Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Rebella Potter » Hoofdstuk 9: Lily+James?
Rebella Potter
Hoofdstuk 9: Lily+James?
De leerlingenkamer was leeg toen we aankwamen. We plofte op de lege stoelen bij de haard neer. "Jemig, wat een dag." mompelde Remus die afwezig in het smeulende vuur staarde, ik knikte. Sirius zat met een kussen te spelen. "Ik vindt wel, Reb, dat je nu helemaal bewezen hebt bij de Marauders te horen." Peter knikte heftig, "Echt wel!"
James grijnsde, "Ik heb dus gelijk gekregen..." hij trok veel betekend zijn wenkbrauwen op. "Waarmee?" vroeg Remus verward. "Met de Rebella het Wel waard is." "He? Waar doel je op Gaffel?" "Op ons eerste jaar." James leunde lui achterover in de kussens en vouwde zijn handen achter zijn hoofd. 'wat?" Peter fronste diep. Sirius keek zijn vriend van opzij aan alsof James in een meisje was verandert en Remus keek James aan alsof hij serieus overwoog te melden dat James zijn verstand had verloren. Als enige zat ik te lachen. "In ons eerste jaar zei ik tegen jullie dat Reb meer kon dan de meeste meiden en minstens net zo...roekeloos als wij. Julllie geloofden me niet. En nu nodigt Sirius haar uit." James had zijn ogen dicht en zat met een zelf voldane trek om zijn mond te grijnzen en schrok zich lam toen Sirius zijn kussen in zijn gezicht smeet.
Ik lachte luid en klapte dubbel.
Na een tijdje zeiden we elkaar goedennacht en wouden we naar bed toe gaan, maar toen het portretgat openzwaaide en professor Anderling naar binnen kwam op de voet gevolgd door de meiden van ons jaar bleven we verward staan. "Goedenavond." groette professor Anderling ons enigzins spottend. "Het zelfde professor," zei James vriendelijk. "Wat is er aan de hand professor?" vroeg Remus, altijd nog even braaf. "In feite niets, meneer Lupos. Een ding is er wel." professor Anderling liep met de meiden in haar kielzog de leerlingenkamer verder in. "Wanneer heeft u voor het laatst juffrouw Lupos gezien?" Remus fronste, "Twee dagen geleden denk ik, hoezo?" "Ze is sindsdien door niemand meer gezien." iedereen behalve Remus keek serieus en bezorgd, "O, maar als ze over een week er nog niet is, zou ik me pas zorgen maken professor. Mijn nichtje heeft regelmatig haar kuren, en weet zich dan op een of andere manier ontzichtbaar te maken, of ineens iedereen aan het huilen te krijgen, net waar ze zin in heeft."
Anderling leek er niet door gerustgesteld, "Weet u wat, professor, als ze overmorgen ofzo weer boven water komt zal ik haar zeggen dat ze u even moet inlichten over haar kuren." Anderling knikte, "Dat is een goed plan meneer Lupos." maar Lily, deed een stap naar voren, ""Remus, je hebt geen idee waar ze überhaupt zou Kunnen zijn?" Remus grinnikte, "Nee, Lily sorry, maar als Lizzie niet gevonden wil worden, wordt ze ook niet gevonden."
James die Remus even jaloers had aangekeken om het feit dat 'zijn' Lily, Remus wel met de voornaam uitsprak maar hem niet, klopte op Lily's schouder. "Wees gerust, schat, Lizzie komt wel weer boven drijven, Remus woord is meer waard dan heel goudgrijp bij elkaar." Sirius en ik knikte heftig en Peter voegde daar aan toe "En daarbij, het is Lizzie, je kunt moeilijk verwachten dat ze braaf doet wat wie dan ook van haar wil." ik lachte en Remus grinnikte om Lily's blik. "Potter," siste ze naar James die zijn hand nog steeds op haar schouder had liggen. "Ja, lieve?" vroeg James met glinsterende ogen. "Dekking," mompelde ik tegen Remus en Peter die het dichts bij me stonden. Ze knikten en doken met mij achter de bank. Ook de andere meiden doken weg. Alleen Sirius keek loom toe. "Laat me los." "Goed schat." ik trok mijn wenkbrauwen op, James die braaf deed wat Lily wou? Wat was hier in vredesnaam aan de hand?
James liet zijn hand van haar schouder naar haar rug glijden en Lily draaide zich naar James toe. Ik fronste, wat was Lily van plan?
PATS!
Dat dus, James sloeg dubbel toen Lily's rechterhand keihard zijn wang raakte en haar linkerhand zijn ribben. "En de rest van het jaar blijf je minimaal anderhalve meter van me vandaan, Potter!" Lily's stem was ijskoud. En James kon niks anders dan knikken en naar adem happen.
Ik kwam overeind en liep naar mijn broer toe.
"Eh, Lily..." begon ik aarzelend. "Wat?!" snauwde ze halverwege de trap. "Ik ben bang dat ik dit moet melden." antwoordde ik naar James wijzend. Over zijn wang sijpelde drie smalle stroompjes bloed. En James die nog steeds naar adem hapte, "Je hebt hem een rib gebroken." deedlde ik mee toen ze sarcastisch bleef kijken. "Dus?" "James heeft je misschien lastig gevallen. Maar om hem nou een rib te breken, is dat niet een beetje zwaar?" "Nee," ik keek haar met open mond na.
"Eh, heb ik iets gemist, meiden?" vroeg ik zacht. "Nee, hoezo?" vroeg Roos die ook bezorgd keek.
"Nou, zo...Zwadderichachtig is Lily anders nooit." mompelde ik. "Kom op, Gaffel, we gaan onze favoriete slaapzaal opzoeken." deelde Remus mee. Ik knikte de meiden toe en volgde toen mijn broer en zijn vrienden.
Lily was nog niet van me af.
Reacties:
ja Lilly moet je ook niet kwaad maken (een gebroken rib? Verdorie dat had ze beter ook met Voldemort gedaan)
*tamtamtaaam*
Dit is zo gaaf. Snel verder!
Xo