegzakken voordat ik een onrustige slaap val.
'Kom op Yasmine, denk erover na.' Hij wenkt me met zijn bebloede hand en kijkt me met een treurig gezicht aan. 'Nee, ik.... Ik kan het niet.' Een traan glijdt over zijn wang en hij loopt verder naar achter. 'Jake!!' Langzaam verdwijnt hij steeds verder en verder. Mij alleen latend op een plek die ik niet ken. Tranen biggelen over mijn wangen en terwijl ik zijn naam blijf schreeuwen. 'Kom dan mee, je kan bij me zijn.' Ik schud mijn hoofd en ren naar hem toe, maar hoe dichter ik bij hem kom, hoe sneller hij verder verdwijnt. 'Nee! Jake! Blijf hier!' Schreeuw ik hopeloos, maar zodra de laatste woorden mijn mond verlaten, verdwijnt hij uit het zicht. Ik ren naar de plek waar hij eerst stond. 'Jake!!' Mijn tranen vallen op de ondergrond en ik kijk duf voor me uit. 'Waarom ging je weg?!' Schreeuw ik boos, maar dan slaat besef als een mokerslag op me in. Ik ging weg. Ik deed precies hetzelfde. 'Nee! W-' 'Yasmine! Yasmine wordt wakker babe.'
Ik schiet omhoog, mijn omgeving in me opnemend. De hotelkamer. Een trillende zucht verlaat mijn mond en ik doe mijn ogen voor een seconde dicht. Het was maar een droom. Ik kijk voor me uit, mijn droom nog vers in mijn gedachten. 'Zayn... Het is mijn schuld...' mompel ik zachtjes. Twee handen worden op mijn schouders gelegd. Ik draai mijn hoofd om en kijk recht in de ogen van Zayn. 'Geef hier alsjeblieft niet jezelf de schuld voor.' Tranen komen weer op en ik kan ze niet tegenhouden. Ik heb er simpelweg de kracht niet meer voor. 'Maar het is zo Zayn! IK ging weg, IK liet hem daar toen zitten, terwijl ik gewoon moest zeggen waarom ik het niet wou! Dan was dit alles niet gebeurd! Hij had geen zelfmoord gepleegd, Max's bruiloft zou niet verpest zijn, jij zou nooit de dupe worden van het eerdere gestalk! Ik heb alles verpest....' Droevig kijkt hij me aan en legt zijn handen op mijn wangen, de tranen met zijn duim wegvegend. 'Yasmine.... Dit is in de verste verte niet jouw schuld. Ja, misschien heb je verkeerd gehandeld, maar dat is geen reden voor de de dingen die hij heeft gedaan. De politie heeft me gebeld, en me verteld wat ze allemaal in Jake's huis hebben gevonden.' Hij slikt en kijkt moeilijk. Wat is er zo erg aan de dingen die ze hebben gevonden? 'W-wat hebben z-ze gevonden?' Stotter ik door mijn snikken heen. "Foto's Yas.... Jouw foto's.' Ik sla mijn hand voor mijn mond en kijk hem met grote ogen aan. Jake zou toch niet.... Hij heeft toch niet.... 'Van alles wat je in al die jaren hebt gedaan, heeft hij foto's. Foto's van voor jullie ruzie kregen, en foto's van de tijd daarna... Krantenartikelen van ons twee, foto's van jou en de boys of met mij, tweets van je Twitter waarop de plek stond waar je op dat moment heen zou gaan. Hij plande dit al twee jaar Yas...'
Meerdere snikken verlaten mijn mond en ik begraaf mijn gezicht in Zayn's nek. Ik klamp me vast aan zijn shirt en hij gaat verder, mijn adem steeds meer stokkend. 'Shhhh, het komt goed...' hoor ik geruststellend in mijn oor. 'Er zijn nog een paar dingen die ik je moest doorgeven.' Ik kijk op en knik langzaam. 'Vertel maar...' zeg ik zacht. 'Jake was ziek... Niet fysiek, maar mentaal.' Hij neemt een diepe zucht en wrijft over zijn gezicht. Ik zie de wallen onder zijn ogen. Zelfs voor hem begint dit alles z'n tol te eisen. 'Hij had een ziekte, ik weet de naam niet meer, waarbij je je gaat hechten aan dingen. Maar het was geen ding waar hij gehecht aan raakte, het was jou. Het kwam tot een punt dat niks in zijn ogen verkeerd leek, als hij jouw maar kon krijgen. De dag dat jij hem achterliet knapte er iets, en toen ging het kwaad tot erger....' Ik snik en kijk in zijn hazelnoot bruine ogen. 'En toen zag hij mij met jou....' voeg ik er zachtjes aan toe. Hij knikt somber en rust met zijn kin op mijn kruin. 'Yasmine, als er ook maar één ding niet jouw schuld is, is dit het. Je kon hier niks aan doen.... hij heeft het eerder gedaan, alleen nooit zo erg.' 'H-hoe bedoel je eerder g-gedaan?'
Reacties:
MALIK! GO ON! NOW! I'TS NOT A QUESTION!
I WAAANNTT A NEW CHAPTERRRRRR!
NAAAAAAAAAWWWWWWW!
Oepsieee
OMG OMG OMG SNEL VERDERRRRRRR WAAAAAAAAAAAAAAAAHHHH
ZO SPANNEND !
Snel verder pleaaseee ! X
Oeps net reactie verwijderd
Im an idiot
XxX