FanFic.nl

nog geen titel -samen met janita-

*proloog*

‘Ik ga je missen man.’ De jongen die de woorden uitsprak sloeg zijn armen om zijn nek en trok hem in een stevige knuffel. Louis pakte de jongen voor hem stevig vast. Een traan stroomde over zijn wang. Al bijna een jaar was deze jongen zijn vriend. Niet zomaar een vriend. Hij drukte zijn lippen op de wang van Thomas. ‘Ik wil niet weg!’ ‘Je moet wel, anders gaan je ouders je zo missen.’ Door zijn tranen heen glimlachte Louis. ‘Alsof jij je zo’n zorgen maakt om wat anderen vinden!’ ‘Ik ben vandaag in een goede bui,’ grijnsde zijn vriend met wie hij al bijna een jaar samen was. Louis zuchtte, ‘Ik ga je missen Thomas!’ Thomas drukte zijn lippen op die van Louis. Gepassioneerd kuste de jongen hem terug. Toen Thomas zich losmaakte sprak hij: ‘misschien moet ik maar gaan. Dit is echt pijnlijk voor ons allebei.’ ‘Ja, misschien wel.’ Met zijn blik gericht op de schouder van Thomas drukte hij hem nog een keer tegen zich aan. Voorzichtig maakte Thomas zich nog een tweede keer los uit zijn omhelzing. Langzaam liep hij weg. ‘Ik ga je missen Lou!’ Louis bleef de jongen nakijken tot hij uit het zicht verdwenen was. Toen Thomas helemaal uit het zicht was verdwenen liep Louis naar zijn buurvrouw. ‘Het ga je goed Louis.’ Sprak ze. Ze wreef met haar hand over zijn hoofd en lachend sloeg hij de hand weg. De vrouw glimlachte naar hem en liep naar zijn moeder toe. Louis keek om zich heen. Er was niemand van wie hij nog afscheid moest nemen. Hij voelde in zijn broekzak en pakte zijn telefoon er uit. Zijn scherm meldde hem dat hij een whatsappje had. Hij klikte om het whastappteken en hij zag staan: “srry dat k r ni ben. Kzal wel n keer langskmen xx demi” Hij glimlachte. Demi was de zus van Thomas. Ze was aan het solliciteren voor een bij baantje in de kapsalon hier in de buurt, dus kon ze niet komen afscheid nemen. Toen ook zijn telefoon geen gemiste meldingen meer aangaf gaf hij het op. Hij stapte in de auto en zette zijn koptelefoon op. Keihard schalde viva la vida in zijn oren. Man! Wat hield hij van dat nummer! Hij had niet door dat zijn ouders intussen ook in de auto waren komen zitten. Hij keek pas op toen de auto begon te rijden. Hij zag zijn moeder achterom kijken en hem bemoedigend toeknikken. Toen keek ze naar iets achter hem en trok fronsend haar wenkbrauwen op. Nieuwsgierig keek hij ook achterom, dat had hij niet moeten doen. Hij zag iets wat hij nooit van zijn leven had willen zien. Aan het eind van de straat stonden twee jongens. Dicht tegen elkaar aan. Hun lippen raakten elkaar. Kippenvel verspreidde zich over zijn lichaam. Hij staarde ernaar. Hij kon niet weg kijken. Zijn moeder pakte zijn koptelefoon van zijn hoofd. Nog steeds keek hij naar de steeds kleiner wordende jongens. ‘Gaat het lieverd?’ Langzaam schudde hij zijn hoofd. Zijn vader kwam ertussendoor. ‘Wat is er aan de hand dan?’ Bromde hij. ‘Thomas bedriegt hem.’ Louis voelde zijn vader gewoon verstrakken. ‘Dat is niet zo mooi.’

Reacties:

elma zei op 9 dec 2013 - 19:16:
Melding

Anne zei op 9 dec 2013 - 13:11:
Leuk! Melding!!

RivLovee zei op 8 dec 2013 - 15:41:
Ik ben boos op mezelf, ik had voorgenomen om geen extra verhalen meer te lezen, ik vind het te leuk!!
Ik heb een idee, je hoeft me geen melding te geven, ik neem als ik tijd heb een kijkje, te leuk om niet te lezen, hihi. Kuzzz

justmissF24 zei op 8 dec 2013 - 14:54:
Ik zal het volgens alvast 1 melding voor het eerste hoofdstuk! leuk hoor!!