Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Lily Luna Potter » Chapter Nine
Lily Luna Potter
Chapter Nine
‘Lily!’ roept Evalynn voor de zoveelste keer boos uit. Geschrokken kijk ik op naar haar boze gezicht. Ik was weggedommeld, dromend over Scorpius. Ja, het klinkt heel zoetsappig, ik kan me er helaas niet voor alfsluiten.
‘Als je zo doorgaat krijg je nooit een date!’ roept ze erg dramatisch uit. Zuchtend rol ik met mijn ogen.
‘Zal ik je eens wat zeggen, ik heb al een date!’ zeg ik vol in haar gezicht. Ze veranderd van gespeeld boos naar echt boos en teleurgesteld. Schamend kijk ik naar haar.
‘O,’ zegt ze alleen, met korte passen loopt ze weg, naar de slaapruimtes.
‘Evalynn, sorry! Ik mocht het niet zeggen!’ roep ik haar snel achterna, ik hoop dat ze nu snapt dat het menens is, ik noem haar bijna nooit Evalynn. Alleen toen ik haar nog maar net kende. Helaas reageert ze er niet op.
‘Evalynn,’ zeg ik nog een keer wanhopig. Misschien wil luisteren, maar ik vrees erg van niet. Zuchtend ga ik op de rode sofa zitten. Waarom wil Evalynn niet luisteren? Ze is wel erg snel aangebrand. Nou, ik kan me in ieder geval nog op het gala verheugen, hoop ik.
‘Hoi Scorpius,’ zeg ik hevig blozend. Hij knikt verlegen en haakt zijn arm onhandig in de mijne. Langzaam laat ik mijn ogen van boven naar beneden glijden. Zijn haar is mooi naar achteren gekamd, zijn ogen zijn mooi chocolade-bruin. Zijn dunne lippen zijn perfect bij zijn lichte huidskleur en zijn spitse kin benadrukt dat. Hij draagt een rode stropdas met een mooi zwart pak, hij ziet er ouder uit.
‘Wat zie je er mooi uit,’ complimenteert hij me. Blozend knik ik een bedankje.
‘Jij ook,’ mompel ik tegen hem, kijkend naar zijn mooie ogen, om weg van te smelten! Ze staan vrolijk en blij, daar word ik blij om. Straks wou hij helemaal niet met me naar het feest? Ingehaakt lopen we samen naar de Grote Zaal, waar al muziek uit weerklinkt. Stijf lopen we verder, mijn blauwe jurk is strapless en daarom moet ik goed opletten, mama vond eerst dat deze jurk veel te truttig er uit zag, ik wou hem zo graag dat het mocht.
Het harde geluid van de Zaal overweldigd me, het is best wel hard. Alle tafels zweven aan het plafond en de lampen hangen daar nog onder. Glimlachend kijk ik naar Scorpius, die zijn ogen uit kijkt.
‘Wil je wat drinken?’ vraagt hij aan me. Ik knik maar, ik heb geen idee hoe je die tijd door moet komen op zo ’n gala, moet je de hele tijd kletsen? Of moet je ook nog dansen? Ik heb echt geen flauw benul.
‘Pompoen sap?’ vraagt hij. Ik haal mijn schouders op, om beleefd nee te zeggen. Ik wil hem vooral niet kwetsen.
‘Spa, dat is iets van de Dreuzels,’ vraagt hij nog eens aan mij terwijl we al bij de tafel zijn aangekomen. Dit keer knik ik, dit hebben wij thuis ook wel eens en het is echt verslavend. Dankbaar pak ik van hem een glas aan terwijl hij zelf pompoen sap inschenkt. Zijn slanke handen houden het glas losjes vast en langzaam brengt hij het glas naar zijn mond. Zijn lippen sluiten aan op het ronde glas en met grote slokken drinkt hij zijn sap op. Ik volg hem.
‘Dansen?’ vraagt Scorpius als we ons drinken op hebben. Onhandig knik ik, van spa word ik altijd een beetje high, weet niet waardoor. Hij trekt me zwierig de Zaal in, waar allemaal mensen zijn. Ik kan echt niet dansen, ik beweeg maar wat, helemaal niet in het ritme. Na 5 liedjes meld ik dat ik even naar de wc ga. Ik zeg er niet bij dat het is om mijn make-up bij te werken.
Mijn flatjes zijn bijna geluidloos en ik loop ongezien door de zaal. Luid piepend gaat de deur van de Zaal open en de muziek word gesmoord zodra de deur dicht is. Met kleine snelle pasjes loop ik in de richting van het dames-toilet. Drie meisjes die er al zijn doen allemaal hun make-up goed. Ik ga ernaast staan en pak mascara uit mijn tasje. Prutsend doe ik het op, omdat ik nooit make-up draag kan ik het erg slecht. Ik poeder mijn gezicht nog even en borstel mijn haar. Als alles eindelijk klaar is loop ik terug naar de Zaal, waar nu een romantisch liedje uit klinkt. Ik vloek een keer zachtjes, boos op mezelf dat ik het niet wat sneller deed. Ik zou erg graag met Scorpius willen schuifelen! Met een beetje moeite druk ik de grote deuren van de Grote Zaal open. De muziek word meteen weer overweldigend harder.
Ik speur de zaal af naar een teken van Scorpius. Daar, achter in de zaal staat hij. Mijn hart slaat 1 slag over als ik zie met wie hij nog meer is, Sanne Eeflink. Zoenend staan ze bij de drankjes. Boos draai ik me om, zonder mijn lichaam zelf nog te besturen. De deuren gaan al open, ik bots tegen Evalynn op die me erg boos aankijkt.
Chagrijnig duwt ze me opzij en sist ze: ‘Kijk uit je doppen!’ Geschrokken loop ik verder naar buiten, Zweinstein uit. De kleine druppeltjes snijden in mijn huid van de pijn. Ze zijn ijs- en ijs-koud maar ik merk het niet op. Ik ren alleen, naar het meer. Daar val ik in tranen op de grond, mijn jurk is nu verpest. De tranen stromen ongecontroleerd over mijn wangen, ze maken sporen door de foundation. De Reuzeninktvis slaat woest met zijn vuisten op het water, als of hij ook boos is. Dit doet mij spoort mij aan om nutteloos aan mijn haar te trekken en me verdrietig oprollen als een bal in de natte sneeuw. De tranen zijn het enige warme aan mijn lichaam. Boos sla ik met mijn blote vuist op een steen. Een scherpe hoekje snijd in mijn vinger en een klein straaltje bloed loopt uit de zijkant van mijn hand. Huilend val ik terug op de grond en val langzaam in slaap.
‘Haha!’ lacht Scorpius gemeen, ‘Sanne is leuk, jij niet, stom wijf!’
‘Scorpius!’ huil ik tegen hem, ‘Ik hou van je!’ Ik weet dat het waar is, ik hou meer van hem dan van iemand anders dan ook. Ik vind het moeilijk, van iemand houden terwijl hij jou haat.
‘Maar ik van Sanne!’ kakelt hij verschrikkelijk tegen me. Zijn blonde haar zit helemaal in de war.
Hij pakt zijn toverstok en roept: ‘AVADA KADERVAA!!!’
De wereld draait en ik terecht op een harde stenen vloer. Als ik mijn ogen open doe herken ik de kerker van Toverdranken. Evalynn staat breed grijnzend voor me, haar tanden zijn hoekig als die van een haai.
‘Help me,’ mompel ik tegen haar. Mijn wang bevriest als ze hem aanraakt, ze slaat me vol in mijn gezicht.
‘Nee, je hebt me verraden en je zal boeten!’ roept ze krijsend. Haar stem klinkt als die van Sanne. Ik huil. Mijn tranen zijn bloedrood, zijn ze van bloed? Ze vormen een meertje in de kerker en ik verdrink uiteindelijk bijna in mijn eigen tranen. Mijn bloedtranen.
‘Lily!’ hoor ik een zachte stem ver weg.
‘Lily!’ hoor ik Scorpius zeggen terwijl hij zachtjes mijn wang aanraakt. ‘Lily, ben je daar?’ Moeilijk open ik mijn ogen, ik kijk in de bruine ogen van Scorpius. Meteen lopen er weer tranen over mijn wangen.
‘Shhhtt,’ sust hij lief, ‘alles komt goed meisje.’ Ik doe mijn ogen weer dicht en laat mijn hoofd hangen in de armen van Scorpius.
‘Sanne,’ kan ik met moeite uitbrengen. Ik moet weten waarom en of het waar is. Het verschrikkelijke beeld spookt continu door mijn hoofd.
‘Ja…’ mompelt hij met een plotselinge schorre stem, ‘ik hou van jou, zij kuste mij maar…’ Hij wacht even. ‘Ik snap het als je niet meer met me wil gaan.’ Ik kijk naar zijn chocolade-bruine ogen, waar nu ook tranen uit komen.
‘Wil ik wel,’ fluister ik terwijl ik mijn hoofd tegen zijn borst aan leg. We zitten een tijdje zo, warm tegen hem aan.
‘All I want for Christmas is you,’ zegt hij.
Reacties:
Awww *kijkt vertederd naar het scherm*
Toooo cute, dear!
Ik vind het gewoon geweldig dat er ook kerstsfeer in verwerkt is.
And begin ook een nieuwe regel met dialogen,
dat is veel overzichtelijker, net als Nephilim zei
But besides that, go! go! go!
xoxo
Je word als maar beter en het verbeterd steeds, ben zo benieuwd hoe je je verder nog ontwikkeld op het gebied van schrijven. echt toen ik 12 was, schreef ik echt zo veel beroerder, dan jij!!
je hebt talent!
ga alsjeblieft door met Lily Luna potter I'm in Love with this story.
Wat heftig! Ik hoop dat het helemaal goed met haar komt!