FanFic.nl

He loves me?|| Harry Styles [AFGEROND]

Hoofdstuk 34

Sharon Wodner POV
Zodra het eten klaar is schuiven we aan, aan de gedekte tafel. Harry heeft een glas witte wijn, terwijl ik een glas water heb. ‘Op ons,’ grijnst Harry. Ik grinnik en tik mijn glas tegen het zijne. ‘Op ons.’ Hij neemt een slok wijn en zet het glas voorzichtig neer, dan pakt hij zijn bestek op en begint te eten. Ik kopieer zijn bewegingen. ‘Dit is lekker, Harry. Echt waar,’ zeg ik nadat ik een paar happen heb genomen. Hij glimlacht. ‘Dank je wel.’ Ik glimlach terug en dan richten we ons beiden weer op ons eten.

Harry zakt naast me op de bank en zucht diep. ‘Best rustig zonder de andere, vind je ook niet?’ Ik knik en hij slaat zijn arm om mijn schouder. ‘Wat wil je kijken?’ Ik haal mijn schouders op en Harry staat weer op. ‘Vind je het goed dat ik dan een filmpje uitzoek?’ Ik knik en Harry plaatst een kus op mijn voorhoofd. ‘Dan ben ik even weg, oke?’ Ik glimlach naar hem en Harry loopt de kamer uit. We bewaren de films namelijk in de gameroom, maar we hadden geen zin om daar een filmpje te kijken, dus besloten we om het in de woonkamer te gaan kijken. Een gelukkige zucht verlaat mijn mond en ik neem een slok van mijn water. Het is even stil in het huis, dan klinkt de ping van de lift door de woonkamer. Verward sta ik op en loop richting de lift. Zouden ze nu al thuis zijn? Het is pas negen uur. Voordat ik ook maar in de gang naar de lift ben neem ik alweer angstig een paar stappen achteruit. Voor me staat namelijk een man, bivakmuts op, geweer op mij gericht. ‘Wa-wa..Hoe kom je hier binnen?’ vraag ik verward en angstig. De man grijnst. ‘Ik heb dit al heel lang gepland.’ Een schok van herkenning gaat door me heen. Die stem zal ik overal herkennen. Nooit had ik gedacht dat ik hem weer zou zien. Maar hier staat hij, recht voor me. Met een geweer. ‘Nathan,’ zeg ik met op elkaar geklemde kiezen. Hij grijnst en trekt met een hand zijn bivakmuts af. ‘Dus je herkent me nog, princess?’ ‘Noem me niet zo,’ bijt ik hem toe. Hij glimlacht alleen nog maar breder. ‘Maar vroeger hield je er zo van, princess.’ Ik knars met mijn tanden en bal mijn handen tot vuisten. ‘Dat was totdat je me verkrachte en me bond en blauw sloeg, eikel.’ Zijn glimlach gaat over in een enge grijns en ik ril. ‘Waarom moest je het toch uitmaken?’ Ik adem scherp in door mijn neus. ‘Wat zei ik nou net!’ gil ik dan. Hij haalt zijn schouders op en strijkt over het geweer. ‘Zo erg was dat toch niet?’ Mijn nagels duw ik in mijn handpalm. ‘Je maakt een grapje zeker?’ Hij schud zijn hoofd. ‘Je bent ziek, Nathan. Ziek.’ Hij haalt weer zijn schouders op. ‘Ik vind het echt jammer dat je me verliet, Sharon. Ik hield van je. Dat doe ik nog steeds, trouwens. Van je houden.’ Ik kijk over zijn schouder en zie Harry aan komen lopen. Hij kijkt op en zijn mond valt open. ‘Wat de hell mate!’ schreeuwt hij boos. Nathan draait zich om en kijkt Harry aan. Die komt woedend dichterbij. ‘Laat haar met rust en verdwijn uit ons huis.’ Zijn kaaklijn is duidelijk zichtbaar en een ader in zijn nek klopt gevaarlijk. Nathan kijkt me even aan en richt zijn blik dan weer op Harry. ‘Heeft ze je niet verteld wie ik ben, maat?’ Harry’s ogen schieten voor een seconde naar mij, maar dan richt hij zich weer op Nathan. ‘Het boeit mij geen ene fuck wie je bent. Verdwijn. Uit. Ons. Huis.’ Nathan grijnst en richt het wapen dan op Harry. Hij schrikt zichtbaar. ‘Ik denk dat het makkelijk praat als je even naast je lieve vriendinnetje gaat staan. Ik wil haar namelijk kunnen aankijken.’ Harry heft zijn handen en schuifelt langs Nathan naar mij toe. Zodra hij bij me is trekt hij me beschermend achter hem. ‘Sharon, misschien kan je je vriendje even uit leggen wie ik ben?’ Ik kijk naar Harry en die kijkt me even aan, dan richt hij zijn blik weer op Nathan. ‘Ze hoeft helemaal niks. Niet als ze dat niet wilt.’ Nathan lacht kort en gebaart met zijn geweer naar Harry. ‘Ga aan de kant.’ Harry slikt maar neemt dan een stap opzij. ‘Kijk, nu kan ik tenminste mijn geweldige vriendin weer in de ogen kijken.’ Mijn kaak verstrakt. ‘Ik ben je vriendinnetje niet, Nathan.’ Hij schud alleen maar zijn hoofd. ‘Wat zijn jullie toch ongelofelijk koppig. Maar goed, zal ik het verhaal dan maar vertellen?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Dit hoeft hij niet te weten.’ Nathan negeert me. ‘Zie je, Harry. Ooit was ik samen met je prachtige vriendinnetje daar,’ met zijn geweer gebaart hij naar mij. ‘En ze was toen al net zo prachtig als nu. Ik had zo mijn behoeftes, snappie? Ze wilde alleen niet meewerken, dus ja…’ Harry’s kaak verstrakt zo mogelijk nog meer. ‘Dus je hebt haar verkracht?’ Hij spuugt het uit en balt zijn vuisten. Nathan knikt alleen maar. ‘Ze maakte het uit, jammer genoeg, en toen raakte ik haar kwijt.’ Hij strijkt over zijn geweer. ‘Totdat ik haar een jaar geleden weer vond. Ik vond een huis,’ hij gebaart door de ramen naar het appartement tegenover die van mij, ‘dicht bij haar. Kon haar zo observeren.’ Harry maakt een geluidje van afzicht. ‘Alles ging goed, totdat jij en je maatjes in beeld kwamen. Niemand mag haar hebben, alleen ik, dus ik begon te plannen. En te plannen.’ Ik sla mijn armen om mezelf heen en ril. ‘Ik dacht eerst, laten we Harry vermoorden, maar nu ik weet dat ze ook nog eens zwanger is, weet ik iets veel beters…’ Zijn stem drijft weg en hij grijnst. Dan gebeurt alles heel snel. Harry springt op hem af en ze vallen samen op de grond. Ik sla mijn handen voor mijn mond en slaak een gesmoorde gil. Ze vechten even, maar Nathan overmeestert hem echter al snel. Hij trekt Harry aan zijn haar en zijn hoofd kantelt naar achteren. ‘Dat had je nu niet moeten doen, Harry.’ Hij pakt hem stevig beet en laat hem naar mij kijken. ‘Zie je haar? Zie je hoe mooi ze is? Hoe ze ademt?’ Hij richt zijn geweer op mij. ‘Dat zal straks allemaal verdwijnen.’

