FanFic.nl

One way, or another?

Seven

Niall Horan P.o.V.

Het liefst had ik haar gewoon uit de les geplukt en meegenomen naar een of ander romantisch plekje, om even alleen met haar te zijn, haar beter te leren kennen. Maar die directeur van haar moest het weer verpesten.
Ik besluit maar weer in de auto te gaan zitten en te wachten totdat ze naar buiten komt, net zoals ik deed voordat ze pauze had. Hopelijk ziet niemand anders me zitten.. En hopelijk leest ze het briefje! Want als ze me niet ziet, is het een beetje moeilijk om uit de auto te stappen en haar achterna te rennen. Maar als ze leest wat ik gisteravond snel op een memo had geschreven, komt ze hopelijk toch nog terug. Als Harry haar maar niet komt ophalen..
Snel pak ik m'n Iphone erbij en open Whatsapp.

Ik : Lou, kan je alsjeblieft Eleanor mee uit nemen en Harry's auto meenemen? Dan ben je m'n held!!
Lou : Yeah sure, maar hoezo dan? Moet ik Harry thuishouden? Ik kan m vastbinden als je dat bedoelt. Ouderwets, maar effectief.
Ik : Doe wat je wil, als ie maar thuisblijft! Thanks, man!! x

Opgelucht glimlach ik even. Is dat in ieder geval geregeld. Harry heeft altijd wel een vriendin, of bijna, en ik juist het tegenovergestelde. Waarom moet ik nou precies verliefd worden op hetzelfde meisje als hij? Maar deze keer krijgt Harry haar niet. Dit wordt mijn moment, mijn meisje.

Ik probeer me te herinneren wat ik had opgeschreven op het briefje. Misschien vindt ze het wel heel dom..
Na even nadenken schieten de eerste zinnen me weer te binnen.

Hey Em,
Ik weet dat je bent weggelopen van huis, en dat je, als Harry je niet had gevonden op straat, daar waarschijnlijk nu nog steeds had "gewoond". Maar ik wil wel dat je weet dat ik, en natuurlijk ook de andere jongens, het supergezellig vinden met jou!! En zelfs na 1 avond met jou doorgebracht te hebben, geven we al om jou.

Emily Rose P.o.V.

'Aww, ze geven om je!' Sarah stoot me lachend aan met haar elleboog. Nadat het briefje uit m'n tas was gevallen, had ik haar alles moeten uitleggen. Maar eigenlijk vond ik dat niet erg. Als iemand anders tegen mij had gezegd dat ze de jongens had ontmoet en er had geslapen, had ik het waarschijnlijk uitgegild en was ik daarna meteen flauwgevallen of op de Intensive Care terechtgekomen, maar Sarah bleef er erg rustig onder (nou ja, dat leek in ieder geval zo. Je weet natuurlijk nooit hoe het er in haar gedachten aan toe gaat). Sarah stoot me een tweede keer aan. 'Lees verder dan!'

Ik zag dat je al je spullen weer had ingepakt vanochtend. Stiekem hoopte ik dat je dat niet had gedaan, als teken dat je nog niet van plan was om weg te gaan. Weet dat je hier altijd welkom ben en dat ik je zou missen als je niet meer terug zou komen!
Love, Niall x

Ik voel m'n ogen vochtig worden. Niall is zo schattig. Nog een paar seconden blijf ik staren naar de laatste 2 woorden. "Love, Niall x". Snel pruts ik tussen die 2 woorden heel klein: "you". Daarna berg ik het briefje weer op in m'n tas, hopend dat ik de weg nog terug zou kunnen vinden naar de jongens. Ik wil niets liever dan teruggaan.

Niall Horan P.o.V.

Weer klinkt er een bel. Hopelijk is dit eindelijk de bel die aangeeft dat Emily uit is. Het geluid is amper weggestorven, of er komen al tientallen kinderen naar buiten rennen. 3 minuten later zie ik Emily, nog mooier dan ik me kon herinneren. Dat is ze trouwens elke keer als ik haar zie. Het lijkt alsof haar schoonheid maar blijft groeien. Em is samen met een ander meisje. Ik zie haar om zich heen kijken om haar fiets te zoeken, en na een halve minuut beseft ze pas dat ze niet eens op de fiets is. Ze zegt snel wat tegen haar vriendin en loopt haar achterna richting de fietsenrekken.
Net voordat ze achterop de fiets springt, ziet ze de auto staan. De auto die haar ook naar school had gebracht. Meteen staat ze stil en staart naar de auto.
De vriendin draait zich om en kijkt met een "Huh-wat-doe-jij-nou-weer" blik naar Emily. IK zie haar lippen mijn naam uitspreken. Ik kan haar het bijna horen zeggen. Dan rent ze keihard naar me toe, haar vriendin verbaasd achterlatend.

Emily Rose P.o.V.

Ik gooi de deur open en stort me in de auto. Niall begint meteen te lachen en ik kan het niet laten om hem te knuffelen. Ik leg m'n handen op z'n rug en hou hem voor een paar seconden stevig vast. Hij voelt zo vertrouwd. We laten elkaar los, maar ik ben nog steeds in shock door die geweldige knuffel. Ik zie zijn lippen bewegen, maar ik hoor niet wat hij zegt. Zo erg ben ik verdiept in zijn ogen. Zijn helderblauwe ogen. Hij merkt dat ik hem aanstaar en begint weer te lachen, maar nu is het een ander lachje. Een lief glimlachtje waardoor hij laat zien dat hij om me geeft.
Dan doet hij z'n armen weer om me heen. "I love you, Niall" fluister ik in zijn oor. Dan kijkt hij me diep in m'n ogen en voel ik ineens twee zachte lippen op de mijne.

Reacties: