FanFic.nl

Wanneer het bij mij uit komt zal ik slapen. Het kan mij niet schelen of het 3 uur in de middag is of net uit bed ben gestapt. Altijd op een rare tijd en zeker een rare plek heb ik de neiging om mijn zware ogen dicht te doen,mijn lievelings Teddy Bear dicht bij mijn wang te houden en nog eens een lekkere en warme omgeving te zijn,zorgt ervoor dat ik al bij DromenLand ben.Zoals nu....
''Meneer Miyavi wilt u aljeblieft wakker worden.De fans blokkeren de weg!'',hoorde ik iemand luid en duidelijk voor mij zeggen. Luid gejuich en wat paar krijsende stemmen hoorde ik buiten van de limousine. Kreunend hield ik mijn handen tegen mijn oor terwijl ik nog steeds lig op de achterbank van de auto. Ochtend pijn speelde bij mij op en nog eens twinkeling die je wel eens krijgt wanneer de zon je goeie uitzicht op meisjes verpest. ''Waarom bestaat er zoiets als Fan-Girls?!''Dit is wel de hoeveelste keer dat ik dat tegen mezelf vroeg?! Kreunend met bijna gesloten ogen stond ik op,maar er was weer iets dat mijn weg blokkeerde.''AUCH!'' Verrotte plafond. Ik wreef zachtjes op mijn hoofd en ik besef pas nu dat ik in een verdomde Limousine zat met een chauffeur die snel een uitbrander had. Een leven als een beroemde Rockster is niet altijd gemakkelijk,zeker als het gaat om FANS!! Ik deed met moeite en al de deur open en stapte terwijl ik niet probeerde te gapen met een kromme rug uit de auto. Een heel menigte van meisjes[misschien ook wat jongens^^] plakte tegen mijn hele lichaam aan alsof zij van metaal waren en ik een armzalige magneet. Ik pakte handig mijn zonnebril die bijna uit mijn jaszak zou vallen en deed het op. nu zal ik in STYLE handtekeningen uitdelen.....
*15 min. later*
Uitgeput en al en zeker op een manier dat het wel leek alsof ik van een gekke kannibaal wil gaan ontsnappen deed ik de deur open en sprong letterlijk de limousine in.De deur achter me dicht en Slaapie-Slaapie-Time kon beginnen. Mijn positie op de grote bank weer en de gedachte dat ik weer in DromenLand zou gaan begon nu! Maar wat het hatelijkste was van een Rockster-leven is dat je nooit vrije tijd hebt voor jezelf! Weer al werd ik weer verstoord en je wilt echt niet weten hoe! Voordat ik bij mijn DromenLand zou gaan bezoeken remde de Limousine plots zodat ervoor zorgde dat ik van de mooie en zachte bank dat perfect was voor mijn nek zou af vallen. ''What the....,mompelde ik tegen mezelf terwijl ik de harde grond raak en weer kreunde ik,maar dit keer van de pijn. Snel herstelde ik mezelf en hoorde ineens rare geluiden komen van buiten. ''Er blokkeren weer Fan-Girls de weg voor u,meneer Miyavi'' ik gromde en herstelde mezelf. Ik opende de deur weer op mijn klunzigste manier en stapte ik onhandig met mijn zonnebril op de Limousine uit. Ik was klaar om een sessie handtekeningen uit te delen!
Maar wat mij voor de eerste keer verbaasde is dat ik geen Fan-Girl zie of hoor of al helemaal voel. Mijn bril omlaag keek ik de hele omgeving en de straat.Tamelijk was het rustiger dan eerst. Hier in Tokio zou je elke vierkante milimeter een Fan-girl zien,maar dit verbaasde mij gewoonlijk echt. De geluiden die ik in de auto hoorde kwam vanuit de voorkant van de auto.Het leken wel Miauw-geluiden. WHIE! i Love Cats!!