FanFic.nl

The eyes of the Prophet

Salome

De woorden van Nan Flanagan lieten geen last van Erics schouders vallen, integendeel ze namen juist explosief toe. Hij was er nu wel zeker van dat Freya de dans zou ontspringen mocht ze falen voor haar Ultieme Test, maar het leven van hij en zijn maker ging nog altijd aan een zijden draadje. Met lood in de schoenen volgde hij de overige vampiers naar de bovenverdiepingen. In de leefruimte heerste een drukte van jewelste: de verschillende vampiers van de Autoriteit liepen koortsachtig heen en weer en waren in ijl tempo de zaal aan het opwaarderen. Eric fronste toen hij verschillende wandtapijten aan de muren zag met het embleem van de Autoriteit. De vrouwelijke vampier die hem en Freya gisterenavond had verwelkomt plaatste handig enkele vergulde kandelaars op de lange eikenhouten tafel en stak behendig de bijhorende kaarsen aan. Even later zag hij hoe enkele Autoriteitsleden volledig gehypnotiseerde buurtbewoners opsloten in een van de zijkamers.
‘Wat is hier aan de hand?’
‘De Autoriteit heeft één van zijn machtigste leden gestuurd om de Ultieme Test af te nemen.’ Zei Godric die duidelijk geamuseerd was door Erics verbijstering. ‘Alleen het allerbeste ontvangst is goed genoeg voor zo’n hooggeplaatst figuur.’
Eric keek zijn maker diep in de ogen. ‘Weet je wel wat je zegt? Als Freya faalt gaan we er onherroepelijk aan, hoe goed ons ontvangst ook was.’
Godric lachte alleen maar met de naïviteit van een kind.
‘Zo’n vaart zal het niet lopen mijn zoon. Wij beiden zijn sterk genoeg om de Autoriteit de loef af te steken indien nodig.’ Sprak hij in de oude taal en hij klopte Eric vaderlijk op de elleboog (hoger geraakte hij niet). ‘Als je me nu wilt excuseren: ik ga me opfrissen.’
Eric keek zijn maker hulpeloos aan terwijl die nonchalant weg kuierde tussen enkele vampiers die nu massaal geurende bloemen naar binnen brachten. Per toeval ving hij flarden van het gesprek tussen Nan Flanagan en Freya op.
‘Wat heb je allemaal nodig om je gave te gebruiken en te sturen?’
‘Verschillende kruiden, wierrook, zuiver zout en soms een offer.’ Antwoordde Freya ‘Maar maakt u zich niet ongerust ik heb deze benodigdheden vandaag al verzamelt.’
‘En het offer?’
‘Deze is alleen nodig bij uitzonderlijke krachtinspanningen of om mijn gave te versterken.’ Murmelde Freya ‘In dit geval is een offer totaal overbodig.’
‘Als jij het zegt.’ Zei Nan Flanagan laconiek en ze keerde Freya de rug toe om zich te mengen met de overige voorbereidingen. ‘Zijn de bloemen er? Is de vloer geveegd? Salome staat erop dat de vloer onberispelijk is!’
Eric ging voor Freya staan en nam haar beide handen vast. ‘Freya… ik…’
Ze glimlachte hem geruststellend toe ‘Vrees niet Eric Northman, het kan niet mislopen we zijn al zover geraakt.’
Eric wou iets zeggen, maar hij had een krop in zijn keel. Diverse gevoelens en woorden die hij wou uiten maalden door zijn hoofd. Hij was opgelucht dat haar leven gegarandeerd was, maar was anderzijds doodsbang voor het zijne en dat van Godric. Hij vroeg zich af hoe hij zich eruit moest werken als zijn uitverkoren zieneres faalde en hij maakte zich ernstige zorgen om Godrics nalatige gedrag. Freya ging op de toppen van haar tenen staan en streek met haar hand over zijn ongeschoren kin.
‘Als God een deur sluit opent hij ergens anders een raam.’ Sprak ze sussend en bijna teder alsof ze het tegen een baby had. Haar grote, groene ogen namen hem op vanonder haar donkere wimpers. Voorzichtig nam hij haar handen vast en liet hij ze door zijn vingers glijden. Hij hield op dat moment meer van haar dan hij ooit zou durven toegeven.
‘Ik maak me geen zorgen om mezelf.’ Zei hij nogal bruusk. ‘Ik maak me eerder zorgen om jou… Wie gaat er voor jou zorgen als ik de ware dood heb ontmoet?’ Freya’s glimlach verkrampte en even leek ze zelf niet te weten hoe ze moest reageren.

