Hoofdcategorieën
Home » One Direction » He loves me?|| Harry Styles [AFGEROND] » Hoofdstuk 29
He loves me?|| Harry Styles [AFGEROND]
Hoofdstuk 29
Sharon Wodner POV
Gelukkig verdwenen de symptomen al snel en nu voel ik me weer super. Op het geheim na dan. Ik heb echt geen idee hoe ik het aan Harry moet gaan vertellen. Alleen Perrie weet het nu en zij heeft moeten zweren dat ze niks tegen de anderen zou zeggen. Mijn buik is iets dikker, maar niet zichtbaar voor anderen, alleen voor mij. Ik erger me er wel aan, want ik ben het niet gewend om wat dik te zijn. Maar ja, daar ga ik niet aan kunnen ontsnappen. Gelukkig komen de jongens vandaag thuis en dat is maar goed ook. Ik heb iemand nodig die me comfort bied en ik moet het gewoon kwijt.
Samen met de andere meiden pak ik de limo naar het vliegveld. We arriveren in de hal en stuiten meteen op honderden, zo niet duizenden fans. ‘Oh boy,’ fluister ik zacht. De anderen knikken en we zuchten. ‘Wat gaan we doen? Ze kennen mij nog niet als de vriendin van Harry.’ Eleanor kijkt bedenkelijk. ‘Ik weet het echt niet.’ ‘Ehmm guys?’ zegt Ivana, ‘Daar zijn de jongens al.’ We kijken op en inderdaad. De menigte word wild en begint te gillen. ‘HARRY!!’ ‘LIAM!’ ‘OMG HET IS NIALL!’ Ik lach. ‘Waarom moeten ze toch zo hysterisch doen?’ De meiden halen hun schouders op en ik zucht. Dan valt mijn blik op een bos krullen. Ze steken net boven de menigte uit. ‘Guys, daar heb je Harry.’ Ik wijs naar de krullenbol die langzaam door de menigte beweegt. We grinniken en ik leun tegen een pilaar aan. ‘Hier maar wachten dan?’ De meiden knikken en maken het zich gemakkelijk op wat banken.
Even later verdwijnt de menigte langzaam en zien we eindelijk de jongens. Ze komen met een brede glimlach op ons af en zodra ze bij ons zijn worden we in een knuffel getrokken. Harry’s geur dringt mijn neus binnen en ik glimlach breed. Wat heb ik die geur gemist. ‘Ik heb je gemist,’ fluistert hij in mijn oor. ‘Ik heb jouw ook gemist,’ zeg ik. Hij pakt mijn hoofd tussen zijn handen en plaatst een zoen op mijn lippen. Zodra hij terug trekt lacht hij. ‘Dat heb ik zo gemist.’ ‘Ik ook,’ grinnik ik. Hij zucht en knuffelt me weer. ‘Was het leuk in Zweden?’ Hij knikt. ‘We hebben de nummers ingezongen en we hebben ongelofelijk veel lol gehad.’ Ik grijns. ‘Mooi zo.’ Hij knikt en pakt mijn hand, dan lopen we naar de anderen. Hij geeft de meiden een knuffel en komt dan weer bij mij. ‘Zullen we naar huis gaan?’ vraag ik. Iedereen knikt instemmend en we lopen het vliegveld af. We stappen de limo in en rijden naar het appartement van mij en de jongens. Met zijn allen proppen we ons in de lift en gaan naar boven. Zodra we binnen zijn lopen we naar de woonkamer en verspreiden ons over de banken. ‘Dus, hoe is het hier geweest toen wij weg waren?’ vraagt Niall. Ik werp Perrie even een blik toe en ze knikt lichtjes. ‘Goed hoor! We hebben ons niet verveeld,’ zegt Ivana vrolijk. Ze zit bij Niall op schoot, zijn handen rusten op haar buik. ‘Mooi zo,’ zegt Niall. Ik knik. ‘We hebben veel geshopt en zo.’ De anderen knikken en we praten over van alles en nog wat.
Ik begin honger te krijgen en sta op. ‘Iemand zin in chinees?’ Ze knikken en ik loop naar de telefoon. Snel bestel ik wat Chinees en ga dan weer naast Harry zitten. Hij slaat een arm om mijn schouder en trekt me tegen zich aan. ‘Chinees komt eraan.’ Niall juicht en ik lach. ‘Vreetzak.’ ‘Heehee! Niet aardig,’ pruilt hij. We lachen en Ivana geeft hem een tik op zijn neus. ‘Het is waar schat.’ Hij pruilt weer en Ivana giechelt. Ze zijn echt schattig samen en passen eigenlijk perfect bij elkaar. Ivana is stil en niet zo uitbundig, Niall is het tegenovergestelde. Ze houden elkaar in balans. We kletsen nog meer en als het eten arriveert is de avond helemaal compleet.
Harry en ik liggen samen in zijn bed. De dekens bedekken onze lichamen en het is lekker warm. Hij heeft zijn armen om mij heengeslagen en mijn hoofd ligt tegen zijn borst. ‘Harry, wat zou je doen als ik zwanger zou zijn?’ Hij blijft even stil, zijn lippen strijken lichtjes over mijn haargrens. ‘Ik weet het niet, love.’ ‘Zou je het afschuwelijk vinden?’ Ik voel zijn lippen weer langs mijn haargrens. ‘Nee, ik zou verrast zijn, maar ik zou het zeker niet afschuwelijk vinden.’ Ik zucht en glimlach dan. ‘Zeker weten?’
‘Yup.’ Ik zucht diep. ‘Ik…haz, ik moet je wat vertellen.’ Hij strijkt over mijn rug en legt zijn wang op mijn kruin. ‘Wat dan?’ Angst overspoelt me, ondanks wat hij net heb gezegd ben ik nog steeds bang dat hij weg zal gaan. Een traan glijdt over mijn wang. ‘Heehee, huil je nou?’ ‘Nee,’ zeg ik snikkend. Hij grinnikt en trekt me dichter tegen zich aan. ‘Wat is er dan?’ Hij strijkt over mijn rug. Ik snik nog een paar keer en vind dan eindelijk genoeg kracht. ‘Ik ben zwanger, Haz.’
Reacties:
omygodomygodomygod melding ! x