FanFic.nl

It all started in england

hoofdstuk 5

Ik schrok wakker. Het was half 3 in de nacht. We waren een dag geleden weer thuisgekomen naar een weekje op vakantie in Engeland. Ik miste Liam en de andere boys verschrikkelijk erg. Zo erg dat ik er niet van kon slapen. Automatisch greep ik naar mijn telefoon om Liam te bellen. Nee. Zei ik tegen mezelf. Hij slaapt nu vast en je wilt hem niet wakker maken. Ik zuchtte en ging weer liggen. Ik opende Whatsapp op mijn telefoon. Ik scrolde tussen de gesprekken van Liam en mij. Zodra ik was geland hadden we met uitzondering van de nacht non-stop met elkaar gepraat. Ik las de gesprekken terug en ik kreeg weer vlinders in mijn buik. Ik moet weer in slaap gevallen zijn. Want toen ik veel later weer wakker werd. Lag mijn telefoon op de grond. En ik ook bijna. Ik ging goed liggen en rekte me uit. Ik had best wel honger en had zin in ontbijt. Dus ik slofte naar beneden. 'Goedemorgen'. Zei ik zodra ik beneden was tegen Max. Amy was waarschijnlijk al naar haar werk. Ze was 21 en sinds twee jaar afgestudeerd. Max was 24 en had ook een baan. Ik ben 16 en moest als enigste nog naar de middelbare school. Gelukkig had ik nog twee weken vakantie. Het is niet dat ik school haat. Maar ik hou er ook absoluut niet van. Punt een is dat ik helenmaal geen vrienden heb. Ik zit altijd alleen in de pauze's. Zonder het excuus van een studienerd te zijn. Want erg slim was ik ook niet. Ik was gewoon een loner. Zo noemde iedereen me ook Loner. Nooit gewoon Nikki. In het begin had ik hier dan ook heel erg veel moeite mee. Maar nu ben ik er wel aan gewent. 'Hoelaat moet je naar je werk.' vroeg ik aan max toen ik voor mezelf thee aan het zetten was. 'Ik heb vandaag vrij dus niet.' van dat nieuws werd ik wat vrolijker. Ik was dus niet de hele dag alleen. Ik zette de tv aan en zapte door verschillende zenders. Ik stopte toen ik op MTV de videoclip van Story of my life zag. 'He, dat zijn toch de One direction jongens?' vroeg Max. 'Stttt' was mijn andwoord. 'Ja dus.' Merkte hij op. ik begon mee te zingen. The story of my life i take her home. I drive all night to keep her warm and time. Is froooozen. Max stootte me aan. 'Wat!'. riep ik geïrriteerd. 'Je telefoon'. zei hij alleen maar. Ik greep naar mijn telefoon en zag dat Harry belde. ik nam op.
Nikki: 'hey met nikki.'
Harry: 'Hey met Harry, Hoe gaat het?'
Nikki: 'Het gaat wel ik mis jullie. Hoe gaat het met jou?''
Harry: Het gaat goed, Maar ik mis jou ook hoor. En daarom bel ik. Ik heb een verrassing voor je.'
Nikki: 'Verrassing? moet ik bang worden.'
Harry: Nee joh onze verrassingen zijn nooit eng.'
Harry grinnikte.
Harry: 'Maar ik wil dat je mij om drie uur vanmiddag belt.'
Nikki: 'Uhm.. oke.'
Nikki: Oke, Ik moet nu weer ophangen doei.'
Harry: 'doei'
Ik keek op de klok en zag dat het pas 11 uur was. Nog 4 uur. 'Amy komt vanmiddag vroeg thuis.' Zei Max opeens. 'Hoezo?' meestal kwam ze zo rond 5 uur thuis. Ze was nog nooit vroeg naar huis gekomen. Ik dacht er verder niet over na en liep naar boven. ik besloot om mijn lievelingsfilm alweer te gaan kijken The mortal instruments city of bones. Ik hoopte dat het voor afleiding zorgde. Het werkte. Voor een tijdje. Jamie campbell bower is zo knap. Dacht ik bij mezelf. Maar liam is knapper. het ging een tijdje zo door. Bij alles wat ik dacht kwam hij naar voren. En toen de film was afgelopen had ik hem wel 100 keer in mijn gedachtes naar boven gebracht. Ik sloot mijn Laptop af en liep naar beneden. Het was 2 uur. Ik zag dat Amy al thuis was gekomen. 'Hey.' zei ze zorda ik haar zag.' 'Hey, waarom ben je zo vroeg thuis'. Ze keek onopvallend naar de klok. Dat zeg ik je straks wel.' zei ze. Ik haalde een wenkbrouw op.'Zeg het nu gewoon waar wacht je op.' ze knikte. 'Later.'. 'best.' Ik merkte dat ik chagerijnig van haar werd. Ze deed nooit zo. Ik keek op de klok en zag dat het pas 4 over twee was. De tijd ging zo ongelofelijk sloom. Daar werd ik nog chagerijniger van. Ik wou dat ik Liam kon bellen. Of Niall, Zayn, Louis en Harry. Ik weet zeker dat ik daar weer helemaal vrolijk van werd. Maar helaas moet ik nog 56 minuten wachten. Ik vroeg mezelf eigenlijk wel af waarom ik tot 3 uur moest wachten. Ik liep naar de bank en staarde uit het raam. Er kwamen drie verhuiswagens langs rijden. Ze leken naar het grote huis aan het einde van de straat te gaan. Verderop liep een kat. Een tijdje keek ik hoe hij een paar vogels achterna zat. Maar ook dat ging me vervelen. Ik ging weer recht zitten en zocht naar de afstandbediening. Ik besloot om maar wat tv te gaan kijken. En dat werkte, voor ik het wist was het 3 uur. Ik pakte mijn telefoon en belde Harry op.
Harry: Met Harry
Nikki: heej, met nikki.
Harry: Heej. Jij wilt zeker de verrassing weten.
Nikki: Wat, waarom denk je dat
dat moest sarcastisch klinken. Maar het klonk heel raar doordat ik zo benieuwd was.
Harry: Hmm... gokje.
Nikki: Vertel nou maar!
Harry: Oke, Ik wil dat je al je spullen pakt. Als je dat hebt gedaan loop je naar de brievenbus. Je opent de envelop die er dan in zit. Als je dat hebt gedaan bel je Niall.
Huh? Mijn spullen pakken. Ik snapte er helenmaal niks meer van.
Nikki: waarom moet ik mijn spullen pakken?
Harry: wacht af.
Pieppieppiep. Hij had opgehangen. Ik twijfelde. Zal ik mijn koffers pakken. Ik had geen idee wat ik ging doen. Maar ik was echt heel benieuwd naar wat hij van plan was.

Reacties:

1dforeverxmx zei op 23 dec 2013 - 22:11:
Nu ben ik nog nieuwschierigger!!
Ik kan niet wachten, haha!
X