FanFic.nl

It started with an elevator|| Niall Horan [Afgerond]

Eleven~Marry me?

Ik zucht diep en trek mijn benen onder mijn lichaam. ‘Dus, wat doe je hier?’ zegt Liam, hiermee de stilte brekend. ‘Ik ben hier op vakantie. Mijn ouders hebben het betaald,’ antwoord ik beleefd. ‘Dat is leuk. Hoe lang ben je hier al?’ vraagt hij. ‘Ehm, ik denk zo’n vier dagen?’ Liam trekt een scheef gezicht. ‘Waarvan je er dus een stuk of twee, drie in een lift heb gezeten.’ Ik haal een schouder op en zucht. ‘Er is niet veel aan te doen.’ Hij knikt instemmend en we zuchten allemaal. ‘Waar blijft Paul? Ik heb honger,’ zeurt Niall. Ik grinnik en schud mijn hoofd met een glimlach. De jongens rollen hun ogen en Louis klopt Niall op zijn knie. ‘Hij komt er zo aan Niall en het zal vast niet lang duren, dan kunnen we daarna wat eten.’ Niall knikt timide en begint wat te neuriën. Verveeld pak ik mijn telefoon uit mijn zak en ontgrendel hem. Ik bekijk alle berichten die ik heb gemist en beantwoord ze, iedereen vertellend dat ik nog leef. Dan ga ik naar mijn fanaccount en maak een nieuwe tweet aan. Diep adem ik in en uit en stuur er dan een tweet uit. I’m going to delete this twitter. Personal reasons. Goodbye, my loves. Die persoonlijke redenen zijn natuurlijk het feit dat ik nu vrienden ben met Niall. Als hij ooit mijn fanaccount vindt…. Ik ril al bij de gedachte. Snel ga ik naar instellingen en met een druk op de knop is mijn fanaccount verwijdert.

Vervolgens ga ik naar mijn persoonlijke twitter en stuur er een tweet uit. As you know, Niall Horan was locked up in an elevator with a girl. That was me. Congrats, you found me Ik zucht weer en laat mijn hoofd op en armleuning rusten. ‘Ismay, gaat het wel?’ vraagt Niall bezorgd. Ik kijk hem aan en haal mijn goede schouder weer op. ‘Ik weet het niet.’ Bezorgd staat hij op en hurkt naast de love seat. ‘Wat is er dan?’ Ik laat hem de tweet zien en hij slaat zijn armen om me heen. ‘Je hebt het juiste gedaan. Maar weet je zeker dat je er klaar voor bent?’ Ik antwoord niet en verberg mijn gezicht in zijn schouder. Hij wrijft over mijn rug en fluistert zachtjes in mijn oor. ‘Wat is er?’ klink de stem van Louis bezorgd. Niall vertelt hun mijn twitter naam en zegt dat ze maar naar de laatste tweet moeten kijken. Even is het stil, dan klinken er vier paar voetstappen en word ik verzwolgen in een groepsknuffel. Zwakjes glimlach ik en geef ze één voor één een knuffel terug. ‘Dank je.’ Ze glimlachen alleen maar naar me en knikken. Dan gaat de deur open en loopt Paul naar binnen. De jongens gaan snel weer op hun plek zitten, behalve Niall. Hij blijft naast ze zitten en blijft geruststellend over mijn rug wrijven. ‘Goed.’ Paul klapt in zijn handen en kijkt de jongens een voor een aan. ‘Ik wil jullie graag nog eens benadrukken dat jullie niet alleen in het hotel mogen ronddwalen.’ Zijn blik blijft hangen op Niall en die kijkt beschaamd naar de grond. ‘Jullie hebben ook genoeg eten hier in de kamers, dus als je honger hebt hoef je niet helemaal naar beneden. Gelukkig is het voor Niall nu goed afgelopen, maar dat komt alleen doordat Ismay erbij was.’ Ik bloos en kijk naar Niall. Die glimlacht lichtjes en plaatst een kus op mijn hand. ‘Nou, dat was het wel. Kom, dan gaan we eten.’ Niall juicht en ze staan allemaal op. Vertwijfeld blijf ik zitten, niet wetend of ik nou mee mag/moet of niet. Niall glimlacht breed en pakt mijn hand vast. ‘Kom.’ Ik glimlach naar hem en hij trekt me overeind. Onze handen nog steeds verstrengeld verlaten we de kamer. De anderen stappen de lift in en Niall kijkt me aan. Zachtjes schud ik mijn hoofd en samen lopen naar de trap. Niall hurkt voor me neer en kijk me zijlings aan. ‘Kom je?’ Verbaasd kijk ik hem aan en hij lacht. ‘Je zei toch dat ik je de volgende keer een piggyback ride moest geven?’ Ik lach en spring op zijn rug. Hij pakt mijn bovenbenen stevig vast met zijn handen en begint dan de trappen af te lopen. Mijn kin laat ik op zijn schouder rusten en hierdoor raken onze wangen elkaar bijna aan. ‘Niall, wat zijn we nu?’ vraag ik. Niall haalt zijn schouders op en draai een bocht om. ‘Geen idee. Vrienden? Beste vrienden?’ Ik glimlach en plaatst een kus op zijn wang. ‘Beste vrienden?’ Hij geeft een kneepje in mijn bovenbenen en knikt. ‘Beste vrienden.’

