FanFic.nl

Moonlight

Hoofdstuk 1

POV Rosalie
"Je brengt onze hele familie in gevaar, doe niet zo egoïstisch!"

Ik trilde van woede, natuurlijk kon ik dat in bedwang houden, maar ik gokte dat het er op deze manier wat dreigender uit zag.

"De enig die egoïstisch is, Rosalie, ben jij. Je denkt altijd alleen aan jezelf, en ik kan het weten." zei Edward.

Het irriteerde me dat hij zo rustig bleef, ik zou het liefst zijn kop er nu terplekke afrukken. Boos keek ik naar Emmett. Hij hield heel even mijn blik vast, en keek vervolgens de andere kant op. Van hem kon ik duidelijk geen hulp verwachten.

“Blijf dan een keer uit mijn hoofd.” siste ik boos terug.

“Met alle plezier, maar helaas is dat niet zo makkelijk als je denkt. Niet dat ik van jou verwachtte dat je je in iemand anders kan inleven, het zou dan namelijk voor het eerst zijn dat je aan iemand anders zou denken.”

Nu ging hij te ver, ik viel hem aan over tafel, maar voor dat ik hem kon wurgen voelde ik dat ik werd tegengehouden. Jasper had zijn armen van achter om mijn middel geslagen, en hield me in bedwang. Boos trapte ik achterwaarts tegen zijn been, maar hij hield me in een ijzeren greep. Hij trok me terug naar achter en zette me weer op mijn stoel. Iedereen staarde me verwonderd aan, behalve Alice, zij staarde verwonderd naar Jasper.

“Edward jij bent niet in de positie om ook maar iemand iets te verwijten, dus laat Rosalie er buiten.” Zei Jasper met een kalme stem.

Edward staarde Jasper een paar seconden aan, en zijn gezichtsuitdrukking veranderde, hij keek hem nu woedend aan.

“Dat sta ik niet toe! Ik hou je tegen, als je dat maar weet!”

Jaspers gezichtsuitdrukking was hard. “Het zou een hoop oplossen, geen gedoe, niemand zou het merken. Ik beloof je dat ik het snel doe, ze merkt het waarschijnlijk niet eens.”

“Dat laat je, je doet haar nie….”

Alice kapte Edward midden in zijn zin af. “Jasper? Wil je haar alsjeblieft niets aandoen? Bella en ik worden later goede vriendinnen, en ik zou het niet zo leuk vinden als je haar vermoord.”

Edward klemde zijn kaken boos op elkaar. “Alice er moet nog een optie zijn.” Gromde hij.

“Nee Edward, of je vermoord haar of ze word één van ons, ik zie geen andere opties.”

“Je ziet wel eens vaker iets niet.”

“Dat is niet haar schuld, Alice houd alles voor ons in de gaten, en je kan niet verwachten dat ze overal op kan letten.” Zei Jasper.

“Rustig Jasper,” zei ik, “Je weet dat Edward nog maar 17 is en dus nog in zijn pubertijd zit, hij heeft vast een hormoon aanval, dat kan je hem niet kwalijk nemen.”

“goh Rosalie, dat dat mogelijk is, ik dacht dat dat niet kon. Dat is toch ook de reden dat jij geen kind kan krijgen, of heb ik het nou mis?” zei Edward vals.

Die kwam hard aan. Ik voelde woede in me opborrelen. Ik maakte me klaar voor nog een aanval op Edwards keel, maar dit keek voelde ik Emmetts sterke armen om me heen. Hij trok me dicht tegen hem aan, en hield me stevig vast.

“Edward, nu ga je te ver.” Zei Carlise, “Misschien is het tijd om dit gesprek te stoppen en naar school te gaan.”

Hij had gelijk, het was al laat. We wisselde nog wat hatelijke blikken uit en liepen alle vijf naar boven om ons om te kleden.

POV Alice
“Al?” Jasper stond tegen de muur van onze slaapkamer geleund. “Het spijt me oké, ik vind gewoon dat dit te gevaarlijk gaat worden. Ik wil niet dat jij in gevaar bent.”

Ik rolde met mijn ogen. “Jazz ik kan voor mezelf zorgen, ik heb het jaren lang alleen zonder jou gered. Je bent echt te overbezorgd, laat Edward ook een keer verliefd worden.”

“Ik weet dat hij van dat meisje houd, maar het is niet zoals ik van jou houd, of hoe Emmett van Rosalie houd. Ik weet wat hij voelt, maar ik weet ook dat ik meer van jou houd dan hij van haar.”

Ik zuchtte, ”Tuurlijk Jazz.”

Voor dat ik het wist nam Jasper mij in zijn armen, hij tilde me op en zoende me zacht op mijn mond.

“Ik hou van je Alice.”

“Ik ook van jou.” Fluisterde ik.

Ik wierp een blik op de klok. Over vijf minuten moesten we in de auto zitten. Ik maakte me los uit Jaspers omhelzing.

“Jazz we moeten naar beneden, het is tijd voor school.”

Jasper trok me razendsnel weer tegen zich aan. “We kunnen ook een dagje spijbelen.” Zijn ogen glinsterde, en ik wist best wat hij wilde.

“Nee, geen goed idee. Ik heb vandaag twee toetsen.”

“sinds wanneer kan jou dat iets schelen.” Mompelde hij.

“Sinds ik geen zin heb in dezelfde dingen als jij.”

“Oh.”

Ik pakte Jaspers hand en trok hem mee naar beneden. Rosalie en Edward stonden alweer ruzie te maken, dit werd een leuke rit naar school.
Edward zat als eerste in de auto, hij kon vast niet wachten om Bella weer te zien. Rosalie mompelde iets wat leek op ‘stom dwaas puberjoch met de hersens van een garnaal’ en stapte ook de auto in. Jasper stapte ook in de auto, en ik volgde hem. Toen we eenmaal in de auto zaten klom ik op zijn schoot.

“Jasper, kan je alsjeblieft je gedachtes onder controle houden?” vroeg Edward geïrriteerd.

Jasper keek Edward schaapachtig aan, waarna Edward zicht boos omdraaide en vol gas gaf.

Eenmaal op school stapte Edward meteen de auto uit en liep rechtstreeks naar Bella.

“Eindelijk, dat is weer een malloot minder, het gemiddelde IQ in deze auto is ineens enorm gestegen.” Zuchtte Rosalie.

We stapte allemaal de auto uit. Ik nam afscheid van Jasper, Emmett en Rosalie, die allemaal een jaar hoger zaten dan ik. Snel liep ik naar mijn eigen gebouw. Ik liep naar het lokaal waar ik Frans had en plofte neer op een krakkemikkig stoeltje. Dit werd een lange dag.

Het nadeel van dat ik een jaar lager zat dan Jasper, Emmett en Rosalie was dat ik nooit les had met Jasper. Het andere nadeel was dat ik wel les had samen met Edward.

Ik bracht deze les door, net als al mijn andere lessen. Ik spitte de toekomst door. Edwards toekomst was frustrerend hij kon maar niets beslissen. Die van Rosalie was een beetje eentonig. Emmett, kijken in de spiegel en ruzie maken. Emmett deed ook niet veel speciaals. Hij vocht vooral met beren. Jasper was vooral met mij bezig. Daar interesseerde ik me wat meer in.

Ik was blij toen de bel eindelijk ging. Op naar het volgende doodsaaie uur.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.