FanFic.nl

'goodbye' PAUZE

1: Don't Cry

'Wacht.' Sherlock's zachte stem klonk door de bijna lege gang. Molly draaide zich om een keek de man afwachtend aan. 'Nog gefeliciteerd...' fluisterde Sherlock, kijkend naar de diamanten trouwring om Molly's vinger. 'Oh... eh, bedankt. Ik ken hem van het ziekenhuis en we hebben elkaars ouders al ontmoet, we zijn gelukkig en- Ik heb geen idee waarom... ik dit je allemaal vertel. Sorry.' Molly wilde zich omdraaien, maar Sherlock pakte haar hand. De vrouw verstijfde en stond meteen stil. 'Ik hoop dat jullie erg gelukkig worden, Molly Hooper... Je verdient het.' Molly draaide zwijgend haar gezicht weer naar dat van Sherlock. 'D-dankjewel, dat is erg aardig.' Sherlock liet Molly's hand los, en zette een stap naar voren. Zijn mond vormde een glimlach, een glimlach die hij van zichzelf nog niet kende. Sherlock bracht zijn gezicht naar dat van Molly, en plantte een kus op haar wang. Molly wist niet of ze nu blij, of verdrietig zou moeten zijn. De man in de lange, zwarte jas wierp zijn blik op de deur aan het eind van de gang, en verliet het gebouw zonder nog één woord te zeggen. Hij liet Molly achter, de arme vrouw wist niet wat ze moest doen. Had ze gevoelens voor Sherlock? Moet ze haar huwelijk opgeven? 'Misschien is het gewoon mijn type...' fluisterde ze met een kleine glimlach, en ze vertrok. Molly liep de deur uit en merkte dat er een traan vanuit haar ooghoek, langzaam via haar wang naar beneden rolde. Ze zag Sherlock een eindje verderop lopen, zijn hoofd hing een beetje naar beneden. 'Ik moet hem vergeten...' stelde Molly vast. Dat is het beste, voor ons beide.


Song: When I Look At You - Miley Cyrus

Reacties: