FanFic.nl

Until the end

017

Ik laat mij weer achter over op het bed vallen. Wat heb ik nou weer op mijn hals gehaald. Zo meteen moet ik Steef kwetsen, wat ik helemaal niet wil en zie ik Tom weer. Tom, wat heeft die jongen die zo een aantrekkingskracht op mij heeft. Nadat hij mij gekwetst heeft en al die tijd niks van zich heeft laten horen, duikt hij uit het niets weer op en ik wil bij hem in de armen springen als of het nooit anders is geweest. Wat als ik Steef hier zo mee kwetst dat hij mij nooit meer wil zien, wat als hij uit de band wil stappen. Dan moeten wij een nieuwe gitarist zoeken. Ik ook altijd met mijn domme acties. Waarom kan ik nooit eens een goede keuze nemen. Een klopje op de deur haalt mij uit mijn gedachten. Wat als het Tom is? Ik zie er niet uit met mijn rode ogen van het huilen en mijn haar dat door de war zit van het liggen op bed.
'Wie is daar?' Roep ik als ik naar de deur loop en ik snel een blik werp in de spiegel, wat mijn vermoedens al bevestigden. Ik fatsoeneer snel mijn haar met mijn vingers en wrijf tevergeefs onder mijn ogen. Het make-up dat al onder mijn ogen zat zit nu tot mijn wenkbrauwen uit geveegd.
'Ik ben het, Steef, Lisa zei dat je mij wou spreken.'
Waarom kan Lisa nooit eens haar mond houden. Ik strijk nog eens keer over mijn haar, voor ik de deur open doe.
'Hey Steef.' Zeg ik met mijn hoofd door het kiertje van de deur.
'Hey, wat is er?'
'Ik, moet je wat vertellen.'
'Vertel.'
'Kom maar even binnen, is wat makkelijker praten.' Nadat gezegd te hebben open ik de deur wat verder en loop ik terug naar het woonkamertje. Als je een woonkamertje kan noemen, een bed een tafel met twee stoelen een dressoir met een tv er boven op. Ik ga op het bed zitten en klop naast mij dat Steef daar kan zitten.
'Kom maar op, wat zit je dwars.'
Ik draai mij een kwartslag naar hem toe en pak zijn handen die op zijn schoot liggen.
'Neem dit niet verkeerd op, maar ik kan niet verder met jou.'
'Wat bedoel je? Dit hadden we toch besproken?'
'Dat klopt, maar ik voel nog steeds veel voor Tom en ik vind het niet eerlijk tegen over jou, als ik bij jou ben ik aan iemand anders denk.'
'Dus het eindigt hier voor ons, en er is geen kans dat het ooit wat word in de toekomst.'
'Je bent een heel lieve jongen, maar er zijn genoeg meiden op de wereld die beter voor je zouden zijn dan ik ooit zal zijn.' Ik geef hem een kneep je in zijn handen en kijk omhoog naar zijn gezicht.
'Als het zo is, is het zo.' Hij zucht en laat mijn handen los. Hij spreid zijn armen. 'Kom.' Zegt hij. 'Geef me een knuffel, bandmaatje.'
Ik lach zachtjes en sla mijn armen om hem heen. Langzaam laat hij mij los en geeft een kus op mijn wang. Hij staat op en loopt naar de deur.
'Bedankt dat je eerlijk bent.' zegt hij zacht en opent de deur die hij weer achter zich dicht slaat.
Daar zit ik dan weer helemaal alleen. Ik bedenk snel dat ik beter de tijd dat ik alleen ben snel wat aan mijn uiterlijk kan gaan doen. Snel trap ik mijn versleten spijker broek en mijn te grote vest uit en vis uit mijn koffer een dikke zwarte legging met een kort strak spijker broekje met een vel roze hemd en een los zittende blouse. Snel trek ik deze kleren aan. Ik haal snel een borstel door mijn haar. Snel haal ik mijn uitgelopen make-up en fatsoeneer snel met een klein laagje make-up, want veel tijd heb ik niet. Trots kijk ik naar mijn spiegelbeeld, die trots terug lacht.
'Myra, waar ben je?' Hoor ik een stem zeggen uit de kamer.
'Lisa! wat doe jij hier?' Roep ik waarna ik de deur van de badkamer open gooi. 'Ik dacht dat...' Ik stop met praten als ik recht oog in oog sta met Tom. 'Ik de deur op slot had gedaan.' Maak ik mijn zin af maar blijf in de ogen staren van het mooiste op de wereld. Ik hoor vaag op de achtergrond Lisa nog wat zeggen en de deur dichtslaan, maar ik let er niet op. Al mij aandacht ligt bij de jongen die ik te lang heb moeten missen in mijn leven.
'Hey, schoonheid.' Zegt hij met zijn lage maar zo mooie stem. 'Ik ben te lang weg geweest, maar ik ben weer helemaal de jouwe.' Hij slaat zijn armen om mij heen waarna hij mij naar zich toe trekt. Voor ik het weet proef ik na al die tijd weer zijn lippen op de mijne. Wat heb ik dit gemist.

Reacties:

Andrea zei op 7 jan 2014 - 20:06:
Zo mooi
'k Ben blij dat Steef het zo goed opneemt en dat het weer goed gekomen is met Tom. Volgen er nog hoofdstukken? Want je hebt een aangename manier van schrijven die heel vlot leest