FanFic.nl

Tokio hotel stand alones

It hurts[TOM]

Het deed pijn, zoals elke keer deed het pijn. Weer had ik Tom met een ander meisje betrapt.** Ik ben Evi, 18 jaar, zwart haar en een normaal figuur.
Ik heb de jongens van Tokio hotel leren kennen door een vakantiejob in de concertzaal waar zij die avond optraden. Ik was degene die ervoor zorgde dat ze al het nodige in hun kleedkamer hadden, zoals eten, drinken, play-station, van die dingen.
De band moest al van 's middags in de concerthal zijn terwijl ze pas 's avonds half 8 het podium op moesten. Ze hadden dus wel wat vrije tijd, die ofwel besteed werd door spelletjes te spelen of door zich te vervelen. Toen ik aanklopte met drankjes die middag waren ze dan ook heel blij me te zien. "Eindelijk eens een vriendelijk gezicht!" had Tom geroepen. Ik snapte wel wat hij bedoelde. Iedereen hier was aan het werk en nogal gestrest voor het optreden van vanavond. Het podium, geluid etc. moesten allemaal tip top in orde zijn. Het was voor iedereen moeilijk om onder deze druk te werken en hierdoor ontstonden soms conflicten of boze gezichten.
Ik in tegendeel werkte hier als vakantiestudent en had dus helemaal geen last van stres. Niemand had tijd om zich te bekommeren om mij en ik kon dus makkelijk alles op mijn gemakje doen. Ook de jongens waren dus blij met mijn gezelschap en nodigde me uit om er bij te komen zitten. Zo waren we aan de praat geraakt en het werd ondanks het strakke schema en de stres toch nog een leuke middag. Ik leerde hen alle 4 in een paar uur tijd toch redelijk goed kennen. Ik kende de band voordien alleen maar van horen op radio en ik wist dus niets over hun karakter of hoe ze eruit zagen. Ik was dan ook verrast over hun verschillende stijlen. Georg was stoer en was enorm gespierd, maar had ergens toch een lief kantje zitten. Gustav was de stillere jongen, maar eens je hem beter leerde kennen was hij lief en echt een goede vriend. Bill en Tom waren een tweeling hoewel je dat helemaal niet zou zeggen aan hun uiterlijk te zien. Bills stijl was helemaal anders dan die van Tom. iets vrouwelijker maar toch sexy en lief. Hij was lang, smal en zijn kledingskeuze was speciaal, anders als de meeste mensen. Tom daarin tegen was stoerder. Zijn oversized kleren en dread locks stonden hem echt goed en de piercing in zijn lip maakte het geheel nog sexier. Ja van de eerste moment dat ik in die donker bruine ogen keek was ik verkocht. Na het concert hadden we gsm nummers gewisseld en ik had regelmatig lieve berichtjes van Tom gekregen. Ik wist ondertussen ook wel dat hij een player was, maar dat veranderde mijn gevoelens voor hem niet. Die groeide met de dag, en de berichtjes die hij stuurde hielpen daarbij. Wanneer de jongens weer een paar dagen vrij hadden, was het gelukt om af te spreken. Niet met Tom alleen ofzo, maar met de hele groep. Het was een super leuke dag geweest en tegen de avond had Tom me even alleen genomen. “Evi, ik weet dat ik een player reputatie heb, maar de laatste tijd heb ik nog maar voor 1 meisje gevoelens.”� Had hij bekend. Ik trilde al op mijn benen en wist dat dit zowat de beste dag van mijn leven zou worden. “Evi, ik hou van je.”� Zei Tom. Zijn prachtige ogen vertelde me dat hij echt van me hield en ik had dus geen enkele reden om niet toe te geven aan de gevoelens. Toms hoofd kwam steeds dichter en ook mijn hoofd bewoog in zijn richting. Een seconde later raakte mijn lippen de zijn voor een geweldige kus die uren leek te duren. Ik had eindelijk het geluk gevonden bij een super lieve jongen die me echt graag zag en waarvan ik ook zielsveel hield. De eerste maanden met Tom waren geweldig, ik voelde me zo goed bij hem dat het was alsof ik elke dag bij hem de beste dag van mijn leven beleefde. Tom was lief voor me, en liet me vaak genoeg weten dat ik de enige voor hem was, dat hij geen player meer was en dat ik zijn hele hart had. Het drukke schema van de band kon ons niet uit elkaar houden. Ik was oud genoeg om naar Duitsland te gaan of soms een paar concerten met hen mee te reizen. Elke minuut die Tom vrij had besteedde hij aan mij, zonder de andere jongens en zijn muziek te verwaarlozen. Mijn leven leek perfect, wat kon er nu nog misgaan? Ik had alles wat ik wilde, een prachtig leven met geweldige vrienden en een super lieve jongen om dit leven mee te delen. Maar het was allemaal té mooi. Want na een tijdje kregen we het moeilijk om tijd voor elkaar te maken. Als ik wou afspreken, had Tom regelmatig al iets anders te doen, waarvan ik niet wist wat of met wie. Het kon me eigenlijk niet veel schelen dat ik dat niet wist, maar het gebeurde regelmatig. Ik mocht ook niet meer mee op tour. Volgens Tom omdat het te moeilijk was en omdat David vond dat ik teveel aandacht van Tom vroeg, maar ik wist dat dat niet te echte reden was. ik kreeg het gevoel dat Tom dingen achter mijn rug deed en kreeg schrik dat Tom weer aan het veranderen was in de player van vroeger. Niet dat hij niet zei da hij van me hield, maar het was anders. Een meisje weet wanneer een jongen die woorden zegt en ook echt meent, maar ik voelde dat hij steeds minder en minder ging menen. Dat hij het gewoon zei om mij gerust te stellen, maar ik was niet dom. Het concert dat Tokio Hotel hier in België hield moest ik natuurlijk zien. Ik mocht natuurlijk langs de backstage kijken. Na het optreden kwam Bill naar me toe. “Ik moet je wat zeggen.”� Had hij gezegd. Ik wist al wat er ging komen. “Eum, Evi het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar ik denk dat je eens met Tom moet praten. Je weet zelf ook wel over wat denk ik.”� Ik knikte. “het spijt me.”� Zei hij nog voor hij me een knuffel gaf. “Tom is in de gang naar de toiletten.”� Nadat Bill me alleen had gelaten, liep ik de gang door naar de toiletten. Toen ik de hoek omdraaide brak mijn hart. Ik stond oog in oog met alles waar ik al zolang bang voor was geweest, maar had proberen te negeren. Daar stond Tom, kussend met een of andere groupie. Toen ze me zag, lachte ze even bitcherig, gaf Tom haar nummer en liep weg. Ik keek nog altijd met grote ogen naar Tom. Ik wist wel dat dit zou gebeuren, ik was er bang voor geweest. Ik had Tom nooit mogen vertrouwen, maar ik hield zoveel van hem. Een koude traan liep over mijn wang. “Evi, het is niet wat je denkt.”� Was Tom begonnen. “Ja dat zal wel, dat is het nooit. Ik had je nooit mogen vertouwen. Nu weet ik eindelijk waarom je geen tijd meer had voor me, omdat je met andere meisjes loopt te kussen en met de eerste de beste in bed duikt!”� gilde ik door de gang. Het kon me niet schelen dat iedereen onze ruzie kon horen. “Ik hou van je, Evi! Je moet me geloven! Het is gewoon sterker als mezelf!”� schreeuwde Tom terug. “Nee, als je van me hield, zou je dit nooit gedaan hebben!”� waren mijn laatste woorden voor ik naar buiten snelde. Het regende pijpenstelen die avond maar dat weerhield me niet van door de koude regen te lopen. Ik hoopte dat de regen mijn verdriet kon wegspoelen, maar dat deed het niet. Ik ging onder een boom schuilen. De regen waste mijn tranen weg en je zag nu het verschil niet meer, alleen mijn rode ogen en het verdriet in mijn stem zou iemand kunnen vertellen hoeveel pijn ik had. Ik kreeg koud en rolde me op een bolletje op. Even later kwam Tom, ook kletsnat aanrennen. Hij zag me liggen en kwam me meteen verwarmen. Ik was in mijn topje naar buiten gerend en was dus bijna onderkoelt, ik liet hem dus maar doen toen hij me goed vast nam. Hij wreef over mijn haar en probeerde me te troosten met lieve woordjes. “Het spijt me echt. Van alles, het is allemaal mijn schuld, ik weet het. Geef me alsjeblief nog een kans om het goed te maken. Ik zal echt waar alles eraan doen om niet meer de Tom te zijn die je daarstraks zag, ik zal de Tom zijn die van je houdt en je nooit meer kwijt wil.”� Hij keek me in mijn ogen. Ik wist dat hij de waarheid sprak, maar het had zoveel pijn gedaan. Zou ik hem ooit weer helemaal kunnen vertrouwen? Zou ik hem ooit mijn hart weer helemaal kunnen geven? Ik zou het nooit als ik het niet zou proberen. Ik knikte en drukte een natte kus op zijn lippen. “Oké laten we nu dan maar naar binnen gaan voor je bevriest.”�
In de weken die volgden ging het steeds beter en beter met onze relatie. Ik leerde Tom weer vertrouwen en hij schond dat vertrouwen ook niet. Maar het duurde niet lang voor Tom weer viel voor de charmes van andere meisjes. Ik had hem niet meer betrapt, maar ik moest hem ervan weerhouden om andere meisjes te kussen. Ik moest hem eraan herinneren dat ik nu zijn vriendin was en dat hij die groupies moest leren negeren. Het was vermoeiend om zoveel energie in onze relatie te steken, maar ik hield zielsveel van Tom dus bleef ik het doen. Ik bleef hem zijn ‘slippertjes’ vergeven gewoon omdat ik hem niet kwijt wou. Niemand begreep me. Bill en de andere jongens hadden al met me gepraat en gezegd hoe erg ze het voor me vonden en dat ze me steunden, maar niet snapten dat ik bij hun gitarist bleef. Ook Kato mijn beste vriendin had het er moeilijk mee gehad. “Maar hij zou je zo weer bedriegen als je er niet bij bent! Waarom doe je jezelf dit aan!?”�
“Omdat ik van hem hou! Ik wil hem niet kwijt!”� had ik haar vraag beantwoord. Ze had gezucht, maar bleef me steunen, troosten en helpen.
Nu was het weer van dat. Ik had in een of ander boekje een foto van Tom met een blondine zien staan, een erg close foto en ik wou hier het fijne van weten. Ik was dus naar Toms kamer gestormd en binnen gegaan zonder kloppen. Het was nu bedacht een slecht idee. Daar zaten ze Tom en zijn blondine op het bed allebei in ondergoed. Dit was de druppel! Ik had dit al maanden volgehouden en laten begaan. Ik had er alles aan gedaan om ervoor te zorgen dat ik de enige zou zijn voor Tom, maar het was tevergeefs geweest. Mijn hart brak voor de zoveelste keer en ik wist niet of het ooit weer zou helen. “TOM KAULITZ IK HAAT JE!! Hoe kun je! Je hebt het zo vaak beloofd!! En elke keer heb je weer die belofte gebroken! Ik ben het beu! Eens een player altijd een player!”�
“Evi…”� begon hij.
“Nee, niks te Evi! Dit heeft veel te lang geduurd en ik laat me niet meer doen! Je houdt zo te zien niet genoeg van me aan haar te zien!”� gilde ik met mijn vinger op het meisje gericht.
“Je weet niet hoeveel je me pijn doet, Tom! JE WEET HET VERDOMME NIET!!!”� de tranen rolden over mijn wangen, ik liet ze begaan en zocht iets om mijn woede en verdriet op uit te werken. Mijn hand zwenkte naar de ladekast die in de kamer stond en met 1 ruk sleurde ik er alles af. “AAAH!!!”� schreeuwde in de hoop dat het iets zou helpen. Ik was kapot, kapot vanbinnen en dat was allemaal de schuld van Tom. Ik was woest! Ik nam de nachtlamp en smeet ze door het raam waardoor dat ook brak. Ik hoorde voetstappen op de gang en nu stonden Bill, Gustav en Georg me met open mond aan te kijken. “Evi, stop hiermee!”� schreeuwde Bill. “NEEE!!”� schreeuwde ik weer. Ik liep nu naar Tom en gaf hem een mep in het gezicht. “IK WIL JE NOOIT MEER ZIEN!”� dat waren mijn laatste woorden voordat ik de kamer uitliep. Zonder een woord te zeggen liep ik ook de jongens voorbij en liep het hotel uit. Mijn leven was 1 donkere wolk geworden. Ik vroeg me af of de zon ooit weer zou schijnen.

Reacties: