FanFic.nl

They are dangerous|| Zayn Malik {samen met DjMalikjuh}[Afgerond]

>33<

Zayn
Ik hou mijn adem in en spiek over het laken heen. In de deuropening staat een zuster. Ze kijkt de kamer rond en loopt dan naar het bed van Avelin. Het maanlicht valt op de zuster en laat haar donkerblonde haar oplichten. Ze gooit het over een schouder en ik kan haar donkerblauwe dipdye zien. Ze checkt wat dingen en schrijft wat op. Dan loopt ze naar de deur. ‘Ik weet dat je wakker bent. Ik ben Quinn.’ Ze werpt nog een blik op het bed en loopt dan de kamer uit. Voorzichtig breng ik mijn hoofd onder het laken vandaan en kijk verbaasd naar de nu gesloten deur. Ik gooi het laken van me af en ga op de rand van het bed zitten. Met een hand ga ik door mijn zwarte haar en ik frummel met mijn blonde pluk. ‘Ik mis je, Avelin,’ zeg ik dan opeens. Dan zucht ik en schud verslagen mijn hoofd. Waarom zou ik het proberen? Ze hoort me toch niet. Een geknepen snik verlaat mijn keel en ik slik. De brok die mijn keel blokkeerde verdwijnt en de opvolgende snik klinkt veel helderder. Nog eenmaal kijk ik naar Avelin, dan ga ik weer liggen en trek het laken over me heen. Ik draai op mijn zij en kijk haar aan. Een enkele traan loopt over haar wang en ik schiet weer overeind. Minuten staar ik naar haar, maar er komt geen ander teken meer. Ik ga weer liggen en trek het naar beneden gegleden laken weer omhoog. Langzaam sluit ik mijn ogen en val in een diepe slaap.

Verbaasd kijk ik neer op mezelf. Ik zit in een schommelstoel op een houten veranda. De omgeving is vredig en Avelin ligt in een hangmat, een schattig hondje op haar buik. Dan loop ik het houten huisje binnen en loop er doorheen alsof ik er al jaren woon. Mijn benen leiden me naar een slaapkamer en ik loop langs een spiegel. Mijn lichaam stopt en draait zich ernaartoe. Mijn ogen scannen mijn lichaam. Ik zie er ouder oud, mijn lichaam is gespierder en mijn haar is zwart en langer. Meer tattoos staan voor altijd in mijn huid gegrift. ‘Ik weet dat je dit ziet,’ klinkt mijn stem opeens. De mond beweegt. ‘Dit is waar Avelin nu is. Dit is de tussenwereld.’ Met een hand ga ik door mijn haar. ‘Je slaapt diep genoeg zodat ik je hierheen kon halen.’ Verbaasd verplaatst mijn geestenzelf zich naar de spiegel. Vaag verschijn ik in de spiegel, mijn jeugd heftig contrasterend met de oudere Zayn. Hij glimlacht. ‘Dit is dus wat wij noemen de tussenwereld, zoals eerder vermeld. Mensen zien hier hun diepste gedachten, die ze zelfs nog niet eens weten, geprojecteerd. Sommige dingen zijn natuurlijk iets aangepast.’ Tegelijkertijd heffen we onze arm. Hij raakt de spiegel aan en ik ga door mijn haar. ‘Dit is wat je later zal worden, Zayn.’ Mijn geestenzelf knikt en de oudere Zayn gaat door. ‘Dit huisje is Avelin’s droom huis. Dat hondje is haar droomhondje. Jij, jij bent haar droomman. Ze wilt met je door, Zayn. So don’t screw it up.’ Dan loop ik naar een gitaar in de hoek, pak hem op en verlaat de kamer. Mijn geestenzelf wordt weggezogen en langzaam neemt zwart het beeld over…

Met een ruk schiet ik overeind en kijk naar Avelin. Dan wrijf ik met mijn handen over mijn gezicht en zucht. Mijn hartslag verlaagd zichzelf weer tot een normaal ritme en ik veeg mijn zweterige handen af aan het laken. Ik sta op en loop naar een klein tafeltje in de hoek. Geruisloos schenk ik een glas water in en drink hem leeg. Dan loop ik weer naar het bed en ga op het randje zitten. Ik pak Avelin’s hand en geef er voorzichtig een kus op. Mijn benen zwaai ik op het bed en ik trek het laken voor de zoveelste keer deze avond over me heen. Ik sluit mijn ogen en val in een droomloze slaap.

Avelin
Nadat ik ben uitgehuild trek ik mezelf terug uit onze omhelzing en kijk Zayn aan. Hij glimlacht lichtjes en gaat met zijn duim over mijn jukbeen. ‘Waarom wil je hier niet weg? Dat betekent dat je Zayn in de steek laat.’ Ik laat mijn blik naar beneden glijden, naar de plek waar mijn handen zijn biceps stevig vast hebben. ‘Ik vind het hier zoveel fijner.’ Hij grinnikt en laat zijn duim over mijn bovenlip glijden. ‘Maar als je teruggaat kan je dit werkelijkheid laten worden.’ Ik kijk hem aan en knik langzaam. ‘Je hebt gelijk.’ Hij glimlacht en plaatst een kus op mijn lippen.

Na een rustig middagje zit ik op het eerste treetje van het trappetje. ‘Ik mis je, Avelin,’ hoor ik dan. Het is Zayn’s stem en ik kijk omhoog. Ik weet dat het vanuit de echte wereld komt. ‘Ik mis jou ook, Zayn,’ fluister ik zachtjes. Enkele snikken zijn te horen en een traan loopt over mijn wang. Zacht gekef klinkt en ik draai me half om. Charlie springt enthousiast in mijn armen en likt mijn gezicht. Nogmaals blaft hij en ik glimlach. ‘Avelin?’ Ik draai me om en kijk Zayn aan. ‘Ja?’ Hij glimlacht en loopt naar me toe. Voorzichtig laat hij zichzelf naast me zakken en pakt mijn hand. ‘Ik weet een manier hoe je terug kan. Wanneer jij wilt.’ Mijn ogen worden groot. ‘Echt waar?’ Hij knikt en plaatst een kus op mijn slaap. ‘Maar wil je deze avond eerst nog met me doorbrengen? Voordat ik je verlies.’ Ik knik en hij staat op. ‘Kom, dan gaan we eten.’ Hij helpt me opstaan en samen lopen we naar binnen. Charlie volgt ons en loopt recht zijn hokje in. Braaf gaat hij liggen en kijkt met nieuwsgierige oogjes naar ons op. Ik grinnik en pak zijn bakje op. Snel vul ik het met eten en plaatst het voor zijn neus. Gretig valt hij aan en ik draai me om naar Zayn. Hij gebaart naar de tafel en ik glimlach. ‘Awh, Zayn. Dat had niet gehoeven.’ Hij steekt de twee kaarsen aan en trekt mijn stoel naar achteren. ‘Ik wilde het, want ik weet dat je vanavond weg zal gaan. Ook al weet je dat zelf nog niet.’ Ik vraag niet hoe hij dat weet, maar ga gewoon zitten. Hij tilt de schaal op en een simpel gerecht bestaand uit friet en kip nuggets verschijnt. Ik lach en Zayn’s lach voegt zich al snel bij de mijne. Hij gaat tegenover me zitten en tilt zijn eigen schaal op. ‘Lekker toch?’ Ik lach en knik, dan voelt het alsof iemand een kus op mijn hand drukt. Snel kijk ik naar mijn hand, maar er is niks te zien. Als ik weer op kijk zie ik dat Zayn me aankijkt. ‘Je voelde iets, niet?’ Zachtjes knik ik en hij glimlacht verdrietig. ‘Dat komt uit de echte wereld.’ Ik leg mijn hand op de zijne en glimlach. ‘Zayn, maak je geen zorgen. Ik zal teruggaan, maar ik weet dat ik je nooit zal vergeten en ik hoop. Ja, ik hoop dat dit later mijn werkelijkheid is.’’ Hij knikt en glimlacht dan. ‘Zullen we maar gaan eten?’ Ik knik en pak mijn bestek op, dan val ik aan.

Verbaasd sta ik voor de spiegel in onze slaapkamer. ‘Dus jij zegt, dat als ik hier doorheen stap…Ik terug zal zijn?’ Zayn knikt en ik leg mijn hand op zijn wang. ‘Het was leuk om hier te zijn, Zayn. Om de oudere jij te zien.’ Hij glimlacht en pakt mijn hoofd tussen zijn handen. ‘Mag ik je nog een kus geven? Voordat je weg gaat?’ Ik knik en hij plaatst een tedere kus op mijn lippen. Zodra hij terugtrekt glimlach ik naar hem en zak dan op mijn knieën. Voorzichtig geef ik Charlie een knuffel en til hem op. Ik geef hem aan Zayn en plaats nog een laatste kus op zijn lippen. Langzaam begin ik achteruit te lopen, mijn ogen nog steeds op Zayn gefocust. Hij zwaait naar me en dan stap ik door de spiegel.

Reacties:

1 2

Deeemdiaries zei op 18 dec 2013 - 23:11:
ZE WORD WAKKER AAAAHH MELDING!

LoisLove1D zei op 18 dec 2013 - 21:56:
En je kan echt heel mooi schrijven!!

LoisLove1D zei op 18 dec 2013 - 21:55:
Yeah ze wordt wakker!!! X

Malikaa zei op 18 dec 2013 - 21:52:
Dit is zo goed geschreven, as always
YAAAAYYYY, AVELIN WORDT EINDELIJK WAKKER =D
Maar die oudere Zayn, die verdwijnt tog als Avelin teug gaat. En later is de normale Zayn hem tog? Okay, dat is zo verwarrend als ik het zo lees

Anyways, freaking awesome
Xxx

1Dlovez zei op 18 dec 2013 - 20:37:
Omgush, ik heb hier een ballet bij opgezet en nu vind ik dit zielig en… die zin klopt niet helemaal hè?