Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Het leven van Jill - PAUSED » H9 - It's gotta be you..
Het leven van Jill - PAUSED
H9 - It's gotta be you..
Ik besloot mijn moeder niet te bellen en naar huis te lopen. Ik haalde mijn iPhone uit mijn zak en sloot mij oordopjes aan en stopte deze in mijn oren.
Door de oordopjes klonk luid de muziek van Little Mix en One Direction.
Vrolijk liep ik door de straten en playbackte de liedjes mee.
"Can we fall one more time? Stop the tape and rewind.
Oh, and if you walk away I know I'll fade 'cause there is nobody else. It's gotta be you, only you. It's gotta be you, only you."
Doordat ik naar mijn muziek aan het luisteren was, had ik niet door dat ik alweer bijna thuis was.
'Mam, ik ben thuis!' riep ik terwijl ik mijn oordopjes uit mijn oren haalde en mijn telefoon wegstopte.
Geen reactie. Ik riep nog een keer terwijl ik mijn sjaal aan de kapstok hing. Nog steeds geen reactie. Niemand thuis.
Ik liep de keuken in vulde de waterkoker en haalde een beker uit de kast.
Mijn iPhone trilde, ik haalde de telefoon uit mijn zak en ontgrendelde het scherm. Een WhatsApp berichtje van Noa.
*Hee zus, ik ben met iemand van school lunchen. Zullen we half 3 afspreken bij het Appeltje?*
Ik antwoordde;
*Is goed, heb je je spulletjes voor het werk al bij je of moet ik die voor je meenemen?*
De waterkoker gaf een piepje om te laten weten dat het water gekookt was.
Ik legde mijn telefoon neer op het aanrecht en vulde mijn beker met het hete water. Ik zette de beker op de tafel en stopte er een theezakje en suikerklontje in. Mijn telefoon trilde hard op het aanrecht, ik draaide om en pakte het. Een nieuw berichtje van Noa.
*Als je die voor me mee wilt nemen heel graag! Kus en tot zooo!*
Ik antwoordde;
*Komt goed. Have fun! x*
Ik ging aan tafel zitten. Ik haalde het theezakje uit mijn beker en roerde door de hete thee toen ik zag dat er een briefje op de tafel lag. Ik pakte het op en begon te lezen..
"Hee lieverd,
Ik ben boodschappen doen en daarna even Max ophalen van de kinderopvang. O en als je papa zoekt, die is op kantoor werken vandaag.
Ik denk niet dat we terug op tijd terug zijn om je af te zetten bij het Appeltje dus je zult op de fiets moeten. Succes & tot vanavond. X mam."
Dat er niemand thuis was wist ik al, maar ze zullen voorlopig ook nog niet thuis zijn. Er kwam een gigantische glimlach op mijn gezicht. Ik pakte mijn kop thee van tafel en liep de gang door helemaal naar het eind en liep het achterste kamertje in.
In dit kamertje stonden boekenkasten, een grote comfortabele bank, een bureau met allerlei soorten potloden en papier erop.
Aan de rechterkant van de kamer stond de piano en dat was precies de reden dat ik hier was. Niemand was thuis dus kon ik ongestoord spelen en zingen en dat was sinds we in Londen waren nog niet voorgekomen!
Ik zette mijn thee op het tafeltje naast de piano en plaatste mijn vingers op de juiste toetsen. Ik begon te spelen.
Ook al ben ik niet geweldig in het maken van muziek ik kan er toch verschrikkelijk van genieten.
Na een tijdje me eigen erg te hebben vermaakt besloot ik naar boven te gaan om mijn spullen in orde te maken.
Ik liep de trap op mijn kamer in en deed mijn kast open.
Ik haalde er mijn zwarte skinny jeans uit. Ik vouwde het netjes op en stopte het in mijn tas. Met de tas in mijn handen liep ik Noa's kamer in, keek in haar kast en haalde er een donkere jeans uit. Ik weet niet of ze deze zelf ook had uitgekozen maar ik wist wel dat hij aan Kelly haar eisen voldeed. Kelly was namelijk erg duidelijk geweest over de kleding die we aan moesten hebben, een donkere broek en zwarte schoenen, hier moesten we zelf voor zorgen. Een witte blouse en een schort kregen we bij het Appeltje. Ik stopte Noa's broek in de tas bij het mijne en haalde haar zwarte All Stars van de grond en propte deze erbij. Ik liep naar beneden en pakte mijn zwarte Vans en deed deze in mijn tas en ritste hem dicht. Ik haalde mijn iPhone uit mijn zak en keek naar de tijd. "Hmm, kwart voor 2." ik had nog genoeg tijd om bij het Appeltje te komen dus besloot te gaan lopen.
Ik ging nog één keer na of ik alles had dat ik nodig had, deed mijn sjaal om en mijn beanie op, mijn oortjes in mijn oren, startte de muziek op mijn iPhone en liep de deur uit.
Ik besloot door het park richting het Appeltje te lopen, ik had nog genoeg tijd.
Ik keek wat in het rond en zag hondjes en kinderen spelen en rond rennen.
En.. Er renden overal mannen met camera's rond, ze leken opzoek te zijn naar iets of iemand. Eén van de mannen kwam op me afrennen ik schrok en trok een van mijn oortjes uit. 'Do you know where he is? Did you see where he went?' vroeg de man die duidelijk buitenadem was van het rondrennen door het park. 'Who are you talking about?' vroeg ik nogal wat verward. 'Nevermind! I have to find him!' de man rende al zoekend weer weg.
Oke ik weet niet wat er net gebeurde maar dit was echt heel raar, overal in het park zijn mannen met camera's en ze zijn blijkbaar opzoek naar iemand die niet gevonden wil worden.
Ik wou het van me af te zetten dus besloot ik weer door te lopen.
Uit het niets sprong er iemand achter de bosjes langs het pad vandaan. 'I need your help, they are like.. everywhere! Please, can you help me?' een knappe jongen met half lange krullen en grasgroene ogen stond tegenover me. Ik schrok even, het was die jongen. De jongen die ik gisterochtend had gezien toen hij bezig was met zijn stretchoefeningen..
Reacties:
Leuk verhaal, ben benieuwd hoe ze hem kan helpen!