Hoofdcategorieën
Home » Lord of the Rings » Onverwachte liefde » Wat gebeurde er
Onverwachte liefde
Wat gebeurde er
Legolas vind Desendir op het pad van de stallen naar het huis.
‘Aragorn is bij Elrond, waar zijn Elladan en Elrohir?’ vraagt Legolas. Desendir kijkt even opgelucht als hij hoort wat Legolas zegt.
‘Ze zijn iets terug op het pad, ze zijn heel vermoeid en ik kan ze niet beide ondersteunen,’ zegt Desendir dan en hij wijst naar het pad achter hem. Legolas rent er heen en Desendir volgt hem. De elfen zitten inderdaad en stuk terug op het pad. Elrohir zit tegen een van de bomen aan en Elladan ligt op het pad. Legolas pakt iets uit zijn zak en geeft het aan beide mannen terwijl hij Elladan helpt met recht op te gaan zitten.
‘Lembras,’ zegt Desendir en er verschijnt een lach op zijn gezicht.
‘Ja, het leek me wel handig een stuk voor beide mee te nemen aangezien Elrond het nu druk heeft met Aragorn,’ zegt Legolas. Hij had toen hij de kamer van Aragorn verliet snel een van de elfen aangesproken om te vragen waar hij wat lembras kon vinden en wat stukken gepakt. Het speciale elfenbrood vult snel en geeft je veel kracht, het is heel handig om mee te nemen als je licht en ver gaat reizen. Ook had hij twee flessen water mee genomen. Die overhandigd hij nu aan de mannen en ze beginnen er meteen uit te drinken. Toen ze klaar waren voelden ze zich beide wat beter en beginnen rustig aan, met ondersteuning van Legolas en Desendir, het pad op te lopen. Zodra ze bij het huis aan komen rennen er meteen allemaal elfen naar ze toe. Iedereen is bezorgt en stelt ze vragen.
‘Jullie horen vanzelf wat er gebeurd is, deze jongens hebben nu eerst rust nodig,’ zegt Desendir en iedereen gaat voor ze aan de kant. Ze lopen door het huis en Desendir wil de jongens naar de ziekenkamer brengen, maar ze protesteren beide.
‘Breng ons eerst naar Aragorn en onze vader,’ zegt Elladan. Desendir gaat er tegen in, maar merkt al snel dat dit geen nut heeft. Legolas leid ze nu naar de kamer waar hij Aragorn heen had gebracht. Als ze daar aan komen staat Elrond ze al op te wachten. Hij kijkt heel bezorgt en verdrietig, maar zodra hij zijn zoons ziet schiet er een vlaag van opluchting over zijn gezicht.
‘Elrohir, Elladan,’ zegt hij en hij rent naar ze toe. De jongens laten hun steun los en lopen naar hun vader toe. Ze omhelzen elkaar en er rollen tranen over Elronds gezicht.
‘Ik was zo bezorgt om jullie, is alles goed?’ zegt hij daarna en hij bekijkt de jongens. Ze zijn beide vuil en zitten op veel plekken onder het bloed, maar gelukkig is dat grotendeels van orks en niet van hun zefl.
‘We hebben geen ernstige wonden vader, dit bloed komt van de orks waar we mee hebben gevochten,’ zegt Elladan als hij zijn vaders bezorgde helers blik ziet.
‘Wat is er gebeurt?’ vraagt Elrond dan.
‘Tijdens het terug rijden, vijf dagen geleden, kwamen we opeens een groep orks tegen. De mannen die bij ons waren vielen ze aan, het was geen grote groep, maar toen kwamen er opeens orks aan die op wargs reden en de mannen riepen ons dat wij weg moesten rijden. We reden zo snel we konden, maar Aragorn werd door een speer geraakt en viel van zijn paard. Wij stopten en begonnen te vechten en na een tijdje versloegen we de orks en de wargs vluchtten weg. Zo snel we konden stapten we weer op en reden verder. We bleven rijden, maar na een tijd konden onze paarden niet meer en doordat Aragorn gewond was konden we niet snel lopen. De wargs haalden ons weer in en we moesten weer vechten, we raakten licht gewond maar versloegen de wargs wel. Daarna hebben we een paar dagen gelopen en af en toe wat gereden, steeds zo snel we konden. Helaas waren de orks sneller, die wezens lijken nooit moe te zijn. Ze haalden ons weer in en Aragorn raakte bewusteloos. Het eind leek nabij, maar toen vielen de orks opeens een voor een neer. We hoorden een schreeuw en keken op. Onverwachte hulp kwam ons tegemoet en met nieuwe moed vochten we door. Deze twee heren hebben ons gered,’ verteld Elrohir en op het eind wijst hij naar Desendir en Legolas. Elrond kijkt van zijn zonen naar de elfen die hij aanwijst.
‘Eeuwige dank voor het redden van mijn zonen,’ zegt Elrond met tranen in zijn ogen tegen Desendir en Legolas.
‘We deden wat we konden,’ zei Legolas met een buiging en Desendir buigt ook.
‘Natuurlijk mijn heer,’ zegt Desendir.
‘Legolas is een geweldige boogschutter vader, hij dode de helft van de orks al voor ze het door hadden,’ zegt Elladan.
‘Ik weet het zoon, dat is ook een van de redenen waarom hij hier is,’ zegt Elrond met een korte lach.
‘Hoe gaat het met Aragorn?’ vraagt Elrohir dan.
‘Ik weet het niet jongens, hij is zwaar gewond en nog steeds bewusteloos. Er is niks dat ik nu verder voor hem kan doen,’ zegt Elrond triest.
‘Mogen we even naar hem toe?’ vraagt Elladan en Elrond knikt. De jongens lopen de deur door en Elrond sluit hem achter hun.
‘Nogmaals bedank,’ zegt hij tegen Desendir en Legolas.
‘Willen jullie zo wat eten?’ vraagt hij daarna. De andere twee knikken.
‘Oke, dan wachten we nog even op Elladan en Elrohir en gaan dan eten,’ zegt Elrond.
‘Ehm, heer Elrond, de jongens hebben beide al wat lembras op, dus ik denk niet dat we op ze hoeven te wachten. Ze hebben voor nu genoeg gehad om zich op te frissen en te gaan rusten,’ zegt Desendir. Elrond kijkt hem verbaast aan.
‘Hoe kwamen ze aan lembras?’
‘Dat heb ik ze gegeven nadat ik Aragorn bij u had gebracht. Het leek me dat ze dat wel konden gebruiken,’ zegt Legolas.
‘Dat was een goede gedachten van je jonge elf. Nou, dan laten we de jongens zelf maar beslissen wat ze gaan doen,’ zegt Elrond en ze lopen naar de eetzaal. Tijdens het eten verteld Desendir aan Elrond en de andere elfen aan de tafel wat er was gebeurt nadat Legolas en hij weg waren gegaan om te gaan rijden. Alle elfen keken verbaast naar de jonge boself toen Desendir vertelde dat Legolas al rijdend de helft van de orks had gedood met zijn pijl en boog. Legolas krijgt dan veel complimenten en begint licht te blozen. Na het eten gaat Elrond op zoek naar Elladan en Elrohir en Legolas loopt naar zijn kamer om zich even op te frissen. Hij maakt zijn gezicht en handen schoon en probeert de vlekken uit zijn mantel te halen. Het was hem eerder nog niet opgevallen dat er bloed in was gekomen toen hij Aragorn had gedragen. Toen hij daarmee klaar was ging hij eindelijk zijn tassen uitpakken. Zodra hij daarmee klaar was ging hij op zijn bed liggen denken aan wat er gebeurd was. Steeds weer zag hij het bebloede gezicht van Aragorn voor zich. Ik hoop dat hij het overleefd, denkt Legolas en hij valt in slaap.
Reacties:
Hopen, hopen en hopen. Ik zit nu met zo 'n "Neeeee" face achter mijn pc, i LOVE itt
Ik hoop met Legolas mee.
Mijn hemel dit Spannend.
Ik hoop zo dat Aragorn wakker wordt.
Woh snel verder ik wil echt weten hoe dit verder.
I like it
Dit verhaal leest echt als een trein, maar nu ga ik verder lezen zodat ik weet of Aragorn het haalt of niet