Het volgende moment werden ze ruw verstoord toen een luide stem schalde: ‘Iedereen in heefacht! De oudste leden van de Autoriteit zijn gearriveerd!’ In één ruk namen alle vampiers hun positie in: de wachters gingen met hun rug tegen de muur staan en salueerden en Nan Flanagan rechte haar rug en stak haar borst vooruit. De deuren van de leefruimte zwaaiden open en er trad een korte vampiervrouw naar binnen die hooguit vijfhonderd jaar oud kon zijn. Ze was kort en dik met een dikke bos vuurrood haar en een brutale grijns rond haar lippen. Ze was duidelijk een hooggeplaatste figuur binnen de Autoriteit want ze droeg het embleem rond haar nek met behulp van een dikke gouden ketting waarin verschillende edelstenen waren verwerkt. Haar jurk was zo overdadig afgezet met brokaat en kant dat het afzichtelijk overkwam. In haar kielzolen werd ze gevolgd door een tweetal vampiers die hooguit enkele jaren daarvoor waren overgezet.
‘Rosalyn,’ mompelde Godric die naast Eric was gaan staan. ‘Een van de meest bloeddorstige vampiers van haar tijd… Voor ze tot de Autoriteit toetrad deelde ze hetzelfde nest als Candide. Naar verluid heeft ze sinds kort de neiging om iedere decennia meerdere nakomelingen te creëren.’
‘Is haar komst een vloek of een zegen voor ons.’Fluisterde Eric geruisloos.
‘ Geen idee.’ Mompelde Godric ‘Ze is alleszins een veeleisende heerschap en adoreert bruut geweld in al zijn facetten.’
De moed zakte Eric nog meer in zijn schoenen en hij miste enkele titelnamen van de volgende vampier die binnentrad. Het enigste dat hij nog wist op te vangen was: ‘bij mensenleven gekend als Salome Agrippa.’
Salome was qua uiterlijk het tegenovergestelde van Rosalyn: ze was slechts een kop kleiner dan Eric en slank gebouwd. Haar olijf bruine huid, donkere ogen en dito opgestoken haren verrieden dat ze haar mensenleven in het zwoele, zuiderse streken had doorgebracht. Bovendien leek haar figuur volledig perfect te zijn alsof die was vervaardigd door een getalenteerd beeldhouwer, hierdoor straalde haar hele wezen Koninklijke elegantie en macht uit. Die indruk werd versterkt door haar pauwblauwe juk die vervaardigd was uit een of andere fijne, transparante stof die Eric niet kende. Maar het was niet de aura van koninklijkheid of haar mysterieuze schoonheid die rondhaar ging die Eric ontzag deed inboezemen, maar haar hoge leeftijd. Vampiers konden elkaars leeftijd aanvoelen en als zijn zintuigen niet bedot werden, was deze Salome bijna even oud als zijn maker Godric. Toen Salome op twee meter van hem en zijn maker langs schreed was Eric het zeker: zij en Godric waren de enigste vampiers die meer dan anderhalve millennium oud waren. Die wetenschap deed weer een sprenkeltje hoop opflakkeren in zijn borst, want wanneer het op een gevecht aankwam waren kon Godric het vast moeiteloos halen van al die Autoriteitsfeeksen.

Zowel Rosalyn als Salome werden door Nan Flanagan naar het hoofd van de tafel geleid waar plots twee met halfedelstenen versierde tronen stonden. Rosalyn liet zich neerploffen op de dikke kussens en keek verlekkerd om zich heen. Haar kleine kraaloogjes priemden in de hoop schandalen op te merken. Salome daar in tegen ging schoorvoetend zitten en streek de niet bestaande plooien van haar jurk glad.
‘Waarde dames van de Autoriteit.’ Sprak Nan Flanagan plechtig. ‘We zijn hier bijeengekomen om te oordelen over het offer dat Godric en Eric bereidt zijn te geven in ruil voor de kwijtschelding van hun nalatigheid die gebaseerd is op…’
‘Oh hou je kop.’ Piepte Rosalyn buiten adem. ‘Zowel ik als Salome kennen die voorgeschiedenis vanbuiten. Toon ons liever wie het offer is.’
Met tegenzin deed Flanagan een stap opzij en gebaarde ze naar Freya die naar voor kwam. Rosalyns varkensoogjes verslonden haar van kop tot teen.
‘Dus jij bent een zieneres?’ mompelde ze met een zeemzoete stem, maar een vervaarlijke schittering in haar ogen.
‘Een zieneres, maar ook een heks.’ Zei Freya op een toon die het midden hield tussen beleefd en uitdagend.
‘Zieneressen zijn uitzonderlijk zeldzaam.’ Galmde Rosalyns stem door de zaal. ‘Het zou niet de eerste keer zijn dat een sterveling ons dergelijke prietpraat rond de mouw spelt.’
‘Het is geen prietpraat.’ Schoot Eric uit zijn slof ‘Het is de pure waarheid! Freya’s coven is er een die uitsluitend bestaat uit getalenteerde bloedheksen: dergelijke talenten hebben zich in het verleden nog voor gedaan.’
‘Bloedheksen zijn ziek in het hoofd, net zoals rashonden.’ Kaatste Rosalyn de bal terug ‘Hun voortbestaan is gebaseerd op inteelt: het smaakt nog walgelijker dan dat van zwervers.’ Her en der klonk instemmend gemompel van de overige Autoriteitsleden en Eric begreep dat Rosalyn haar voorliefde om vampiers te creëren gebruikte om Autoriteitsleden te rekruteren.
‘Niet dat ik de “gave” van je nieuw vriendinnetje in vraag stel.’ Ging ze honend verder ‘Maar eerst zullen er bewijzen moeten zijn mijn jongen.’
Freya zette brutaal een stap naar voren en zei: ‘Als het u beliefd kan ik enkele voorspellingen doen, tenzij u bang bent voor uw eigen toekomst.’
Rosalyn trok haar wenkbrauwen hoog en keek Freya schattend aan. Maar voor ze kon reageren kwam Salome tussen beiden.
‘In mijn tijd waren zieners erg gegeerd en getalenteerd.’ Haar stem klonk zacht en bijna zalvend, het was moeilijk om niet betoverd te geraken door haar stemgeluid. Ze stond op een liep met elegante stappen tot bij Freya. ‘De zieners konden toekomst, heden en verleden ontwasemen.’
‘Dat kan ik ook.’ Zei Freya langs haar neus weg.
Salomes donkere ogen observeerden Freya. ‘Vertel me dan wie ik was in mijn menselijke leven en onderscheidt de fictie van het werkelijke.’
Freya keek haar met grote groene ogen aan en even vreesde Eric het ergste, maar toen keerde Freya zich om en begon ze spirituele kruiden te verbranden en verschillende spreuken te mompelen. Hoe lang Freya nodig had om haar derde oog te openen weet niemand. Maar Freya strooide met zout en zong in verschillende heidense talen terwijl ze zichzelf bewierookte en de geur van geneeskrachtige kruiden inademde. Plotseling verstijfde ze tijdens haar bezigheden, haar blik werd wazig en vervolgens weer scherp, ze wankelde… Eric vloog op haar af, maar ze stak afwerend haar hand op.
‘U bent Salome, dé Salome.’ Sprak ze bijna met ontzag in haar stem. Ze nam Salomes hand vast. ‘Ik zie paleizen en donkere gangen in een héél ver land… Ik zie ook een koning en een moeder die alleen maar aan haar persoonlijke macht denkt binnen een harem van intriges, complotten en schandalen.’
Salome glimlachte triest. ‘Vertel verder… wat is het werkelijke verhaal achter mijn dans met de zeven sluiers…’
‘Uw moeder offerde u op aan haar nieuwe echtgenoot en eiste in ruil het hoofd van haar vijanden…’ Freya slikte moeizaam, maar bleef het beeld van het verleden vasthouden. ‘De koning accepteerde het en u werd gevangen genomen in verschillende sluiers… maar u verzette zich, en de hofdienaren lachte en beschimpten u achteraf… U vreesde voor uw leven en wou sterven, maar voor u voor uzelf kon beslissen werd u uitgehuwelijkt… omdat u man dronken was op de huwelijksnacht besefte hij niet dat hij bedot werd…’
Een traan drupte uit Salomes ooghoek en liep over haar wang. ‘Dat klopt allemaal.’ Sprak ze meer tegen zichzelf dan tegen Freya ‘Zo lang geleden en toch nog zo helder. Wat brengt het heden en de toekomst me?’
‘Uw status maakt u groot, maar ook kwetsbaar…’ glimlachte Freya die zichtbaar bleker was geworden. ‘U domineert de Autoriteit en wordt blind voor uw vijanden… U verafgood…’
‘In wie of wat geloof ik?’ Antwoordde Salome koud.
‘In Lilith en in alles waarvoor ze staat.’ Murmelde Freya ‘U gelooft dat Lilith de eerste vampier was en dat zij de mens hoort te domineren.’
‘Lilith is ook de eerste vampier.’ Grauwde Salome met een woede die niet bij haar leek te passen. ‘Lilith is onze moeder, onze schepster en onze leidster door het donker…’
‘Litlith betekent uw dood.’ Murmelde Freya die nu echt bleek zag en het zweet parelde op haar voorhoofd. ‘U wordt verblind door haar en zult eerloos sterven door de persoon die…’
‘Genoeg!’ bromde Rosalyn die zich ook mengde. ‘Wat zie je voor mij in de toekomst?’
‘Nakomelingen.’ Grimaste Freya ‘Minstens tweehonderd. Da’s veel meer dan die drieëntwintig nakomelingen die u nu hebt.’
Rosalyn kraaide van plezier. ‘En hoe ziet je de toekomst van de persoon die binnenkort zal toetreden tot de Autoriteit?’
Freya’s ogen werden groot en daarna weer klein. Het was duidelijk dat de voorspelling meer en meer energie aan haar onttrok. Ze begon nog heviger te transpireren. ‘Ik zie… ik zie…’
Het volgende moment zakte ze door haar benen en ving Eric haar op, maar vlak voor ze buiten bewustzijn ging neuzelde ze nog: ‘Ik word machtig binnen de Autoriteit… naar mij zal geluisterd worden… en o, Eric we worden geheime minnaars…’ Het volgende moment werd ze slap. Eric haalde langzaam adem en keek Rosalyn en Salome verontrust aan. Salome was duidelijk boos over Freya’s uitspraak dat Lilith de machtige vampiergodin een afgod was en Rosalyn haar blik stond spottend: hij betwijfelde of Freya haar voorspelling voldoende gewicht in de schaal had gebracht…

Reacties: