FanFic.nl

Twilight hongerspelen crossover: wat als alles anders was...

Maak me mooi

Sorry dat het zolang geduurd heeft voordat ik dit heb gepost en ik hoop dat mensen nog trouw dit lezen. Hopelijk zijn jullie blij met dit hoofdstuk, en ik zal proberen om vaker te updaten.

Na het ontbijt duurt het niet lang voordat we het Capitool binnenrijden. Peeta rent meteen naar het raam terwijl zijn ogen bijna uit zijn hoofd lijken te vallen. En dan merk ik het zonlicht op. Zachtjes vloek ik. Hoe kon ik dat nou vergeten zijn? Het is altijd zonnig in het Capitool,en het is niet alsof vandaag een uitzondering is. Voorzichtig loop ik naar het raam, terwijl Haymitch gelukkig als enige naar me kijkt. Langzaam til ik mijn arm op tot hij in het licht is. Ik verwacht dat mijn huid gaat sprankelen, zoals normaal gebeurt als ik aan direct zonlicht word blootgesteld. Tot mijn verbazing blijft mijn huid echter zijn normale, witte kleur. Rustig loop ik naar Haymitch toe. "Is het zonlicht in het Capitool kunstmatig?" fluister ik hem in het oor. Haymitch geeft me een onopvallend knikje. Met een zucht van verlichting adem ik uit. Hier in ieder geval niet het gevaar dat het zonlicht me onthuld.

Ik loop naar het raam toe waar Peeta uitbundig staat te zwaaien. Voor mij is het niet de eerste keer dat ik het Capitool in het echt zie, al is het wel de eerste keer in daglicht. Peeta kijkt echter zijn ogen uit. "Alles is zoveel groter in het echt" fluistert hij. Zachtjes moet ik lachen. Ergens kan ik het wel begrijpen dat het Capitool overweldigend is voor een menselijke jongen die zijn hele leven al in district 12 woont. Rustig kijk ik naar de uitbundige mensen die al helemaal enthousiast worden bij het zien van de tributentrein.

Na op het station te zijn aangekomen worden we direct naar het Correctiecentrum gebracht, waar mijn eigen voorbereidingsteam me zal klaarmaken tot ik mijn stylist ontmoet. Wanneer ik mijn kleren heb verruild voor een kledingstuk dat wel wat weg heeft van een ziekenhuisjurk, moet ik op een tafel gaan liggen zodat mijn voorbereidingsteam met me kan beginnen. Ze stellen zich aan me voor als Venia, Octavia en Flavius. Als Venia wilt beginnen met mijn benen, slaakt ze een verrast kreetje. "Ze zijn al helemaal kaal en glad!" roept ze uit. Terwijl ook de andere twee mijn benen inspecteren, verzin ik snel een excuus voor mijn gebrek aan lichaamshaar. "Als een van de weinige rijke gezinnen in district 12, hou ik wel mijn beharing in controle." zeg ik tegen ze.

"O sorry Bella, maar we zijn nog nooit iemand uit district 12 tegengekomen die haarloze benen had." zegt Venia snel.

"Ach, voor alles een eerste keer toch?" zeg ik met een glimlach, van binnen grinnikend om hun gebloosde gezichten, terwijl Octavia mijn ziekenhuisjurk inruilt voor een badjas.

Aangezien het ontharen normaal de meeste tijd kost, is mijn voorbereidingsteam in no time klaar. Het duurt dan ook niet lang voordat mijn stylist komt binnenlopen. Hij stelt zich aan me voor als Cinna. Hij ziet er opvallend normaal uit voor iemand uit het Capitool. Terwijl ik naakt voor hem sta, loopt hij snel om me heen.

"Goed, doe je badjas maar weer aan, dan kunnen we even praten over je outfit." zegt Cinna.

Na dat gedaan te hebben loop ik Cinna achterna naar een kamer waarin de achterwand helemaal van glas is, een beetje zoals ons oude huis in Forks er ooit uitzag. In de kamer staan twee banken aan beide zijden van een lage eettafel. Cinna gaat op de ene bank zitten en gebaart dat ik op de andere moet plaatsnemen. Als ik zit drukt Cinna op een knopje aan de zijkant van de tafel zodat er twee borden met eten naar boven komen. Aangezien ik het nooit kan verbergen dat ik niet eet met iemand die nauw op me let, Bedenk ik gauw een excuus. "Sorry, ik heb niet zo'n honger." zeg ik dan ook, waarna Cinna me meelijwekkend aankijkt.

"De zenuwen zeker?" vraagt hij. Opgelucht dat hij er geen vraagtekens bijzet, knik ik instemmend.

"Maakt niet uit," zegt Cinna. "Maar goed, Bella, even over je kleding voor de openingsceremonie. Mijn partner Portia is de styliste van je medetribuut, Peeta. En we zijn van plan om jullie bijpassende kostuums te geven. Zoals je weet worden daar altijd de speciale kenmerken van het district in verwerkt. Maar aangezien die onflatteuze mijnwerkersoutfits niemand bijblijft, dacht ik aan iets anders. Ben je bang voor vuur?"

"Eigenlijk is dat een van de weinige dingen waar ik bang voor ben" zeg ik naar alle eerlijkheid. Ik bedoel, als een van de weinige dingen die je voorgoed kan vernietigen is het best wel logisch dat ik het niet heb op vuur verwerkt in mijn kleding.

Cinna fronst verbaast. "O, dan denk ik dat we een probleempje hebben. Ik had namelijk bedacht dat jij en Peeta in outfits van nepvuur gingen. Huiverend bij het idee bedenken mijn razendsnelle vampierhersenen snel een alternatief voor mijn outfit. En dan heb ik het. "Wat als je een outfit zou maken waarbij het lijkt alsof we gloeiende kolen aanhebben, in plaats van het vuur zelf?" stel ik voor.

"Maar Bella, dat is een geweldig idee!" roept Cinna uit. "Dan kan ik er ook gelijk een veel elegantere jurk van maken, dat past veel beter bij je figuur. Ik zal het snel even gaan doorgeven aan Portia, zodat we op tijd de nieuwe outfits afhebben." Met die woorden loopt Cinna snel de deur uit.

Na een tijdje alleen in de kamer te hebben gezeten, komt Venia binnen met een eenvoudige maar kleurrijke jurk in haar handen.

"Hier, trek deze maar even aan terwijl je op Cinna wacht. We willen natuurlijk niet dat je kou vat." zegt ze terwijl ze mij de jurk aangeeft.

Blij dat ik wat anders kan aandoen dan de badjas die ik aanheb, loop ik naar het toilet dat zich in de hoek van de kamer bevind om me om te kleden. Wanneer ik terug kom zie ik dat Venia alweer weg is.

Na ongeveer twee uur door het raam naar buiten te hebben gestaard, denkend aan mijn familie, komt Cinna binnenlopen met een eenvoudige, maar elegante zwarte jurk. Nadat ik hem heb aangetrokken drukt Cinna op een klein knopje in mijn nek. Terwijl ik vol bewondering toekijk naar het snelle, geweldige werk dat hij heeft geleverd, begint de jurk oranjerood te gloeien. Voor mijn ogen ziet het er nogal simpel en nep uit, maar ik weet zeker dat het er geweldig uit zal zien in de ogen van de duizenden mensen die straks naar me zullen kijken in de openingsceremonie.

"Perfect." fluistert Cinna dan ook, waarna hij weer op het knopje drukt om de jurk weer uit te zetten. Hij geeft me een nieuwe badjas aan om over de jurk aan te trekken, zodat er geen make-up of iets anders op de jurk zal worden gemorst.

Hierna brengt hij me naar een kamer die aan de vorige grenst, waar hij me in een stoel zet en begint met mijn haren en make-up. Na ongeveer een uur ben ik helemaal klaar voor de openingsceremonie.

Reacties: