FanFic.nl

Strong

Hoofdstuk 1

POV: Niall

Zoals gewoonlijk loop ik naar beneden en ga aan de tafel zitten. Ik ben laat wakker dus weer eet ik in mijn eentje. En weer krijg ik die vieze muesli voorgeschoteld.Ik heb zo'n hekel aan dit eten. Elke dag word het viezer lijkt wel, met moeite krijg ik het naar binnen. Ook nu weer. Met moeite slurp ik het naar binnen. 'Eet nu eens met je mond dicht jongen'! Ria de verzorgster loopt boos op me af. Ze veegt mijn mond af. 'Niall waar zijn je manieren'? Vraagt ze nog eens kwaad. 'Nergens'. Zeg ik voor de grap, wat zij als een mirakel ziet. Ze werpt me nog een boze blik toe. Ik sta op en schuif mijn stoel aan. Ik loop naar de bank waar de kleuters een film kijken. 'Welke is dit'? Vraag ik aan Hans een irritante maar eerlijke kleuter. 'Biggetje Big'!Zegt hij met z'n irritante stem. Ik kijk hem raar aan.'Kom op Hans, dat is voor baby's'. Hans kijkt me geschrokken aan. 'Maar ik ben geen baby'! En hij begint heel erg hard te huilen. 'Stil maar Hans, niet huilen. Het is niet voor baby's'! Hans kijkt me gerustgesteld aan. Ik draai nog eens met een ogen. Rare mensen wonen hier. 'Niall Horan! Kom hier nu meteen'! Ik schrik op van Ria die hard naar me staat te schreeuwen. Wat heb ik nu weer misdaan? Ik sta op en loop naar Ria. 'Niall, jij heb geen manieren he! Wat doe je altijd als je heb gegeten?! Juist ja, je bakje opruimen! Waarom is hij hier nog dan'?! Ik zucht eens diep. Alleen maar om een bakje? 'Ria, gaat dit alleen om een bakje? Jullie moeten me eens met respect behandelen! Jullie moeten me niet behandelen alsof ik een stuk vuil ben! Nee, ik ben ook een mens'! Roep ik recht in haar gezicht. Ria pakt me bij mijn schouders en neemt me mee. 'Niall Horan jij gaat nu naar boven, en ik wil je niet meer zien'! Ze smijt me in de gang op de grond. Ik loop de trap op terwijl ik moet vechten tegen mijn tranen. Hoe durft ze? Hoe durft ze mij zo te behandelen? Ik loop naar mijn bed in de grote slaapzaal. Mijn bed staat helemaal achteraan bij het raam. Ik laat me er vallen. Ik wou gewoon gaan liggen, maar ik val in slaap..

POV: Louis

Terwijl Kees mijn oude verzorger van mijn oude weeshuis me vast heeft bel ik aan. Ik vind het zo stom dat ik naar een ander tehuis moet. Die andere was zo geweldig, Kees en ik haalde altijd kattenkwaad uit. En nu moet ik hierheen. De deur gaat open. Er staat een dikkige mevrouw met krulletjes. Ze kijkt chacherijnig uit haar ooghoeken. 'Hey Louis, ik ben Ria binnekomen graag'. Ze duwt me naar binnen. Ik gebaar naar Kees dat hij naar binnen moet komen maar hij schud z'n hoofd. 'Dag meneer'. Ria duwt zo de deur voor zijn neus dicht. Ik voel de tranen naar boven komen. Nu kan ik niet eens afscheid nemen van Kees! 'Louis ik laat je straks alles zien ga maar naar boven, daar zie je een grote slaapkamer zaal en je heb het eerste bed rechts. Zet je spullen neer. Er is een jongen boven maar daar mag je niet heen, hij is brutaal'. Ik knik naar Ria en loop de trap op. Ik zie inderdaad een grote slaapzaal. Er staan heel veel bedden. Ik loop de zaal in. 'Eerste bed rechts'. Mompel ik in mezelf. Ik zie een klein bed staan. Ik zet mijn tas neer. Als ik mijn kleren eruit haal merk ik pas dat ik helemaal tril. Als ik al mijn kleren eruit heb gehaald wil ik mijn doekje pakken. Het klinkt raar maar ik slaap altijd met een doekje. Ik kijk overal in mijn tas, geen een plek sla ik over. Ik maak mijn hele tas leeg, maar geen doekje. 'Shit'. Zeg ik iets te hard. Ik ga op mijn bed zitten en voel de tranen opkomen. Hoe kan ik nu slapen zonder m'n doekje? 'Wat heb jij nu weer? Heimwee? Dat moet je niet laten merken, dan worden ze alleen maar kwaad'. Ik kijk op en zie een jongetje met blond haar naar me kijken. Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb nooit heimwee'. Ik probeer stoer over te komen, maar het lijkt meer op een kinderachtige baby. De jongen lacht. 'Ik ben Niall, jij'? Ik kijk naar de ogen van de jongen, ze zijn beeldschoon. 'Ik ben Louis, net nieuw. Maar ik mocht niet met jou omgaan, omdat je brutaal bent zegt Ria'. Ik zie de jongen verbaasd kijken. Wat heb ik nu weer gezegd. Goede eerste dag Louis, goed gedaan. 'Die Ria kan ophoepelen met haar praatjes! Zij behandeld me gewoon slecht'. Ik kijk hem raar aan. 'Oh sorry'. De jongen haalt zijn schouders op en gaat naast me op bed zitten. Ik hoor voetstappen op de trap. En niet lang daarna kijk ik in het boze gezicht van Ria..

Reacties: