Hoofdcategorieën
Home » One Direction » I Said Yes || A 1D Story [END] » H8 arme Quinn
I Said Yes || A 1D Story [END]
H8 arme Quinn
"Hoi papa," fluisterde ik zacht. Mijn vader stond op, de tranen stonden in zijn ogen. "Quinn," zei hij koel. Daar stonden we recht tegen over elkaar stil. Beiden zwegen we, gewoon omdat we niet wisten waar we moesten beginnen. "Het spijt me Quinn." Verbaasd staarde ik mijn vader aan, deze zag ik echt niet aan komen. Maar moest ik het wel geloven had hij daad werkelijk spijt van wat hij me al die jaren had aangedaan. "Ik heb echt spijt van alles Quinn, alsjeblieft geloof me," beantwoorde hij mijn gedachte. Hij zette een paar stappen in mijn richting. Uit voorzorg zette ik een stap achteruit "Sorry pap," fluisterde ik zacht. Verbaast keek mijn vader me aan " Waarvoor?". "Je hebt dit vaker gezegd, ik kan je niet meer geloven." Ik sloeg mijn ogen neer bij het zeggen van die woorden. Mijn vader protesteerde "Je moet me geloven," schreeuwde hij bijna. Maar ik geloof hem niet, zeker nu hij die woorden zo agressief uit spreekt. "Quinn!" Dreigend kwam hij dichterbij, tot dat hij bijna tegen mij aanstond. Zachtjes streek hij met zijn hand door mijn haar, waardoor een ongemakkelijk gevoel mijn lichaam vulde. "Je word steeds mooier, je lijkt op je moeder." Ik sloot mijn ogen en slikte bang voor wat er nu ging gebeuren. Ik voelde zijn adem dichter bij mijn gezicht. Ik werd steeds banger, maar ik moest sterk zijn. "Stoppen!" Maar hij luisterde niet, hij legde zijn handen op mijn heupen. Boos duwde ik hem van me af "Stoppen zei ik toch!" Dit keer schreeuwde ik het. Mijn vader begon zacht te grinniken, "Jij maakt een grote fout!" Ik fronste mijn wenkbrauwen en zette mijn handen in mijn zij , ik moest geen angst laten zien. "Waarom." zei ik zo kalm mogelijk. Mijn vader vader begon zacht te lachen, "Jou moeder maakte dezelfde fout, maar dat is haar duur komen te staan." Wat?! Dus hij was het? Heeft mijn bloed eigen vader mijn moeder vermoord?" Ik werd woedend, ik vloog naar mijn vader en duwde hem hard tegen de muur. "Klootzak! Met kut spijt,van mij mag je dood vallen," schreeuwde ik hard terwijl de tranen over mijn wangen rolde. Maar hij begon hard te lachen en hij duwde me van hem weg. Dreigend kwam hij op me af, maar toen vloog de deur open. Twee agenten stormde naar binnen en sloegen mijn vader in de handboeien. Jack kwam ook de ruimte binnen, "Voer hem weg mannen." De twee agenten knikte en trokken mijn vader mee,"Denk maar niet dat je van me af bent," schreeuwde hij nog, maar het drong niet tot me door. Huilend zakte ik in elkaar. Jack knielde naast me neer en sloeg zijn armen troostend om me heen. "Rustig maar, alles is voorbij," suste hij.
Uur later.
Zuchtend lag ik op mijn bed. Alles was voorbij eindelijk! Doordat er camera's in het kleine kantoortje hangen, hebben ze de bekentenis van mijn vader kunnen filmen. Hij is opgepakt en gaat waarschijnlijk voor jaren de cel in. Ik kon het nog steeds niet geloven, dat hij me elke avond misbruikte was tot daar aan toe. Maar dat hij mijn moeder vermoord heeft brak me in tweeën. Mijn bloed eigen vader, hoe kon hij! Jaren lang heb ik geloofd dat het een ongeluk was, maar dat was het dus niet. Zuchtend draaide ik me op mijn zei en staarde naar de foto op mijn nachtkastje. Het is mijn lievelings foto, omdat mijn moeder er precies op staat zoals ze was vrolijk, enthousiast. Er rolt weer een kleine traan over mijn wang.
"Quinn?" verbaast ging ik rechtop zitten, er werd weer op de deur geklopt. "Quinn zit je hier?" Ik herkende de stem, ik sloop naar de deur en keek door het kijk gat of hij het echt was. "Quinn please maak open we moeten praten!" Ja hij was het maar hoe weet hij dat ik hier zit? Daar kom je maar op een manier achter. Zuchtend opende ik de deur. "Ohw Quinn!" Hij rende op me af en knuffelde me stevig. "Quinn waarom, waarom heb je nooit wat gezegt? Waarom," fluisterde hij zacht. Ik begraaf mijn hoofd in zijn schouder, zachtjes begin ik te snikken...
------------------------------------------------------------------------------------------------
Wie is het en komt het goed?
Wat een enge vader! Bah maar btw supergoed geschreven.
Xxxxx Laura