FanFic.nl

Theodoor Noot

hoofdstuk 3 deel 2

Theodoor keek even rancuneus richting Marc. Dat joch behandelde hem als een of andere idioot. Toch liep hij naar het doel toe. Hij ging er inzitten. Marc die aan was komen rennen met de bal stopte.
“Je moet er wel voor staan. Zo kan je die bal nooit tegenhouden.”�
“Ik hou gewoon niet zo van dit spel.”�
“Wat wil jij dan gaan doen?”� Marc pakte de bal op en hield hem onder zijn arm.
“Ik heb thuis wel iets leuks staan.”�
“Wat dan?”� de kleine buurjongen klonk opeens er nieuwsgierig, “een trampoline?”�
Theodoor knikte. “Ja zo’n ding ja. Ga je mee? Het is hier niet ver vanaf.”�
Even aarzelde Marc. Echter na een paar tellen knikte hij heftig. Zijn moeder hoefde zich geen zorgen te maken, die was er toch niet. Alleen de oppas was er. Hij gooide zijn bal naar achter en rende richting Theodoor.
“Kom dan.”� De twee jongens liepen aan op weg naar Theodoor’s huis.

Bij de achterdeur aangekomen, Leonardo zat buiten, liep Theodoor gelijk naar zijn vader toe.
“Was hij het?”� vroeg hij kortaf.
Leonardo knikte. Hij keek zijn zoon trots aan.
“Waar is die trampoline nou?”� Marc had de tuin al helemaal doorgespit, maar nergens was een trampoline te zien.
“Die staat binnen, ik zal je het wel laten zien”�, zei Leonardo met een vriendelijke stem. Zijn ogen glinsterde van kwaadaardigheid, al kon je uit zijn houding niet zien wat hij van plan was. Gemoedelijk legde hij zijn hand op de schouder van het jongetje en leidde hem naar het kleinste kamertje, terwijl zijn zoon beneden bleef.
“Waarom gaat Theo niet mee?”� Het jongetje klonk nu best bang. Hij voelde zich totaal niet op zijn gemak bij Leonardo.
“Die komt er zo meteen aan. Hij moest nog iets doen voor mij.”�
Leonardo en Marc stonden nu voor een rijkversierde eikenhouten deur. Plots, zonder enige waarschuwing, pakte Leonardo Marc op. Het kleine jongetje begon te spartelen en te schreeuwen. Maar Leonardo was te sterk, Marc kon niet loskomen. Hij sleepte de jongen mee de kamer in en gooide hem in zijn machine. Als door toverkracht gespte de riemen de armen en benen van het jongetje vast. Een soort koepel kwam op het hoofd te zitten. Nog geen 5 tellen later kwam Theodoor binnen. Zijn mond was omkrult in een sinistere grijns. Langzaam liep hij naar de andere stoel toe. Als een prins ging hij erin zitten en zette hij de andere koepel op.
“Zit je goed?”�
Theodoor knikte. “Ja, zet dat ding nou maar aan.”�
“W-wat doen jullie?”� vroeg Marc. Hij scheet onderhand zijn broek vol van angst.
Leonardo gaf geen antwoord. Hij pakte zijn toverstok en mompelde verschillende toverspreuken.
Marc krijste het uit van pijn. Het leek alsof zijn ziel uit zijn lichaam gescheurd werd. Folterende pijnen doorkruiste zijn hele lichaam. Tot in de toppen van zijn tenen toe. Niet veel later viel hij flauw, Marc was bewusteloos.

Slechts een uur later, zaten Theodoor en Leonardo in de huiskamer. Ze hadden na het proces Marc’s geheugen gewist en hadden ze hem naar het voetbalveld gebracht. Marc zou denken dat hij over zijn bal was gestruikeld en zo bewusteloos was geraakt.
“Laat maar eens zien of je krachtiger bent geworden”�, zei Leonardo. “
Theodoor keek zijn vader verbaasd aan. “Hier?”�
“Nee natuurlijk niet. In de trainingskamer.”�
Leonardo en zijn zoon stonden op en liepen naar de kelder, voorbij de kerkers naar een grote ruimte. Daar liet Theodoor verschillende dingen ontploffen met zijn bomballen.
Leonardo knikte goedkeurend. “Dat joch was sterk, maar nu niet meer.”� Een kakelende lach vulde de hele ruimte. Hij was bezig met Theodoor sterker te maken als iedere andere tovenaar. Sterker als wat Voldemort was geweest.

Reacties: