Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One way, or another? » Six
One way, or another?
Six
Emily Rose P.o.V.
Gelukkig hadden Niall en Harry aangeboden me te brengen, anders was ik hier nooit gekomen. De straten van London waren nog steeds onbekend terrein voor me, al woonde ik hier al meer dan een maand. Nog maar één keer had ik de tijd en de zin gehad om de stad te gaan verkennen, en toen was er iets tussengekomen. Er was iets tussengekomen met prachtige blauwe ogen en een superleuk Iers accent. Niall Horan. Niet dat ik het hem ook maar een beetje kwalijk neem dat ik nu nog steeds de weg niet ken, wat ik nu allemaal meemaak is veel leuker! Misschien kunnen de jongens me nog een keer rondleiden? Terwijl ik m'n hoofd lichtjes schud zodat niemand het verder opmerkt, zie ik Sarah zitten. Snel loop ik naar haar toe. Als ze hoort wat ik allemaal heb meegemaakt!
Ik vertraag m'n passen. Misschien kan ik het nog beter even voor me houden. Ik ken Sarah nog maar een week, misschien is ze niet eens te vertrouwen en weet de hele school het straks! Dan zou ik de jongens sowieso nooit meer onder ogen kunnen komen. Oké, ik zeg niks.
'Hey Em,' zegt Sarah als ik de stoel naast haar naar achter trek om erop te kunnen gaan zitten,'waarom kijk je zo moeilijk?'
'Niks, niks.. heb me gewoon verslapen.' antwoord ik duf.
Sarah haalt haar schouders op en kijkt weer in haar boek. Ik leg m'n handen op tafel en ga erop liggen met m'n hoofd. Nog nooit was ik zo moe geweest.
'Goed geleerd voor aardrijkskunde?' vraagt Sarah ineens. 'Huh, wat?' ik kijk op naar Sarah en zie dat ze nog steeds geconcentreerd is op haar boek. 'Aardrijkskunde, of je geleerd hebt.' 'Aardrijkskunde?' vraag ik verward, 'Waarom zou ik daarvoor leren als we niet eens een toets hebben?' 'We hebben een proefwerk.' 'SHIT!' Snel pak ik haar boek af en na 2 seconden denk ik al niet meer aan Niall, Harry en de andere jongens.
Samen met Sarah loop ik naar buiten. Het is koud, maar we hadden beiden geen zin in veel mensen om ons heen. En de enige manier om aan mensen te ontsnappen in de pauze, is door naar buiten te gaan in de winter. Klappertandend lopen we richtig een bankje. Zonder jas.
'Konden we nou echt niet even langs de kluisjes lopen om onze jassen op te halen? We worden ziek!' 'Mooi, hoef ik dat proefwerk ook niet te maken. Mooi meegenomen.' Sarah kijkt me geïrriteerd aan. 'Sorry, hoor. Maar je kan niet eens bij je kluisje komen als al die mensen daar zitten. Ik had geen zin om iedereen een gebroken been te bezorgen door eroverheen te lopen.' 'Ja, oke.. je hebt wel gelijk.' 'Weet ik.'
Ik kijk om me heen en merk nu pas op hoe prachtig deze omgeving is. Er zijn misschien geen mooie weilanden met alle kleuren bloemen, maar toch is het prachtig. De gebouwen alleen al. Ik had er altijd van gedroomd om in een stad te wonen, en nu is die droom gewoon uitgekomen! Niet alleen die droom, trouwens. Ik sta op en draai een rondje.
'Wat doe jij nou?' lacht Sarah. 'Ik inspecteer de omgeving.' Nadat ik nog een paar rondjes heb gedraaid val ik duizelig neer op het bankje. 'Ik heb het in ieder geval niet meer koud.'
'Hey..' wordt in m'n oor gefluisterd. Het scheelde niet veel of ik viel van het bankje. 'Laat me niet zo schrikken, jezus! Ik viel bijna van het...' m'n mond valt open. Wat doet hij hier nou weer? 'I'm sorry, babe.' hoor ik de stem van Niall zeggen. Ook Sarah's mond hangt wijd open. Allebei staren we Niall aan, hij glimlacht. Dan gaat de bel. Ik pak Sarah bij haar arm en trek haar mee naar binnen. 'Doei, Niall!' schreeuw ik nog snel.
Niall Horan P.o.V.
Verbaasd blijf ik achter. Ze leek niet blij om me te zien. Of was ze gewoon geschrokken? Net als haar vriendin. Weer glimlach ik even.
Waar zou ze vanmiddag eigenlijk heengaan? Ze was weggelopen en was gebracht met de auto. Ze kon nergens heen. Het liefst zou ik willen dat ze nog even bij ons blijft. Bij mij. Ik zou haar ook gewoon kunnen opwachten met de auto. De andere jongens vinden het vast niet erg als ze nog even blijft. Vooral Harry niet. Het eerste meisje die ik leuk vind, en Harry vindt haar ook leuk. Fijn. Misschien heeft hij ook wel het idee om haar op te halen van school. Ik kan maar beter nu actie ondernemen. Snel ren ik de school binnen en zoek de directeur op.
Na 20 bordjes te hebben gezien met onder andere "Leerlingenbegeleider", "Teamleider" en "Conciërge", zie ik het eindelijk.
Directeur
Na de eerste klop hoor ik al een 'Kom binnen'. Me afvragend of het wel gaat lukken, duw ik de deurklink naar beneden. 'Hallo, meneer.' 'En wie bent u?' 'Niall Hor.. Rose.' 'Niall Hor Rose?' 'Nee..' snel denk ik even na. 'Niall Hora Rose. Hora is m'n tweede naam..' onzeker spreek ik de woorden uit. De man kijkt me bedenkelijk aan en knikt dan even. 'Familie van Emily?' 'Precies. De broer.' Weer kijkt hij me bedenkelijk aan: 'Je lijkt anders niet erg op haar.' 'Ja, dat kan kloppen. Ik ben namelijk haar halfbroer.' 'Oh, tuurlijk.' 'Hoe kon ik dat ook vergeten. Emily haar halfbroer..' Ik glimlach opgelucht. Dan kijkt de man me streng aan. 'Vind ik anders erg knap, dat Emily een minuut geleden een halfbroer heeft gekregen die nu ongeveer 20 is. Oprotten jij!' De laatste twee woorden schreeuwt hij uit, waardoor er wat speeksel uit z'n mond schiet. Snel duw ik de deurklink opnieuw naar beneden en gooi de deur achter me dicht. 'Shit!'
Reacties:
Wow super, wat gaat hij bij de directeur doen btw? Snel verder xx
Haha, melding!!