Harry Styles POV
Nathan heeft me stevig vast en dwingt me om naar Sharon te kijken. Enkele tranen lopen over haar wangen. ‘Zie je haar? Zie je hoe mooi ze is? Hoe ze ademt?’ fluistert hij hard in mijn oor. Ik weet zeker dat Sharon het ook heeft gehoord. Woedend probeer ik me los te rukken, maar hij is te sterk en richt zijn geweer op Sharon. ‘Dat zal straks allemaal verdwijnen.’ Ik voel het bloed uit mijn gezicht verdwijnen. ‘Ho-hoe bedoel je?’ breng ik uit. Hij grinnikt en trekt ons van de grond. ‘Well, zie je dit schatje?’ Hij beweegt het geweer voor mijn neus heen en weer, ‘En zie je dat schatje?’ Nu gebaart hij weer op Sharon. ‘Met maar een beweging van mijn vinger zal een kogel haar lichaam doorboren en zal het leven uit haar wegvloeien.’ De tranen die over Sharon haar wangen lopen verdubbelen zich. ‘Alsjeblieft, niet doen,’ smeekt ze. Nathan grinnikt alleen maar. ‘Nog wat laatste woorden voor haar, Harry?’ Tranen lopen langzaam over mijn eigen wangen. ‘Ik hou van je, Sharon.’ Ze knikt. ‘Ik hou ook van jou, Harry.’ Nathan grinnikt en ik probeer me nogmaals los te worstelen. ‘Nou, zeg maar dagdag tegen je liefje.’ Met mijn laatste wanhopige krachten probeer ik me los te worstelen, maar de oorverdovende knal klinkt al door het appartement. Mijn ogen worden groot en ik zie Sharon naar de grond zakken. Nathan laat me los en snel als een slang grijp ik hem bij zijn keel. Ik voel de kracht die mijn donkere kant me geeft door me heen stromen. Langzaam begin ik kracht te zetten. ‘Je hebt haar vermoord, jij…jij..’ Nathan grijnst alleen maar en met een woedende schreeuw draai ik zijn nek om. Levenloos zakt hij naar de grond en ik laat hem los. Dan snel ik naar het lichaam van Sharon en kniel naast haar neer. Haar gezicht pak ik tussen beiden handen. ‘Alsjeblieft, alsjeblieft zeg me dat je me hoort.’ Er komt geen reactie en ik kijk naar de plek waar hij haar heeft geraakt. Het is haar hart. Ik begin te snikken en beveel haar om bij te komen, om me niet in de steek te laten. Maar diep, diep van binnen weet ik dat ik te laat ben.
Ze is dood

Reacties:

1 2

Chayenne zei op 25 dec 2013 - 4:43:
Omfg . Neenenenenenenenneneneee ze waren zo gelukkig samen! Ik had gehoopt dat er een vervolg kwam sniksniksnik

justmissF24 zei op 23 dec 2013 - 10:27:
Omg zo ergg !!

RivLovee zei op 22 dec 2013 - 10:35:


POEP JOU IV, NEEEEEE, ZO EINDIG JE NIET!!! GRRRRRRRR

1Dtjetanya zei op 22 dec 2013 - 0:33:
o-m-g....ik zit hier sirri te huilen... waarom? je verhaal is zo ongelooglijk zielig en zo goed geformuleerd!!! ke bent echt een geweldige schrijfster
xxx

LoisLove1D zei op 21 dec 2013 - 23:29:
OMG NEE NEEE NEEE SHAROON SHARON I'M CRYING