Uiteindelijk belanden we dan eindelijk beneden. De jongens zuchten overdreven en Louis kijkt op zijn onzichtbare horloge. ‘Hèhè, dat duurde wel lang zeg.’ Ik zit nog steeds op Niall’s rug en verkoop Louis een klap voor zijn hoofd. ‘Shut up.’ Hij wrijft over zijn hoofd en met zijn allen lopen we richting het restaurant. ‘Ben ik niet zwaar?’ vraag ik aan Niall. Die schud zijn hoofd en maakt een huppeltje. Ik slaak een klein gilletje en lach dan. Hij lacht ook en we lopen het restaurant in. Ik kijk snel het restaurant rond, in verschillende hoeken staan bodyguards. De anderen mensen in het restaurant kijken verstoord op en sturen ons vermanende blikken. De boys trekken zich er echter niks van aan en kletsen vrolijk door. Zachtjes giechel ik en Niall draait zijn hoofd. ‘Wat is er zo grappig?’ Ik giechel weer. ‘Nou ja, al die mensen kijken jullie aan en jullie kletsen gewoon door,’ zeg ik zachtjes. Niall haalt zijn schouders weer op. ‘Ze hebben zeker nog nooit jonge mensen gezien.’ Ik barst in lachen uit en klem me stevig vast aan zijn lichaam, voorkomend dat ik eraf val. Hij grinnikt wat en zet me dan neer. ‘Uwe tafel, mijne dame.’ Ik lach om zijn verschrikkelijk taalgebruik en ga zitten op een stoel. Niall komt aan mijn rechterkant zitten, Louis aan mijn linkerkant. Tegenover me zit Harry en daarnaast zitten Liam en Zayn. Harry knipoogt naar me en ik rol met mijn ogen, hem daarna een shop tegen zijn scheen verkopend. Zijn gezicht vertrekt en ik verberg mijn giechels achter mijn hand. Al snel komt er een serveerster aangelopen. ‘Goedenavond hoe kan ik u-Oh my god jullie zijn One Direction!’ Het meisje gilt en de jongens zuchten lichtjes. ‘Dat klopt. Zij zijn One Direction. Maar goed, je vroeg hoe je ons kon helpen?’ zeg ik tegen het meisje. Het meisje zend me een dodelijk blik. Ik glimlach zoetjes terug en kijk even snel op de menukaart. ‘Voor mij graag een ijsthee. Dat is je werk toch? Onze bestelling opnemen?’ Ze knikt en zend me nog eens een dodelijk blik. Ik grijns terug en de jongens bestellen ook wat te drinken. Zodra ze weg is barsten ze alle vijf in lachen uit. ‘Oh my god, Ismay. Dat was ge-ni-aal,’ lacht Liam. Louis geeft me lachend een knuffel. ‘Jij bent een meisje van mijn hart. Marry meeeee.’ Ik lach en peuter zijn armen van mijn lichaam. ‘Heel graag, Louis. I’ll marry you.’Hij doet een overwinningsdansje op zijn stoel en plaatst een slobberige kus op mijn wang. De anderen lachen terwijl ik het slijm van mijn wang veeg. Daarna vervallen in we geklets over van alles en nog wat, wachten op ons drinken.

Reacties: